Hoi allemaal,

Mijn ouders zijn al vijf jaar gescheiden. Het is heel veel om uit te leggen dus kort samengevat, het was echt een vechtscheiding, zó veel ruzie’s en gezeik. Nu woon ik bij mijn moeder samen met mijn broer. (Hij is 20 en is bijna nooit thuis). Mijn zus woont al op zichzelf. Eerst ging ik 1 keer in de 2 weken naar mijn vader maar ik wilde wat meer vrijheid dus nu ga ik nog weekenden wanneer ik zin heb, dus ik ben niet verplicht.

Met mijn moeder gaat het sinds de begin van de scheiding al niet zo goed. Ze was altijd heel negatief en had nergens zin in. Na een tijdje was het een stuk minder. Nu, een paar maanden later is het terug, maar veel erger. Mijn moeder loopt te zeuren en zegt altijd dat ik niks goed doe. Als ze met mijn tante praat zegt ze wel eens dat mijn zus perfect is en ik en mijn broer niks zijn. We zaten een keer op een verjaardag en toen zei mijn moeder (Waar ik bij zat) ”Ja, mijn kinderen gebruiken me als deurmat. Ik word depressief van ze.”. Eerst kon ik dit nog wel aan, één oor in andere uit om het zo maar even te zeggen. Maar dat kan ik niet meer, ik kan het niet meer aanhoren. Als ze uit haar werk komt gaat ze op de bank Netflix kijken. Als ze boodschappen moet doen zeurt ze, als ze kookt zeurt ze. Bij alles eigenlijk wel. Als ik afwas bedankt ze me niet, nee tien minuten later krijg ik opnieuw te horen dat ik niks doe thuis. Ik word er gek van en ik word er zelf ook minder vrolijk van.

Ik heb al eens met haar gepraat en ik zeg ook wel eens dingen van ”Nou, dat hoef je niet te zeggen, dat vind ik niet leuk.” en ”Je hoeft niet zo depressief te doen.”. Ik weet niet meer wat ik kan doen. Mijn hele familie merkt wel dat mijn moeder negatief is maar ik heb er het meeste last van. Ze heeft een keer gedreigd me het huis uit te zetten omdat ik met de vriendin van mijn vader omging. Weet iemand wat ik kan doen? Ik hou het zo echt niet meer uit thuis en heb het gevoel dat ik niet geliefd ben..

Xxx