Tessa (48) in Vragen van ouders
Opmerkingen van mijn partner
Ik heb 2 kinderen (2 meiden van 11 en 16) en ben in 2014 gescheiden van hun vader. In 2018 ben ik getrouwd met een hele lieve man. Hij is gek op mijn kinderen. Zelf heeft hij 2 volwassen kinderen. Mijn oudste dochter heeft overgewicht. Zij is een echte lekkerbek en houdt van lekker eten. Thuis proberen wij altijd te koken en gezond te eten (een uitzondering daargelaten), ze neemt water mee naar school en gezonde voeding. Ze fietst elke dag 12 km heen en weer. De ene keer valt ze iets, andere keer komt ze iets bij. Maar het lukt niet om echt af te vallen. Binnenkort wil ze weer starten met een teamsport. Mijn nieuwe partner ziet ook dat ze echt een lekkerbek is en wil nog weleens een opmerking maken als ze bijv. iets eet waarvan hij weet dat het niet goed is. Hij zal echt nooit tegen haar zeggen dat ze dik/stevig is, maar wel van “zo is het wel genoeg”. Ik merk aan mijn dochter dat dit haar enorm veel doet en de tranen staan dan in haar ogen. Dat wil ik absoluut niet en heb daar ook het nodige over gezegd tegen mijn partner. Maar hij wil voor haar zo graag dat het haar lukt om iets minder te weten ivm haar gezondheid. Ik vind dat hij daar niks over mag zeggen omdat het altijd verkeerd zal vallen. Ik kan er zelf wel met haar over praten. Hoe zien jullie dit? Hij is een fantastische lieve stiefvader die ontzettend veel met mijn kinderen doet en ze helpt als het nodig is. Laat ik dat voorop stellen. Gr. Tessa
Beste Tessa,
Bedankt voor het delen van uw vraag!
Wat fijn om te lezen dat u rekening houd met uw kinderen en dat uw nieuwe partner het goed kan vinden met uw kinderen!
Ik kan me goed voorstellen dat de opmerking van uw nieuwe partner niet goed valt bij uw dochter. Zelf kon (en kan ik nog steeds) ‘negatieve’ opmerkingen van de vriendin van mijn vader niet hebben, hoe aardig ik haar ook vind. Ik vind het fijn om complimenten te krijgen en om te zeuren bij haar maar als er iets negatief vanuit haar komt (zonder dat ik hier over aan het zeuren was) dan kan mij dit ook erg raken. Ik denk dat dit te maken heeft omdat een ‘nieuwe partner’ net verder weg staat dan familie. Ik heb wel eens tegen mijn vader gezegd dat ik het moeilijk vind als zijn vriendin zulke opmerkingen maakt. Hij legde dan uit dat zij het goed bedoelde. Hoe erg ik ook weet dat zij het goed bedoelt, voelde het toch alsof ik er alleen voor stond en mijn vader mij niet begreep. Ik vind het dan ook fijn om te lezen dat u wel tegen uw partner zegt wat het met uw dochter doet! Heeft u het hier wel eens met uw dochter over gehad?
Zelf moet ik ook altijd goed opletten met was ik eet, helaas zie je bij mij elk chocolaatje wat ik eet. Dit is iets wat mij dagelijks bezig houd en ook een zwakke punt van mij is. Als hier dus wat over gezegd wordt vind ik dat nooit leuk. Super goed dat jullie bezig zijn thuis met gezond eten. Dit helpt mij heel erg. Ook helpt het mij dat mijn ouders niet meer veel lekkere dingen in huis halen, zo is de verleiding ook kleiner en doordat mijn moeder ook bezig is met gezond eten geeft mij dit weer motivatie. En zeker, uitzonderingen daar gelaten!
Persoonlijk denk ik dat het altijd helpt om er over te praten met uw dochter. Zo staat zij er niet alleen voor!
Hebben jullie de open brief voor alle nieuwe partner gelezen? Neem maar eens een kijkje op https://www.villapinedo.nl/open-brief-aan-alle-nieuwe-partners-van-gescheiden-ouders/
Groetjes, Pleun
Hi Tessa!
Wat goed dat je dit forum hebt gevonden! Wat een herkenbaar verhaal is dit. Ik ben een kind van gescheiden ouders, mijn ouders scheidde toen ik twee jaar oud was en mijn vader kreeg twee jaar later een vriendin. Zij had ook drie dochters. Ik was om het weekend en om de donderdag bij mijn vader thuis gedurende mijn basisschoolperiode. Mijn moeder bleef 18 jaar alleenstaand. Bij mijn vader thuis voelde ik mij helemaal niet thuis en dat kwam door mijn stiefmoeder die mij heel erg naar beneden haalde. Ik zeg niet dat jouw partner dat ook doet, want hij heeft de goede bedoelingen, maar mijn stiefmoeder had dat niet. Ik was namelijk ook een ‘lekker’ stevig kind en mijn stiefmoeder en haar dochters waren ‘eng’ mager. Mijn stiefmoeder verbood mij van alles te eten en te drinken en accepteerde mij niet zoals ik was. Super vervelend, want het heeft nog steeds effect op hoe ik naar mijn lichaam kijk!
Ik was toen nog een jong kind en ik lees dat jouw dochter nu 16 jaar is. Toen ik 16 jaar was, was ik onwijs onzeker over mijn lichaam omdat alles aan het veranderen was. Ook ben je in deze leeftijd onzeker over hoe je omgeving naar je kijkt en of je wel voldoet aan alle eisen die aan je gesteld worden (denk aan social media, eventuele liefdes, etc.). Dan is het heel vervelend als iemand in je thuisomgeving opmerkingen maakt over je gewicht. Ik snap dat dat je dochter veel verdriet doet en alleen maar meer onzeker maakt.
Ik zou het zelf fijn vinden als mijn stiefvader mij zou vertellen dat hij trots op mij is en mij positief benaderd, door te vertellen dat ik er mag zijn. Door te vertellen dat hij haar ook graag ziet afvallen omdat hij denkt dat zij daar gelukkiger van word, werkt denk ik averechts omdat ze daar juist onzeker van word. Bespreek met je partner dat hij haar alleen als stiefvader kan aanmoedigen op een positieve manier. Jij bent haar ouder en met jou kan ze dit soort dingen wel delen, dus zou hij dat aan jou over moeten laten.
Bedankt voor het delen van je verhaal en je vraag, een heel belangrijk en herkenbaar dilemma in mijn ogen! Succes!
Liefs, Amber