Kelly (22 jaar) in

Tussen mijn ouders in

Mijn ouder zijn in 2013 gescheiden. Me vader had 7 jaar daarvoor al een affaire met een vrouw die in van de omgeving kende. Me vader koos toen der tijd voor me moeder en me zus en mij. Me ouders maakte in 2013 steeds vaker ruzie en me vader had blijkbaar weer contact met die vrouw. Me moeder had toen besloten om te gaan scheiden. Me vader zat de andere dag gelijk bij die vrouw.
Paar maanden later was de scheiding officieel rond, ging niet zonder slag of stoot. Me moeder moest verhuizen en ik zou met me vader en me zus in het huis blijven wonen. Me vader had beloofd het eerste jaar met z’n 3e daar te blijven. helaas was dat niet zo. Me moeder vertrok 8 maart en 9 maart was z’n nieuwe vriendin er al. ik heb nooit de tijd gehad om alles te kunnen verwerken. ik heb altijd een goede band gehad met me ouders maar door de scheiding is dat veranderd. de vriendin van de vader heeft me nooit gemogen en ik haar ook niet. ik ben altijd mezelf gebleven maar sinds dat zij er was deed ik niks meer goed in mijn vader zijn ogen. me vader had al vaak gedreigd om me het huis uit te trappen. ik heb altijd een goede band gehad met me moeder, want me vader niet kon uitstaan. Ik heb me vader nooit willen kwetsen, maar werd zelf keer op keer gekwetst. ik ben erg zelfstandig en ze hoefde voor mij niet te zorgen ook financieel niet. maar nooit was het goed.
Mijn vader moet partner alimentatie betalen aan me moeder. Afgelopen mei deed me vader dat ineens niet meer. Me ouders maakte daar enorme ruzie om. Me moeder had gezegd dat ze er een rechtszaak van zou maken als hij niet zou betalen ( waar ik helemaal achter stond ). me vader had toen gezegd dat als me moeder dat echt zou doen dat hij me dan het huis uit zou trappen. Me vader wilde me moeder zo pakken door mij erbij te betrekken, terwijl ik er niks mee te maken had. me vader begon vanaf dat moment ook ruzie met mij te maken. Ik heb toen gelukkig met spoed iets voor mezelf kunnen vinden. ik woon dus ook sinds kort op mezelf, maar niet op de manier hoe dat ik het had gewild. ik ben tussen me ouders komen te staan terwijl ik me er altijd buiten heb gehouden. ik hoor me vader nu bijna nooit meer, nooit vraagt hij hoe het met me gaat. de laatste dagen zit ik niet lekker in me vel over hoe de afgelopen maanden/ jaren zijn verlopen. ik zit eraan de denken om me vader een brief te schrijven over hoe de laatste maanden en jaren voor mij zijn geweest en wat ik heb gemist. Met me vader is moeilijk te praten want hij verdedigd zich snel en geeft altijd een ander de schuld, vandaar dat ik kies voor een brief.

ik weet altijd niet op het verstandig is, ik ben bang dat ik het alleen maar erger maak. maar ik wil het voor mezelf afsluiten

Op de hoogte blijven
Laat het mij weten wanneer er
guest

2 Reacties
nieuwste
oudste meest gestemd
Inline Feedbacks
View all comments
Mehtab
Mehtab
7 jaren geleden

Hi Kelly,

Bedankt dat je jouw verhaal hebt gedeeld op ons forum!

Wat jammer dat je vader niet meer vraagt hoe het met je gaat. Misschien heeft je vader een soort wake-up call nodig, die jij inderdaad in de vorm van een brief zou kunnen geven.

Zelf ben ik ook een groot voorstander van het schrijven van brieven(deed het als kind en nu af en toe nog steeds), omdat je meer tijd hebt om na te denken over wat je precies wilt vertellen. Schrijf het van je af! Heel goed idee!

Veel liefs en succes,

Mehtab

Isa
Isa
7 jaren geleden

Hey Kelly,
Wat goed dat jij hier zo’n duidelijk en begrijpbaar verhaal hebt verteld. Wat vervelend en naar allemaal! Ik ben het helemaal eens met jouw aanpak. Je hebt even tijd nodig om het te verwerken. Zonder spanning 24/7 om je heen. Je eigen huisje is een goede stap geweest. Wees niet bang dat je het alleen mare erger maakt. Niemand weet altijd 100% zeker of het goed is wat hij/zij doet. Doe wat je denkt dat goed is. Denk aan jezelf en schrijf die brief!

Ik hoop het beste voor je!
Isa