Iedereen hier weet hoe het is om gescheiden ouders te hebben die dit lezen en allemaal hebben ze wel iets waar ze mee zitten. Ik heb ook iets waar ik mee zit en ik vind super fijn om het met jullie te kunnen delen 🙂

Iedereen heeft te maken met verschillende gezinnen die gevormd worden aan beide kanten van je ouders. Maar dat wilt niet altijd zeggen dat je bij beide gezinnen voelt alsof je erbij hoort. Bij mij is dat het geval. Ik houd van mijn vader echt waar, maar ik voel me als ik daar ben niet echt zijn dochter. In loop der jaren ben ik ook veranderd en heb andere behoeftes. Ik vind mijn vriendinnen belangrijk en ik zit in het eerste van het MBO. Alles bij elkaar vraagt ook veel tijd.
Die jaren zijn ik en mijn vader steeds een stukje uit elkaar gegroeid. Ik heb vaker ruzies gehad en ben vaker gekwetst door hem. Dat alles zorgde ervoor dat ik niet meer echt graag naar hem toe wou.

Maar nu heb ik er moeite mee. Ik heb erover gehad met hem en meer dingen verzonnen om samen te doen. Ik heb hem mee uit eten genomen en met hem meegeweest naar zijn werk. Maar hij probeert nooit iets terug te doen. Voor mij is dingen samen doen zo belangrijk. En daarom doet het me zoveel verdriet dat hij niks onderneemt om vaker met mij te zijn.

Nu zijn er ook meerdere dingen gebeurd daar toen ik er was. Mijn stiefmoeder negeert mij sinds kort en dat geeft me zo een benauwd gevoel als ik daar kom. Ik voel me dan al helemaal niet meer welkom.
Iedereen zegt ook altijd als je nou iets gezelligs doet met je stiefmoeder dat wordt het vanzelf beter tussen jou en je vader.
Dan denk ik oke dus als ik haar gelijk geef en der zin geef dan is alles ineens weer goed. Niet dus! Dat werkt zo niet maar de familie kant van mijn pa begrijpt dat dus blijkbaar niet.

Ik ga meer proberen om iets gemeenschappelijks tussen mij en mijn vader te vinden. Waardoor we straks onze band kunnen versterken en meer lol kunnen hebben en ik me eindelijk weer zijn dochter kan voelen.