Anoniem (42) in Vragen van ouders

Zorgen om mijn kinderen

Hoi
De communicatie met mijn a.s ex verloopt uiterst stroef. Steeds vaker worden de kinderen inzet van de ruzies. Ik probeer ze daar tegen te beschermen maar tevergeefs. Mijn ex aanspreken leverde niets dan ontkenning op. Niet reageren helpt niets. Wel reageren laait de zaak alleen maar op. Kortom.. Ik weet niet meer wat te doen en zie mijn kinderen worstelen met hun emoties en loyaliteit.
Ik heb al hulp ingeschakeld maar krijg daar weinig gehoor.
Ik maak me serieus zorgen om mijn kinderen.
Tips iemand? Hoe kan ik mijn kinderen ondersteunen in deze situatie?

4 reacties

  1. Demi op 10 februari 2019 om 14:15

    Beste Michael,

    Wat fijn om te horen dat u hiermee geholpen bent! Heel fijn om te lezen dat u hierdoor vanuit een ander perspectief naar de situatie kan kijken. Ik denk echt dat dat ontzettend belangrijk is voor een fijne band met uw kinderen. Ik wens u het allerbeste voor de toekomst en hoop dat u uiteindelijk een fijne omgangsregeling kunt hebben met uw kinderen.

    Liefs, Demi

  2. Michael op 7 februari 2019 om 05:43

    Beste Anoniem, uiteindelijk bij het lezen van de reacties op de problemen die je helaas bent tegengekomen wel erg blij dat u die gesteld hebt. Ik zou met name Demi heel graag willen bedanken dat ondanks dat je elkaars handelen niet begrijpt je jezelf daarin mee laat gaan en jezelf verbied om negatief te blijven richting de andere ouder. Het is allemaal heus niet makkelijk en kunnen elkaars steun uiteindelijk veel beter gebruiken dan de fikse kritiek die er op elkaar te vinden is. Ik ben zo blij dat je verwoord wat hieraan meedoen absoluut geen oplossing is. En dat je als ouder jezelf moet onthouden van commentaar of opmerkingen te plaatsen dat niet bijdraagt aan steun aan elkaar. Ik ervaar zelf ook reuze ongenoegen en met ex partner is me heel duidelijk dat wij niet door dezelfde deur heen kunnen. Inmiddels zo erg dat door de ene ouder omgang met de kinderen niet wordt mogelijk gemaakt. Maar het is goed om te lezen en te begrijpen dat je hier als ouder niet aan mee moet doen. En dat je als ouder ook al ben je het niet eens met de andere ouder jezelf te kort gaat doen als je hierin mee gaat en op dezelfde manier een bijdrage gaat doen. Ik ben blij dat er uiteindelijk meer bijdrage is aan een verdediging die ik kan geven in de vorm van openheid, liefde en acceptatie naar elkaar dan maar aan te zien en aan te horen wat de andere ouder allemaal nodig heeft om aan te tonen dat er geen omgang zou kunnen zijn. Ik vindt het vreselijk wat er gebeurd en heb mezelf nog niet kunnen uiten richting het ongenoegen van ex partner. Al hoewel de frustraties op papier heb kunnen verwoorden is er absoluut duidelijkheid dat deze zo snel mogelijk weer kan vernietigen al is het om de reden dat het geen oplossing is. En er later ook geen oplossing gevonden kan worden in de boosheid die je naar elkaar uit. Ik wil je enorm bedanken Demi op het antwoorden van deze vraag.

  3. Demi op 6 november 2018 om 15:18

    Lieve anoniem,

    Bedankt voor je bericht op het forum. Wat fijn dat je hier om tips vraagt en je verhaal deelt. Ik kan me voorstellen dat het een hele vervelende situatie is. Je wilt natuurlijk het beste voor de kinderen, maar ruzies zorgen ervoor dat ze toch worden betrokken bij conflicten. Lijkt me heel naar om dat als moeder aan te moeten zien.

    Ik ben zelf ook vaak betrokken geweest bij ruzies tussen mijn ouders. Mijn moeder vertelde dingen over mijn vader die hij vervolgens weer ontkende, waardoor er ruzies ontstonden waar ik middenin zat. Ik had uiteindelijk het gevoel te moeten kiezen tussen mijn ouders, welke ‘waarheid’ ik wilde geloven, en dat heeft best veel gevolgen gehad voor het contact tussen mij en mijn vader. Achteraf vind ik het super jammer dat het zo is gelopen. Ik had het fijn gevonden als mijn ouders met elkaar omgingen als ouders in plaats van als exen. Maar de gebeurtenissen die tussen hun zijn gebeurd als partners stonden altijd centraal en daardoor vergaten ze vaak dat ze ook gewoon nog samen ouders van mij zijn. Ze hadden allebei niet door wat ze daarmee aanrichtten voor mij. In jouw bericht lees ik terug dat je je juist wel bewust bent van de gevolgen voor de kinderen en dat je je zorgen maakt. Ik denk echt dat dat al stap 1 is, want veel ouders vergeten door alle ruzies en gedoe toch vaak de impact voor de kinderen. Ik lees ook dat je al van alles hebt geprobeerd om de situatie te verbeteren. Dat vind ik echt heel knap van je en moet ook niet altijd makkelijk zijn geweest. Helaas heeft het nog niet veel verbeterd… Mijn vader en stiefmoeder hadden vaak een grote mond over mijn moeder, wat zij allemaal anders kon doen om het beter te maken voor mij, maar ik had daar zelf niks aan. Ze dachten me misschien te helpen door te zeggen dat zij het goed deden en dat de fout bij mijn moeder lag, maar ik had het fijner gevonden als ze gewoon voor een warme plek zorgden waar ik ook gewoon van m’n moeder mocht houden. Maar doordat ze allebei vonden dat de ander iets niet goed deed, bleven ze het slechte contact in stand houden. Ik had mijn ouders als kind willen adviseren: je moet papa of mama niet veranderen, je moet gewoon lief zijn voor mij.

