Hoi,

Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 5 was. Ruim 11 jaar geleden. Toen, als klein kind, had ik er weinig problemen mee. Ik woonde bij mijn moeder en kwam elke week of om de week een weekend bij mijn vader. Een paar jaar later kreeg mijn moeder een nieuwe vriend, we verhuisden en toen zag ik mijn vader nog maar 1x per maand. Het contact verslechterde naarmate ik ouder werd. Mijn vader zocht heel weinig contact op. Ik kwam steeds minder bij hem. Toen ik ongeveer 13 was, was het de laatste keer dat ik bij hem was. Nu, 3 jaar later, heb ik hem nog steeds niet gezien. Het was soms 2 maanden dat we elkaar niet spraken via telefoon/facebook. Doordat ik me verwaarloosd voelde, werd ik vaak erg verdrietig op bepaalde dagen, zoals vaderdag of mijn verjaardag. Ik voelde me vaak erg gekwetst. In die 3 jaar heb ik enorm veel last van mijn rug gehad. Soms dat ik zelfs niet naar school kon. Ik ben bij fysio na fysio geweest en niks hielp. Ook kreeg ik slaapproblemen. Ik kon soms nachten lang niet slapen. De laatste paar weken had ik het erg slecht hierdoor. Ik ben bij een soort van psychiater geweest voor dit allemaal. Met haar heb ik het besluit genomen om het contact met mijn vader helemaal te verbreken. Ik kon er niet meer tegen om steeds maar gekwetst te worden. Ik heb hem een email gestuurd, alles uitgelegd en niet om een reactie gevraagd. Door dit allemaal kwam ik in een depressie. Het werd me teveel. Ik ben 3 weken lang niet naar school geweest, kon niet slapen en had enorm veel pijn. Het gaat nu wel wat beter. Ik slaap meer door een soort slaappillen, en voel me wat rustiger in mijn hoofd. Ik heb nog wel 1 probleem : school. Ik vind het moeilijk om naar school te gaan. Ik ben bang voor reacties en dat ik zomaar instort of zoiets. Ik hoop dat iemand hier misschien tips voor heeft.

Bedankt voor het lezen van mijn verhaal.