Hallo,
Mijn ouders zijn al heel lang gescheiden, sinds ik in groep 3 zit al. Mijn vader heeft al een paar keer een nieuwe vriendin gehad. Hij kan niet alleen zijn. Hij heeft eerst toen ik klein was een vriendin gehad. Later nog 1. Toen weer een nieuwe en daarna weer een nieuwe. Hij heeft met de derde een beetje een knipperlichtrelatie gehad. Met de vierde had hij dat ook. Dus ging hij weer terug naar zn derde (2 maanden geleden) die vind ik heel aardig, dus ik was blij toen hij weer met haar was. Dat ging helaas na 2 maanden weer uit, dus hij ging weer terug naar zn vierde vriendin. Die vind ik wel aardig, maar het probleem nu is dat zij 2 kinderen heeft. 2 jongens. Ik heb zelf al 3 broers, dus als die er zijn heb ik het niet leuk tussen zo veel jongens. Het echte probleem is dat het jongste jongetje helemaal niet aardig is voor mij (wel Mn broers)!! Ik ben altijd heel lief voor hem en zijn broer, maar ze behandelen me heel onaardig. Een voorbeeld: op 2e kerstdag(ik wilde echt geen kerst met ze vieren) waren ze aan het wiien. Er was alleen maar 1 controller, de andere lag bij Mn moeders huis. Ze wilden heel graag allebei spelen en om alles kalm te houden ( ze breken de hele tent af als ze hun zin niet krijgen) ging ik op de fiets door de kou naar mijn moeders huis fietsen. Ik deed er expres wat langer over, want ik wilde echt niet terug. Toen ik terug kwam met de controller zei het jongste jongetje: “ ja geef maar hier en jij, jij gaat absoluut niet meer meedoen, alleen je broer mag meedoen, dus ga weg.” Zegt een mannetje van 8 ofzo tegen me. En zo zijn er 20 verhalen. Hij komt overal mee weg, want zijn moeder zegt dat het komt omdat hij een jongen is en ik een meisje. Nou sorry maar ik ben echt wel slim genoeg om te weten dat je iemand niet anders behandeld zoals dit op 8-jarige leeftijd door alleen geslacht. Ik schreeuwde het uit en liep huilende naar boven en uiteindelijk kreeg ik de schuld dat ik de gezelligheid had verpest. Omdat het jongetje zo klein is en soms wel grappig(vinden mijn broers) komt hij overal mee weg. Ik zie er erg tegen op dat mijn vader nu weer terug is met die vriendin, want haar kind vind ik gewoon echt niet Aardig en ik zie er zo tegenop om weer gezellig en lief te moeten doen nu ze weer (als mijn vader het niet weer binnen 3 maanden uitmaakt) een relatie hebben. Ik schaam me heel erg omdat ik veel ouder dan hem ben. Mijn vader zegt nu dat het jongetje heel erg is veranderd, maar dat zegt hij iedere keer als het weer aan is. Toch zegt mijn vader dat hij mij nooit zou willen kwetsen, maar omdat het jongetje zo klein is ( hij speelt ook met zn eten en nog veel meer dingen die ik vervelend vind) vinden mijn broers hem grappig en lachen heel hard om hem en ze vinden dat ik me maar aanstel of gemeen doe. Ik heb er al vaker met mijn vader over gepraat, maar hij zegt dus of dat het jongetje veranderd is of dat hij het deze keer anders gaat inrichten of dat ik niet de gene ben met een relatie. Ik weet dat dit een veel te lang verhaal is. Hopelijk kan iemand een beetje raad geven hoe ik hier mee om moet gaan!