Anouk (44) in Vragen van ouders
Er is geen communicatie
Hoi, hoi, Ik ben moeder van 2 fantastische kinderen, een dochter van 13jr en een zoon van 10jr. Hun vader en ik zijn nu ruim 3,5jr uit elkaar. Helaas is het contact tussen hem en mij verschrikkelijk. De kinderen gaan om het weekend naar hun vader,gelukkig gaat dat goed, maar door het corona virus en dus het thuis leren en huiswerk maken is het anders. Afgelopen vrijdag was dus een ramp. Mijn dochter wilde dus haar schoolwerk thuis afmaken en zou dus rond 16uur klaar zijn,maar aangezien ik een werkende moeder ben, was ik op het moment dat ze opgehaald zouden worden niet thuis. Zij heeft toen aan haar vader gevraagd of hij hun later op wilde halen, helaas kwam hier een negatief antwoord op, toen vroeg mijn dochter of ik papa wilde app-en, heb ik gedaan en ook daar kwam een negatief antwoord op, met als gevolg dat ik vrijdag middag met een dochter aan de telefoon heb gezeten die helemaal overstuur was en maar bleef bellen en een kwartier voordat ze opgehaald werden we aan het video bellen waren tot ze het huis verlieten.Wat kan ik als moeder, als werkende moeder, die er eigenlijk altijd is, op zo’n moment doen voor mijn kinderen en in dit geval voor mijn dochter. Mijn ex en ik communiceren dus totaal niet, op geen enkele manier,en dan is dit nog maar een klein puntje vd berg waar we tegenaan lopen.Ik wil niet dat mijn kinderen nog meer de dupe zijn van het conflict tussen mijn ex en mij. Vind het zo lastig, doet me zoveel verdriet om mijn kind zo te zie.
Hoi Anouk! Fijn dat je het forum hebt gevonden om je vraag te stellen, maar wat vervelend dat de communicatie tussen jou en je ex zo lastig gaat, dat zal heel frusterend voor je zijn! Ik herken dit heel goed, mijn ouders communiceerden na de scheiding totaal niet met elkaar. Mijn vader weigerde eigenlijk elk contact en liet ons meestal alles aan onze moeder doorgeven. Als ze wel contact hadden, ging dat via mailtjes. Wij kregen dit als kinderen van 12 en ouder erg goed mee, en vonden het heel vervelend! Uiteindelijk heb ik er wat van gezegd tegen mijn vader en ging het stukken beter, maar het is jammer dat dat niet meteen zo kon. Wat ik wel nog weet is dat mijn moeder wel altijd bleef proberen om te communiceren. Dit is wat ik ook als advies wil geven: probeer zelf in elk geval wel te blijven communiceren. Als je ex-man daar dan negatief op wil reageren is dat verder aan hem, maar dan heb jij er in elk geval alles aan gedaan om het voor je kinderen goed te doen, en dat zullen ze waarschijnlijk al heel erg waarderen. Je zou kunnen proberen hem op een rustig moment duidelijk te maken dat niet jij, maar jullie kinderen hier de dupe van zijn. Ik hoop dat dit een beetje heeft geholpen!
Liefs en succes, Dieuwertje
Beste Anouk,
Dank je wel voor jouw bericht op het forum! Wat fijn om te lezen dat je op zoek bent naar manieren om te voorkomen dat jouw kinderen de dupe worden van conflicten tussen jouw ex en jou.
Het klinkt als een nare situatie wat er afgelopen vrijdag gebeurde en vooral dat jouw dochter er zo overstuur van raakte. Je schrijft dat jouw ex negatief reageerden op beide verzoeken om de kinderen later op te halen. Bedoel je hiermee dat hij dit niet wilde doen of dat hij op een vervelende manier reageerde? Ik denk namelijk dat er wel een belangrijk verschil is. Soms kan iets niet, om praktische redenen bijvoorbeeld. Hoewel dat soms voor kinderen irritant is, is dat vaak ook wel begrijpelijk. Maar als een ouder op een vervelende manier reageert, is het moeilijker om in de toekomst met problemen of vragen naar die ouder te gaan. Dit is ten minste wel mijn ervaring.
Het contact tussen mijn ouders was best goed. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik drie jaar oud was. Ik ging doordeweeks 1 dag en om het weekend naar mijn vader. Elke vrijdag kwam papa mij ophalen, dan aten we met zijn drieën en werd er gekletst over de week. Als ik jarig was, waren meestal beide ouders daar. En hoewel het contact tussen hen minder werd omdat ik ouder werd, waren ze er allebei op al mijn diploma uitreikingen. Voor mij als kind was dit heel fijn. Ik hoefde namelijk niet te kiezen tussen mijn ouders; op belangrijke dagen waren ze er allebei.
