Anoniem (15 jaar) in Mijn (stief)ouders
Bij hem
Hallo
In dit topic wissel ik een beetje qua onderwerp. Dus ik dacht ik zet hem hierin.
Ik zal even beginnen bij het begin, ik was 12 a 13 jaar toen mijn ouders gingen scheiden, ik ging verhuizen. Ouders kregen allebei een nieuwe partner. Nja boeit allemaal niet zoveel.. Ik woonde na de verhuizing in ieder geval in het zelfde dorpje (bij mijn moeder) en mijn vader woonde daar ook dus daar was ik regelmatig.
Toen ging ik ook nog vaak leuke dingen doen met mijn vader. Zoals dagjes pretpark ect.. En mijn vader heeft altijd gezegd, als het van mijn moeder mocht ik gewoon bij hem mocht wonen als ik dat wilde
Maar helaas moest ik na een tijd verhuizen, zon half uur verderop, waar ik het niks vond, ik zat/zit gewoon niet lekker in mijn vel waardoor ik zei: ”Pa, ik wil bij jou wonen!, mag dat” waarop hij nee zei,
Ik zei daarna dat hij dat gezegd heeft, dat het mocht. En hij zei dat hij het nooit gezegd heeft
Dit is even doorgegaan, toen ben ik met mijn moeder nog verder gegaan, 45 minuten verderop (fietsen) dit is helemaal niks waard ik ben al me spullen kwijt heb alleen een bed helemaal niks meer alleen bed en laptop
De rest ligt bij me vader ivm te weinig ruimte
Maar me vader zag het een soort van in, dus hij zei dat ik ieder weekend mocht komen ipv om de 14 dagen.
Nou, ik was daar al blij mee.. En nu begint hij de laatste tijd een beetje overdreven te doen als ik wil komen, laatst zat hij zelfs te schreeuwen en ik snap er niets van.
Hij wilt ook dat ik ieder weekend niet meer kom
Maar ja, ik wil gewoon ALTIJD er zijn als hij aan mij ligt.
Wat moet ik doen?
heyy ik snap dat het lastig is maar ik zou gewoon naar je vader toe gaan en er met hem over proberen te praten als hij gaat schreeuwen laat hem dan maar schreeuwen en probeer darna maar veder te gaan met het gesprek.
Goede idee’n! Alleen werkt het niet vrees ik.
@Nicoline ik maak geen brief, simpel omdat hij het al weet
@Isa het probleem is, iedereen zegt er iets anders over. En snap het helemaal niet meer. + mijn ouders kunnen elkaar niet meer aankijken een appje is al teveel..
Hi,
Wat vervelend jouw situatie, heb je al een keer proberen te praten met je vader en hem verteld dat je het liefst altijd bij hem bent en dat je het heel jammer vindt dat je hem weinig ziet? Je kan dit ook in een brief schrijven!
Misschien helpt het ook om een keer met iemand te praten die jouw vader goed kent en die misschien aan hem kan zeggen hoe je je erover voelt. Een oma of opa? of een goede vriend of vriendin van je vader?
Ik hoop dat dit werkt!
Groetjes Nicoline
Hey anoniem, Goed dat je zo’n goed duidelijk verhaal vertelt hier! Om te beginnen: het is ook moeilijk om je ouders een tijdje niet te zien. En al dat verhuizen en al je spullen niet mee te hebben. Het is gewoon allemaal lastig en je moet er veel over na denken. Het is niet raar om je niet lekker in je vel te voelen. Hardstikke normaal met zo veel veranderingen! En dan geeft jouw vader ook nog van die gemixte signalen. Ik denk dat het handig is voor jou en de situatie als je opschrijft wat je dwars zit. Gewoon… Lees verder »