Hallo

Mijn ouders zijn nu 4 jaar gescheiden.
Ik ben na een ruzie met mijn moeder bij mijn vader gaan wonen.

Inmiddels is alles trouwens goed tussen mij en me moeder en ga er ook weer dagelijks langs.

Ik ben 22 en wil graag op mezelf dit heb ik ook al meerdere keren ter aandacht gebracht bij mijn bijde ouders

Nu krijg ik de kans om een leuk appartement te huren voor niet te veel. Lekker Dicht bij me werk en bij mijn paarden. Aleen het is 2 straten bij mijn moeder vandaan. Voor mij uiteraard geen probleem.

Mijn vader is een vak apart. Hij heeft erge narcistisch trekken en probeert iedereen emotioneel te onderdrukken. Er word nooit hoi gezegt, nooit gevraagd hoe me dag was. Er word niet gepraat. Maar als er wat gebeurt kan het huis te klein zijn. Laat ik duidelijk zijn, ik kies voor mezelf en merk erg dat hij er moeite mee heeft dat ik niet altijd doe wat hij van me wilt. En dat ik me moeder nog vaak zie.

Laatst was het weer zover. Mijn zusje heeft stage, daar waar mijn moeder (en ik voor mijn dieren) veel voer en spullen halen. Mijn moeder kwam haar toevallig tegen en zei enkel gedag.

Mijn vader maakt hier direct van dat ze iedere stagedag mijn zusje komt stalken. De dag na dat dat gebeurd was stond mijn vader ineens op mijn werk, ik zou en moest het mobiele nummer van mijn moeder geven. Mijn antwoord? Nee. Toen moest ik maar met mijn moeder praten, ik heb gezegt dat ik dat niet ging doen en het niet mijn probleem was

De dag erna was ik bij stal, het is naseizoen dus we zijn een aantal middagen dicht op me werk. Ook daar dook hij uit het niets op(hij is er ruim een jaar niet geweest) hij was opzoek naar me moeder, en dacht wel dat ze hier was.niet dus (en gelukkig ook maar) hij vroeg verwonderd waarom ik er was. Ja duh, ik ben vrij dat jij nou niks uit interesse vraagt(dat heb ik natuurlijk niet letterlijk gezegt).

Ik heb die week weer enorm veel stress gehad. Mijn lichaam lijd onder de continue stress die bij mij aanwezig is. Wanneer, hoe en wat ik zeg. Bij mijn vader geld dat hij aleen zijn eigen verhaal geloofd en dit jou graag ook laat geloven en jou mening doet er niet toe. En probeer het ook maar niet want je krijgt een flinke knauw over je heen.

Maargoed, dit even de situatie schets van hoe het ongeveer hier is en er aan toe gaat. Je kan natuurlijk begrijpen dat hij aleen bij dit appartement denk dat ik dicht bij me moeder wil wonen.

Dat is niet zo, het is een goedkoop appartement, Iets wat je niet af kan slaan en prima als eerste huisje. Lekker Dicht bij me beestjes en me werk.

Ik krijg vandaag te horen of ik mag kijken. Maar me vader weet nog van niks. Ik weet gewoon niet hoe ik dit op een normale wijze kan gaan zeggen. Want ik weet nu al dat er gezeur van komt. Maar ik laat voor geen mogelijkheid deze kans voorbijgaan, want dit wil ik! Maar door mijn vader word het heel lastig, je weet nooit hoe die reageert, en het ergste je moet echt de juiste woorden en timing hebben om dit aan hem te vertellen.

Iemand tips, als ik ga kijken en besluit dat ik dit appartement wil huren, zal ik het toch ter sprake moeten brengen.

De voogden die zorgen dat mijn zusjes elkaar zien en alles nog een beetje normaal gaat kwa communicatie tussen mijn ouders, geven geen aandacht aan mij en mijn broertje we zijn “volwassenen ” maar ondertussen zitten wij er ook midden in omdat we nog thuis wonen. Hun hoef ik dus niet te bellen voor advies..