iemand (14 jaar) in Mijn woonsituatie
Steeds ruzie
mijn ouders hebben veel ruzie en betrekken mij daarbij ik vind dit heel moeilijk en ben mezelf gaan snijden om de pijn ergens anders te voelen ik ben al heel veel weggelopen ik huil iedere dag op school en thuis en op me sport doordat me ouders zovaak ruzie hebben ga ik me slechter en slechter voelen me ouders zeggen ook vaak ik wil uit huis ik wil niet meer hier wonen ik wil af van je en me moeder zegt wellis dat ik dood mag en dan denk ik oke ooit komt die dag en ik wil echt niet meer thuis wonen ik wil gwn helemaal weg van waar ik woon zodat ik me ouders ook nooit meer hoef te zien maar soms wil ze wel gwn zien maar dan gwn een heel weekend maar geen hele weken meer want wss veroorzaak ik alle ruzie…
erg rot voor je
RESPECT!!
Hoi iemand, Ik vind het verschrikkelijk om te lezen dat jij zo slecht voelt. Zo slecht dat je je zelf bent gaan snijden om de pijn ergens anders te voelen. Net als wat de anderen zeggen denk ik dat het goed is om contact te zoeken met een vertrouwenspersoon of een school maatschappelijk werker. Ik heb zelf ook maatschappelijk werk gestudeerd en ik weet dus dat zij jou heel goed kunnen helpen. Zij kunnen je eventueel door sturen naar iemand (psycholoog) en hebben ook een geheimhoudingsplicht dus je hoeft niet bang te zijn dat straks allemaal mensen van school het… Lees verder »
wat erg en heftig voor je!
ik wens je veel sterkte!
als er weer wat is stuur me dan een berichtje
liefs pandalover
mijn ouders ziten ook in een vegt schijding ik vord er iedere keer de dupen van ik zit er heel erg mee
Lief meisje van 14, ik herken net als Lotte veel in je verhaal van toen ik zelf jouw leeftijd had. Snijden was voor mij een copingmechanisme, jezelf pijn doen zodat je even niet de andere pijn hoeft te voelen in je leven. Ik denk dat Lotte gelijk heeft en dat het slim is om een vertrouwenspersoon te zoeken waarmee je kunt praten. Het is moeilijk om wanneer je gewend bent aan een copingmechanisme, hier weer mee op te houden. Wanneer je voelt dat je dat wilt doen kan je jezelf aanleren om in plaats van te snijden een schriftje bij… Lees verder »
Hallo iemand, Terwijl ik je berichtje terug lees, weet ik precies weer hoe ik me voelde toen ik 14 was. Ik voelde me alleen en onbegrepen, dor mijn ouders, vriendinnen, familie en docenten. Wilde zo graag dat de pijn stopte en heb heel naar over mezelf gedacht en hoe ik een einde aan dat gevoel kon brengen. Op een gegeven moment kon ik het niet aan en heb ik bij mijn mentrix om hulp gevraagd. Ik moest met iemand praten, of in iedergeval van mij afpraten. Ik ben om de 3 weken naar een psychologe geweest en dat heeft mij… Lees verder »