(11 jaar) in Mijn rechten
Ik wil echt niet
Ik heb ruzie met mijn vader en nu wil ik er niet meer naar toe. We hebben al heel vaak ruzie gehad en hij zegt dan dat hij mij niet meer wil zien. mijn broertje en zusje gaan wel en krijgen dan dure kados die krijg ik niet toen ik wel naar papa ging kregen we nooit een kado. mijn moeder begrijpt mij en dwingt mij ook niet om te gaan. maar nu is er een mevrouw die zegt dat ik wel naar papa moet maar ik wil echt niet meer en weet niet wat ik moet doen.
Als je echt niet meer naar pa toe wilt moet je niet gaan, t gaat erom wat jij wilt en als je hem een tijdje niet heb gezien beseft hij misschien dat hij je mist. als hij je dan mist moet je met hem gaan praten (op n rustige manier) en duidelijk maken wat niet fijn vind. misschien gaat t dan wel weer beter.
succes
-x- Manon
Hoi,
Ik zou naar je vader gaan misschien als je met hem erover praat begrijpt hij het wel.
Ik zou gewoon naar die mevrouw luisteren hoor ik denk datbhet wel iets oplost
Hallo, Ik kan me goed voorstellen, waarom jij niet naar je vader wilt. Toch snap ik het punt van die vrouw ook. Heb je al een keer geprobeerd om rustig met je vader te gaan praten? zeg hem wat jou dwars zit, vraag desnoods of jouw moeder of die vrouw erbij wil zitten. Op die manier houd je toch een relatie met je vader in stand (wat die vrouw eigenlijk probeert) En het leven draait niet om cadeautjes, ja dat is leuk, maar waarom ineens van die dure dingen? (misschien voelt hij zich ergens schuldig om, dus oordeel niet te… Lees verder »
Hallo,
Wat vervelend te horen. Wel fijn dat jouw mama achter je staat en je ook niet dwingt.
Ik herken deze situatie maar al te goed. Ik werd ook door anderen min of meer gedwongen om naar mijn vader te gaan. (Behalve mijn moeder respecteerde mijn keus).
Als jij echt niet wilt, dan wil je niet. Dat zou ik deze mevrouw ook duidelijk maken. Jij wilt niet gedwongen worden. Immers moet jij je prettig en goed voelen! En als je je vader niet wilt zien, dan is dat nou eenmaal zo!
Ik wens je veel liefs,
Anne
Ik woon nu bij mijn moeder. Maar mijn droom is om graag bij me vader te wonen.daarvoorheb ik een brief geschreven naar de rechtbank. Daarna zijn er veel actie’s ondernomen. Ook bij de jeugdzorg. Gisteren heb ik gehoord, op school, dat mijn droom niet uit komt.ik mag niet bij mijn vader wonen. Dat heeft de rechtbank beslist. Maar nu ben ik boos, en kan niet stoppem met huilen. Het enigste wat nog steeds wil. Is bij mijn vader wonen. Wie weet wat ik het beste nu kan doen? Reageer dan graag even hieronder. Dankuwel!