Dit betekent niet dat er geen moeilijkheden waren. Ik heb een beetje een lastige relatie met mijn vader. Ik kan me momenten herinneren dat mama lang met papa heeft moeten bellen, omdat ik iets gezegd of gedaan had wat bij hem verkeerd was gevallen. Dit kan voor mijn moeder niet leuk geweest zijn en ik weet dat het voor mij heel naar voelde. Als je ouders ruzie hebben is dat niet leuk, Robin beschrijft daarover in haar blog: https://www.villapinedo.nl/blog/altijd-dat-geruzie/ Maar dat mijn ouders ruzie hadden om mij was al helemaal naar. Ik heb dikwijls mijn mond gehouden over dingen die me dwars zaten, want ik wilde geen gedoe.
Je schrijft dat de communicatie tussen jou en je ex niet goed gaat en je vraagt wat je kan doen voor jouw kinderen. Ik denk dat het ontzettend goed is dat je op zoek bent naar oplossingen. Om bijvoorbeeld dit soort nare ervaringen te voorkomen: https://www.villapinedo.nl/blog/ouders-samen-ruimte/
In mijn ervaring wordt de communicatie juist rond de puberleeftijd wat meer op de proef gesteld. Dat vond ik zelf als kind een lastige tijd, omdat je zelf rondloopt met verwarrende emoties en ook rekening probeert te houden met de gedachtes en emoties van ouders. Daarnaast is het – ook als de situatie niet verslechterd – gewoon prettig voor kinderen als ouders af en toe eens met elkaar kunnen praten, dat heeft Emmeline erg mooi beschreven: https://www.villapinedo.nl/blog/allerliefste-zou-willen-ouders-samen-praatje-maken/
Ik denk dat je twee dingen kan proberen. Het eerste betreft alleen jij en de kinderen. Mijn moeder vroeg altijd hoe het was bij papa en ik kon over de vervelende – maar ook over de leuke – dingen praten. Dit kun jij ook doen. Je kunt ze tips geven hoe ze bepaalde dingen het beste kunnen aanpakken, bijvoorbeeld op welke manier ze het beste kunnen overleggen over ophaal tijden. En je kunt er voor hen zijn. Ik lees in je bericht dat jouw dochter jou veel heeft gebeld. Hoewel het natuurlijk vervelend is dat zij zich naar voelde, is het wel fijn dat ze met haar gedachtes en gevoelens bij jou terecht kan! Daarnaast kun je met hen praten en hen meegeven dat iedereen soms eens boos, geïrriteerd of moe is en dan niet altijd op een vriendelijke manier reageert. Maar dat, dat nooit aan hen – de kinderen – ligt! Je kunt benadrukken dat ze altijd bij jou terecht kunnen met vragen of zorgen. Ik zie dat jouw kinderen 10 en 13 zijn, hebben ze zelf al eens een kijkje op onze website genomen? Misschien kun je ze doorverwijzen? Hier is een linkje waar voor ouders staat uitgelegd wat Villa Pinedo voor een kind kan betekenen: https://www.villapinedo.nl/voor-je-kind/
Wat je ook kan doen is proberen om de communicatie tussen jou en jouw ex te verbeteren. Dit is misschien niet makkelijk, dus wellicht kun je hier hulp bij zoeken. Villa Pinedo biedt een training aan voor ouders en tot 6 april is deze gratis! Misschien kun je voorstellen aan jouw ex om allebei de training te volgen? https://training.villapinedo.nl/ Ik geef kinderen vaak het advies om de open brieven te gebruiken als gespreksopener en dat zou jij ook kunnen doen. https://www.villapinedo.nl/open-brief-aan-alle-gescheiden-ouders/ Deze brief is namens kinderen van gescheiden ouders opgesteld voor alle gescheiden ouders. Je kunt bijvoorbeeld tegen je ex zeggen dat je bepaalde dingen herkent bij jezelf of bij de kinderen. De training is online, dus deze kan gewoon doorgaan in deze toch wat onzekere tijden. Met oog op de toekomst zijn er ook andere vormen van hulp waarbij er wordt ingegaan op communicatie problemen. Zo biedt Kinderen uit de Knel een groepsprogramma aan: http://kinderenuitdeknel.nl/ouders. Onder begeleiding van een SCHIP-behandelaar kunnen jij en jouw leren om met elkaar om te gaan als ouders van dezelfde fantastische kinderen – in plaats van als exen. https://www.schipaanpak.nl/scheiding/verbinden-als-partners-in-ouderschap/
Ik hoop dat je wat hebt aan mijn verhaal!
Heel veel succes en groetjes,
Vivian