Anoniem (0 jaar) in

Het is niet eerlijk

Hallo,
Mijn ouders hebben bijna 3 jaar geleden besloten te scheiden. Ik heb/had het daar best moeilijk mee. Ik heb het zo langzamerhand wel een beetje geaccepteerd hoe vervelend ik het ook vind. Wat mijn probleem op dit moment is is…. Bijna 4 jaar geleden zijn mijn ouders getrouwd, ze waren toen heel gelukkig samen. Maar Het ging een half jaar geleden compleet mis, mijn (stief)opa overleed… Nou klinkt het misschien niet zo erg maar dat was eigelijk een vervanger voor mijn echte opa( mijn opa van vaders kant heeft zichzelf opgehangen toen mijn vader nog heel jong was) wij waren allemaal compleet van slag het was een van de zwartste dagen van mijn leven. Toen dat een soort van afgesloten was begonnen de ruzie’s tussen mijn ouder op te borellen. (Oud&nieuw) we waren bij mijn oma met heel de familie… Mijn vader had een paar biertjes op en was met mijn oom aan het kletsen… Ik wou een hapje pakken en oppeens zegt mijn moeder tegen mijn vader wat kijk je raar. Mijn vader zegt ik kijk helemaal niet raar en het werd een welles nietes spelletje… Die nacht hadden ze alleen maar ruzie en mijn broertjes ,zusje en ik waren helemaal verdrietig. Dat was de volgende ochtend al goedgemaakt en we waren weer 1 happy family. (Juni 2014) mijn ouders waren een jaar getrouwd. Mijn broertjes, zusje en ik waren helemaal blij. Maar ik had een vervelend gevoel in mijn buik. Dus ik besloot die avind mijn vader en moeder bij elkaar te roepen( die de hele dag al raar deden) en vroeg ze heel bewust gaat het wel goed… Ik heb zo’n raar gevoel. Mijn moeder vertelde dat ze idd gingen scheiden en ik werd woedend ik heb ze gevraagt waar de tekening was die ik ze die middag had gegeven en ik heb het voor hun ogen kapot gescheurd. Ik was zo boos en verdrietog hoe hebben ze mij dit aan kunnen doen… Dit was niet goed voor ons, ze zijn gewoon dom dacht ik. Ik heb mijn ouders een dag lang genegeerd en de dag daarna kwam mijn meester op het schoolplein naar me zitten en ik heb hem alles verteld. Hij begreep mij goed en legde mij uit dat er ook positieve dingen waren aan gescheiden ouders. Ik heb het geprobeerd te accepteren. (Decembsr 2014) mijn moeder was zwaar deprisief volgens de dokter. Ze lag dagen lang alleen in bed en deed niks ze zorgde niet voor ons. Mijn vader was overdag alleen maar aan het werk en dus was ik de persoon die tussen de middag de tafel dekte enz ik nam mijn moeders rol over.dit heb ik een jaar lang volgehouden. Met mijn moeder ging het steeds beter. Maar ik kon de rol niet loslaten. Telkens als mijn moeder later terug kwam van kdb( psychologen enz) maakte ik de hele keuken schoon en at niets alles voor mijn moeder vader en broertjes en zusje. Rond oktober 2015 ging het compleet mis mijn ouderd hadden ruzie in de ochtend mijn moeder moest na kdb en had de auto nodig en mijn vader naar zijn werk. Het werd zo erg dat mijn moeder de politie heeft gebeld en ze kwamen. Mijn moeder is een weekje naar mijn oma gegaan met mijn broertjes en zusje sn ik moest naar een vriendin. Ik vond dat helemaal niet erg want haar ouders zijn supper aardig en zij ook. Ik ben daar ruim 5 dagen geweest en heb de tijd van mijn leven gehad ik heb alleen maar lol gehad en me een klein weekje gelukkig gevoeld. Maar het was toch een keer tijd om na huis te gaan. Het leven ging door. Mijn moeder kwam weer thuis. Mijn ouder waren allebij nog single en woonden nog samen in 1 huis dus waren de ruzie’s nog niet gedaan. Mijn moeder had onderatussen stiekrm wel al een vriend. Ik was een keer met mijn moeder meegeweest naar kdb en er was een man heel erg betrokken hij was heel erg geïnteresseerd in mij. Ik vond dat heel raar maar bleef aardig terug doen. En toen ik even later hoorde dat dat mijn stiefvader was was ik woest die man was niet goed voor mama. Even later bleek dat ook echt zo te zijn want de relatie heeft niet langer dan een maand stand gehouden. In dr zomer van 2015 had mijn moeder weer een nieuwe vriend en ik was weer vastberaden dat hij niet goed voor mama was. We verhuisden naar het dorp waar hij ook woonde. Ht was een heel mooi groot huis en ik kreeg de grootste kamer. Ik voelde me daar heel erg thuis. Ik was door de week bij mijn moeder en in het weekend bij mijn vader. Ik vond de overgangen heel moeilijk maarjah alles was toch leuk ik was een bewtje gelukkiger. Die vakantie gingen we met mijn vader een weekje naar een camping in nl en mijn tante stond ook op die camping. Het was tevens ook de eerste keer in 3 jaar dat we op vakantie waren geweest dus het was supper leuk.aar mijn tante heeft na de scheiding niks positiefs over mijn moeder te zeggen dus in die vakantie werd ik heel verdrietig. Ik wist dat mijn moeder niet slecht was maar tkch werd er zo over haar gepraat. Na die vakantie heb ik niet echg meer met haar gesproken en ben ik nu eigelijk nog steeds een beetje boos op haar. Ik heb alles aan mijn moeder verteld en die zij dat ik daar noet zoveel van aan moest trekken maar dat ze toch mijn tante was en dat ik positief moest blijvem tegen haar.ijn vader bsgon hetzelfde te doen in de weekenden. Hij begon te huilen op de bank dat hij ons zo miste enz. Hij ging maar door. Ik begon meer naar mijn moeder te terkken en kreeg een beetje een hekel aan mijn vader te krijgen. Het was niet eerlijk hoe hij tegen mama dee. Nadat het weekend naarderde begkn ik deprisiever te worden. Ik heb me een keer een hele middag in de wc verstopt omdat ik niet naar papa wou uiteindelijk moest ik van mijn moeder. Zo is dar doorgegaan een paar maanden lang. Mijn vader begin steeds bozer op mij te worden. Ik deed niets ik was gewoon evwn verdrietig. Hij zei dat hij mij liever niet had. Dat ik nutteloos was enz. Hij heeft me meerdere keren in de barstemde regen met mijn spullen op straat gezet. Ik had eindeldelijk een keer zin ok naar papa te gaan muj opa en oma kwamen op visite (van mijn moeders kant), sij waren allemaal vrolijk. We reden richtog mijn vaders huis en zongen met de radio mee. Toen we eindelijk bij mijn vaders huis waren zagen we hem in zijn werkbus bezig zijn dus ik toeyerde een leer en natuurlijk moestem mijn broertjes ook eens. Mijn vader werd.boos oo ons en mijn moeder verdeedigde ons . mijn vqder heeft mijn moeder meerdere malen geduwd en geslagen. Ik werd zo boos op hem dat im met al mijn kracht hem heb getrapt en geschreeuwd. Wij wilden allemaal wsg van hem en zijn in de auto gaan zitten. Maar to . Kwamen er een paar buurmannen en zijn naar mijn vader moeder en ons gegaan. Mijn moeder is maar mijn opa en oma gegaan die een straat verderop woonden en wij naar de buren. Sinsdien is de haat voor mijn vader zo groot dat ik niet meer naar hem toe wil. Dus mijn moeder moest me dwingen. Het gjng steeds slechter met mij op school en thuis. Ik heb onderstussen mijn stief gamilie leren kennen en ik kan supler goed met hun omgaan ik heb een soort van nieuwe broertjes. Ik heb bijna door mijn stiefvader een meet&greet met lil’ kleine gehad 🙂 uiteindelijk heeft hij op mijn moeder i gepraat dat ze mij niet meer moet dwingen naar mijn vader te gaan en dat ik in de weekenden gewoon bij hem kan slapen enz. Sinsdien heb ik al het co tact met mijn vader vermeden en nefeer hem totaal ik neem geen geld of kadootjes meer aan . mijn moeder vind dat ik normaal tegen hem moeg doen maar hij heeft mij teveel pijn gedaan. Ik ben blij dat ik geen contact meer met hem heb ik vo me veel vrolijker. En school gaat ook steeds beter. Dus alles is oke zou jr zeggen. Maar er komen morgen mensen hier omdat het niet goed gaat met mijn broertje door de scheiding en mijn moeder zij dat ik ook aan bod kwam omdat ik niet meer naar mijn vader ging. Ik ben bang dat ik straks weer gedwongen word. Mijn vader praaat tevens ook iedereen aan dat ik lieg enz. Ook ben ik over 2 week jarig en mijn moeder silt dat minn vader ook op mijn verjaardag komt. Ik wil dat niet. Wat kan ik nu doen?

