liz (18 jaar) in
Kennen jullie mij nog?
Lieve pap en mam,
Kennen jullie mij nog ?
Ik was dat meisje die in jullie ogen veel fout deed, maar wel altijd haar best deed op school.
Weten jullie nog hoe ik mij voelde voor dat jullie uit elkaar gingen?
En weten jullie nog hoe mijn leven er nu uit ziet ?
En hoe ik in jullie ogen nu verandert ben?
Hebben jullie al eens gekeken naar hoe het nu gaat met ons ? en hoe wij nu in de scheiding staan?
Ik/wij denken van niet.
Alles is namelijk verandert nu we 1,5 jaar verder zijn.
aan het begon zag het in mijn ogen er allemaal roze kleurig uit bij mijn vader. Mijn vader een nieuwe vriendin, mijn vader in de wolken. Maar mijn moeder oh zo verdrietig, dat was niet zo roze kleurig maar zwart!.
Nu zijn we verder en zie ik hoe slecht het gaat met allebei de gezinnen. en hoeveel moeite mijn zusje het er mee heeft. die ik sta te troosten en steunen in deze tijd. omdat jullie druk zijn met jullie eigen bestaan. En nooit aan ons vragen hoe wij er nu tegen aan kijken.
Wat ik wil zeggen is, vraag aan je kinderen hoe zij dingen zien? hoe zij er tegen aan kijken? en of er misschien nog een keer iets verandert kan worden ? of besproken kan worden.
groetjes liz
Hallo Liz,
Erg mooi geschreven.
Blijf vooral positief, dat is zo belangrijk!
Ik wens jou en je zusje veel liefs!
Groeten,
Anne
Hoi Liz, Wat heb je dat mooi opgeschreven. Ik hoop dat je hierdoor andere ouders zich laten realiseren dat zij met hun kind moeten praten. Misschien dat het een goed idee is dat jij met je zusje naar je ouders gaat en hen verteld wat je dwarszit. Een brief schrijven werkt ook altijd en is iets makkelijker. Ik denk dat je ouders zoals je zelf al zegt niet eens doorhebben dat jullie er zoveel last van hebben en dat zij er niks aan doen. Misschien als je het ze verteld dat ze er eerst van schrikken en boos worden, maar… Lees verder »
hoi Liz ik heb het zelfde probleem