Sharon (20 jaar) in

tip van een vriend

Mijn ouders gingen scheiden toen in 16 jaar was.
moeilijk tijd gehad, maar uiteindelijk heb ik er wel vrede mee gekregen.
tot dat mijn stiefouders in beeld kwamen.
op het moment dat mijn stiefouders in beeld kwamen woonde ik nog bij mijn moeder.
de eerste tijd ging het super met mijn stiefvader, altijd aardig, probeerde mijn broertje en ik het helemaal naar onze zin te maken.
tot dat hij zich aan ons ging irriteren ging het mis. hij kon bepaalde dingen niet verdragen omdat zijn kinderen veel jonger zijn dan mijn broertje en ik.
uiteindelijk besloten om bij mijn vader te gaan wonen om de relatie van mijn moeder en stiefvader te redden.

ook bij mijn vader thuis ging het even goed. tot dat ik het gevoel kreeg dat ik altijd op mijn tenen moest lopen. niks was goed.
ook hier speelde de kinderen van de andere kant een hele grote rol.
beide zijn we heel verschillend. wat heel jammer is want we zijn allemaal ongeveer even oud.

het meeste wat mij ooit pijn gedaan heeft is toen mijn vader aan mij vroeg of het niet het beste was om op mezelf te gaan.
dit heeft mijn altijd het gevoel gegeven dat ik altijd ongewenst in huis ben geweest.
ook heb ik het gevoel dat mijn stiefmoeder het nu voor elkaar heeft. ik ben nu het huis uit, mijn broertje gaat waarschijnlijk ergens in juli.
ze heeft mijn vader nu en haar 2 kinderen. het ideale gezinnetje.

ook al weet ik natuurlijk dat mijn beide ouders het beste met mij voor hebben, woon in toch met een dubbel gevoel op mezelf.
aan de ene kant weet ik dat het bij mijn vader thuis niet meer ging. maar aan de andere kant neem ik het mijn stiefmoeder kwalijk dat ik daar ben weggegaan.

hopen dat de keuze die ik gemaakt heb uiteindelijk goed uitpakt.
ik hoop er door een betere band met mijn beide ouders te krijgen omdat ik ze nu niet meer elke dag zien.

mijn beste tip voor jullie:
praat er met je ouders over en doe dat alsjeblieft waar je stiefouders niet bij zijn.
het zou mij een hele hoop ellende bespaard zijn geweest als ik er gewoon over had kunnen praten. neem even de tijd om met je ouders in gesprek te gaan.
ga bijvoorbeeld even wandelen. of ga een keertje mee boodschappen doen. er is is niks beters om je gevoelens te bespreken bij de groente afdeling haha.

Op de hoogte blijven
Laat het mij weten wanneer er
guest

2 Reacties
nieuwste
oudste meest gestemd
Inline Feedbacks
View all comments
Beau
Beau
9 jaren geleden

Lieve Sharon, Dankjewel voor je berichtje. Het is een heftig verhaal dat je geplaatst hebt en zo te lezen heb je veel stukjes van jezelf ingeleverd, om dat aan anderen te geven en ze een plezier te doen. Precies zoals Femke zegt draait jou leven om jouzelf, met je eigen grenzen, idealen en ambities. Je bent zelf een huis in de stad die leven heet. Zelf heb ik ook nog een dubbel gevoel bij het op mezelf wonen, maar heb ook gemerkt dat het met de tijd steeds beter gaat. Toch vind ik het nog enorm fijn om thuis aan… Lees verder »

Femke
Femke
9 jaren geleden

Lieve Sharon, Heel erg bedankt voor je bericht! Die laatste tip ‘Er is niks beters om je gevoelens te bespreken dan bij de groente afdeling’ geeft me een lach op mijn gezicht. Want die zin geeft eigenlijk precies weer hoe ik jouw bericht heb gelezen en welk advies ik jou wil geven. Toen ik negentien was ben ik ook uit huis gegaan, omdat ik de situatie met mijn ‘stiefouders’ (brrr, ik hou er niet van om ze zo te noemen :-)) niet meer trok. Ik werd er chagrijnig, boos en verdrietig van en mijn schoolprestaties leden daaronder. Ik besloot zelf… Lees verder »