    Ook voor jouw situatie geldt denk ik: je kunt je ex helaas niet veranderen, hoe graag je dat misschien ook wilt. Maar je kunt wel (doordat jij je bewust bent van de gevolgen voor de kinderen) zelf het goede voorbeeld geven. Zelf in het contact met je kinderen de irritatie naar je ex-partner verbergen door hem te zien als de vader van je kinderen en dus als een deel van hen. Door boven de ruzies met je ex te staan en hem te zien als de ouder van je kinderen, hoe erg je het misschien niet met hem eens bent. Door boos op hem te zijn als je kinderen er niet zijn of je boosheid met een vriendin te delen. Door ruzies tussen jou en hem niet met je kinderen te bespreken, maar aan je kinderen te laten zien dat ze hun vader mogen noemen in jouw huis en dat ze openlijk van hem mogen houden. Als één van mijn ouders dat had gedaan was er natuurlijk alsnog een groot verschil tussen hen, maar had ik me in ieder geval bij één volledig mezelf kunnen voelen. En ik denk dat jij nu in de positie bent waar je dat jouw kinderen kunt bieden en ze een warm thuis kunt geven. Misschien vraag je je af, HOE DAN? En dat vind ik ook lastig je te adviseren, want ik ben zelf geen (gescheiden) moeder. Wat ik je wel écht kan aanraden is de training van Villa Pinedo. Dit is een online training ontwikkeld door professionals en ervaringsdeskundige jongeren, waarin je leert hoe je het geluk van je kinderen én je eigen geluk centraal kunt stellen in/na een scheiding. Er zijn verschillende hoofdstukken: Het Gesprek, Veranderingen, Communicatie, Loyaliteit, Nieuwe Partners, Rechten. Deze training kun je zelf (dus niet per se samen met de andere ouder) thuis volgen, er zitten hele fijne opdrachten en tips bij, voor jouzelf als persoon maar ook voor jou als moeder in het contact met je kinderen. Je kunt de hele training volgen maar ook losse hoofdstukken kopen. Ik denk dat sowieso de hele training, maar vooral de hoofdstukken Communicatie en Loyaliteit voor jou bruikbaar zijn. Meer informatie vind je via deze link: https://training.villapinedo.nl/.

    Je kunt je kinderen daarnaast helpen door ze te wijzen op Villa Pinedo. Ze kunnen zich aanmelden voor een buddy (https://www.villapinedo.nl/ik-wil-een-buddy/) waar ze gekoppeld worden aan een jongere die iets soortgelijks heeft meegemaakt in de scheiding en altijd klaar staan voor ze. Ook kun je ze de ‘Open brief aan alle kinderen van gescheiden ouders’ laten lezen (https://www.villapinedo.nl/open-brief-aan-alle-kinderen-van-gescheiden-ouders/) en onze commercial (https://www.villapinedo.nl/?s=commercial). Wij begrijpen jouw kinderen, zijn er voor jouw kinderen en ze mogen weten dat ze niet alleen zijn.

    Én ze mogen blij zijn met een moeder die zich bezig houdt met hun geluk. Ik hoop dat ik je heb kunnen helpen. Als je wilt reageren of nog een vraag hebt, ben je altijd opnieuw welkom op het forum.

    Heel veel geluk gewenst,
    Demi

  4. simone op 6 november 2018 om 15:07

    Beste Anoniem,

    Bedankt dat u uw verhaal hier op het forum wil delen. Wat een vervelende situatie voor de kinderen dat zij ingezet worden voor ruzies. Het lijkt mij voor u verdrietig om uw kinderen te moeten zien worstelen met hun emoties en loyaliteit. Wat knap van u dat u zich daar bewust van bent en dat u de kinderen hiertegen wil beschermen. Goed dat u hulp heeft ingeschakeld maar wat jammer om te lezen dat daar weinig gehoor aan wordt gegeven. Daarnaast vind ik het ook goed van u dat u het gesprek bent aangegaan met uw ex-partner, helaas zonder het gewenste resultaat.
    Misschien dat u eens bij onze online trainingen zou kunnen kijken op de website: https://training.villapinedo.nl/communicatie/
    Hier staan een aantal online trainingen met diverse onderwerpen, zo ook communicatie. Wellicht kan deze training u verder helpen.
    Daarnaast zou ik u vanuit mijn eigen ervaringen willen meegeven dat alleen al door te luisteren naar het kind u al veel voor hen kan betekenen.

    Ik hoop dat u geholpen bent met bovenstaande tips en dat uw kinderen wat meer rust gaan vinden in deze situatie!

    Liefs,
    Simone

Laat een reactie achter