Erica (23) in Mijn (stief)ouders
Niet vol te houden
Hallo allemaal,
Even van mij afschrijven:
Mijn ouders zijn nu 1 jaar officieel gescheiden. Ondanks dat ze gescheiden zijn wonen ze al die tijd wel gewoon samen tot hun huis verkocht is. Wat nu dus al een jaar te koop staat.
Zoals jij je wel kunt voorstellen zorgt dit voor veel ruzie en ongemakkelijke situaties.
Ik woon niet meer thuis. Ik woon samen met mijn man en zoontje. Maar mijn broertje woont nog wel thuis. Hij maakt de ruzies dus van nog dichterbij mee.
Ik ben het aanspreekpunt van mijn ouders. Vooral van mijn moeder. Zei is sinds de scheiding boos op iedereen en stoot iedereen van zich af. Ze is heel negatief en trekt ons daarin mee. Ze stuurd verdrietige berichtjes en vraagt steeds om aandacht en medelijden.
Wij hebben meerdere keren aangegeven dat het voor ons nog moeilijker is en vooral om alle negatieve dingen aan te moeten horen. Dan gaat het een paar weken beter en dan begint het weer opnieuw.
Soms denken mijn broertje en ik wel eens dat het beter is voor ons om het contact te verbreken, maar dat wil je diep in je hart niet. Maar als het nog lang zo doorgaat en wij haar niet kunnen helpen om positieve dingen te zeggen weet ik niet hoelang wij dit nog vol houden.
Iemand nog tips 😇
Groetjes
Hey Erica,
Het is niet fijn voor jou en je broertje .
Een psycholoog zou misschien een goed idee zijn.
Zeg anders tegen je broertje dat hij moet proberen als je ouders ruzie aan het maken zijn dat hij dan weg moet gaan. En probeer te zeggen tegen je moeder dat je het niet fijn vind als ze je steeds niet vrolijke papjes stuurt.
Groetjes Nienke
Hey Erica, ik kan me voorstellen dat dit een erg ongemakkelijke en vooral nare situatie is voor jullie allemaal. Jullie moeder heeft het waarschijnlijk emotioneel heel zwaar en als ik jullie was zat ik echt met de handen in het haar. Want hoe vrolijk je zo’n iemand op? Dat is niet jullie taak. Je kan niet andermans verdriet wegnemen. En het is een veel te grote last om op jouw en je broertjes schouders te leggen, Zo’n taak zou je wel bij een psycholoog kunnen neerleggen. Dat zou denk ik goed zijn voor je moeder. Iemand met wie ze goed… Lees verder »