maud (14 jaar) in Mijn familie
Ik voel me verantwoordelijk
hallo,
ik ben maud en mijn ouders zijn vorig jaar gescheiden,
mijn moeder is met een andere man vandoor gegaan.
ik zie mijn moeder nu niet meer, ik had daar eerst veel moeite mee nu heb ik er wel vrede mee soms mis ik wel de tijden met mijn moeder, want ik leef in een familie met alleen maar jongens ik heb een broer een broertje mijn vader een opa een oom en 4 nefen mijn oma is in de periode overleden toen mijn moeder bij mij weg ging en mijn tante is nooit thuis ik zie haar zowat nooit dit is de familie van mijn vader.
omdat ik mijn moeder niet meer spreek willen mijn andere familieleden mij ook niet meer spreken. mijn familie is mijn alles, dat mijn ouders gingen scheiden vond ik dan nog wel “óke ” maar dat mijn familie mij niet meer wil zien doet me veel pijn. mijn broertje is nog maar 6 jaar hij snapt het allemaal nog niet zo erg allemaal, mijn broer van 18 jaar en ik proberen mijn broertje zo veel mogelijk te helpen met alles ik voel me zowat een moeder van hem ik denk altijd dat ik verandwoordelijk ben voor hem maar de docenten op school zeggen dat ik dat moet overlaten aan mijn vader. dat snap ik ook wel maar dat kan ik gewoon niet mijn broers zijn mijn alles, mijn broers zijn degene die mij bovenwater houden. de docenten van school hebben mij over deze site verteld en van hun moest ik even een kijkje nemen ik vind het heel fijn dat de docenten mij super erg helpen daar ben ik hun heel dierbaar voor.
hoi Maud, ik herken dat verantwoordelijkheidsgevoel heel erg. Ik heb ook een jong broertje en mijn ouders hebben afgelopen vrijdag verteld dat ze gaan scheiden. Mijn broertje heeft het er heel moeilijk mee en ik vind dat heel erg om te zien. Vaak vind ik het nog erger voor mijn broertje dan voor mijzelf. Ik denk dat dat bij jou ook zo is. Op school vertellen ze mij ook dat ik meer aan mezelf moet denken, en dat het meer mijn moeders taak is om voor mijn broertje te zorgen. (mijn vader wou scheiden) Ik wou even aan je laten… Lees verder »
Hoi Maud, Sorry, ik had eerlijk gezegd niet echt uit je bericht opgemaakt dat de vork zo in de steel zat… Ik vind het heel naar om te lezen dat het zo is moeten gaan en ik kan me voorstellen dat het echt zwaar is soms voor je, met familie wat je laat zitten en dat je er dus af en toe eigenlijk best alleen voor staat. Maar daar tegenover vind ik het ook wel weer heel fijn om te lezen dat je zoveel geeft om je broers en je vader. Hou dit vast!!! En ook fijne docenten op school… Lees verder »
hallo tessa, mij moeder wilt niks meer met me te maken hebben en mijn familie ook niet en als mijn moeder dat wel wilde had ik als nog geen contact opgezocht want ze heeft mij en mijn broers bedrogen ze wilde afstand van mij en mijn broers eerst had ik heb daar suoer zwaar mee maar na der hand ging iik er steeds beter mee te leven. natuurlijk is ndit niet wat ik wilde maar het is maar zo ik ga nu door met zijn leven met mijn broers n de rest van mijn (mini) familie en misschien zie of… Lees verder »
Hoi Maud, Wat word ik geraakt door jouw verhaal. Ik kan me heel erg voorstellen dat je je moeder mist, zeker in zo’n mannenhuis. Gelukkig heb je, als ik het zo lees, wel hele lieve broers om je heen en kunnen jullie elkaar een beetje door deze periode heen trekken. Maar dat de ene kant van de familie je niet meer wil zien, vind ik onbegrijpelijk. Je bent toch nog steeds familie? En hetzelfde geldt eigenlijk ook voor je moeder… Je blijft haar dochter, dus waarom is er dan geen contact? Ik kan me heel goed voorstellen dat dat soms… Lees verder »