Op de hoogte blijven
Laat het mij weten wanneer er
guest

2 Reacties
nieuwste
oudste meest gestemd
Inline Feedbacks
View all comments
Minouk
Minouk
7 jaren geleden

Beste, Allereerst bedankt voor jouw verhaal, wat een openheid! Ik vind het super dapper dat je je ouders op een dag bij elkaar hebt geroepen om te vragen wat er aan de hand is. Hier is veel lef voor nodig! Helaas kreeg je niet te horen wat je wilde horen, maar op een dag zou dit naar boven komen. Ook vind ik het fijn om te horen dat je mensen om je heen hebt waar je heen kunt. Je kon zomaar bij een vriendin voor een paar dagen slapen en zo te horen heb je (naast je vader en tante)… Lees verder »

Maaike
Maaike
8 jaren geleden

Hallo meis, Het belangrijkste wat je moet blijven doen is praten. Zowel met je moeder als je vader. Is het misschien een idee een brief te schrijven naar je vader hoe je je voelt. De mensen die komen voor jou broertje komen ook voor jou. Vertel ze eerlijk jou verhaal en hoe jij je voelt. Ook moet je je zeker noet laten dwingen naar je vader te gaan. Maar het is wel goed om eens met hem te praten. Ik heb ook jaren geen contact gehad met mijn moeder en ik heb er spijt van. Ondanks dat ik haar totaal… Lees verder »