Hallo,
Deze vraag gaat over mijn schoolcarrière.
Sinds mijn ouders gescheiden zijn haal ik alleen maar slechte punten. Soms weet ik het ook niet meer, dan denk ik misschien is het maar beter om naar de mavo te gaan. Maar ik heb al mijn vrienden hier en wil ze niet kwijt.
Altijd ben ik bang, als ik weet eens een 2,7 heb gehaald om het tegen me ouders te zeggen. ik ben bang dat ik ze weer teleurstel. Als ik besloten heb om het toch te zeggen worden ze meestal boos, dan zeggen ze: ” je moet beter je best doen, je kende het toch zo goed hoe kan je nu een 2,7 halen!!”
Als ze dat zeggen ben ik meestal verdrietig. Ik schreeuw dan en zeg dat ik me best doe.
Maar volgens mij horen ze dat niet en boeit ze dat helemaal niks, want de volgende keer gebeurt precies weer het zelfde.
Maar ik doe echt me best!! Beter kan ik niet…

Groetjes,
Sophie