Vaders

Gelukkig is het donker wanneer mijn vader mijn broertje en mij op zondagavond naar huis brengt, en gelukkig zit ik achterin. Op de radio draait het nummer ‘Daughters’ van John Mayer. Bij dit nummer slaat mijn stemming altijd om in tranen en boosheid. Hij zingt:

‘Fathers be good to your daughters,
Daughters will love like you do.
Girls become lovers, who turn into mothers,
So mothers, be good to your daughters too.’

De eerste twee regels van John Mayer’s refrein maken keer op keer indruk op me. Ik word verdrietig en boos omdat mijn vader ernaar luistert zonder iets te voelen. Omdat hij zich niet realiseert dan John Mayer exact zingt wat ik niet kan, of durf te verwoorden. Want het punt is, het is zo waar wat hij zingt!

Ik ben ervan overtuigd dat wij leven, doen en liefhebben naar aanleiding van de voorbeelden die we hebben. Niet dat we het precies zo zullen doen, meestal zijn we van plan het helemaal anders te gaan doen, maar invloed heeft het zeker. Ik geloof dat je ouders je belangrijkste voorbeelden zijn dus heeft hun relatie, hoe zij ‘houden van’ invloed op je. Op hoe wij relaties hebben, hoe wij houden van en hoe wij later zelf als ouders zullen zijn. Iedereen denkt wel eens: ‘hoe mijn ouders dit hebben aangepakt, ga ik later anders doen.’ We leren daarvan en het heeft invloed op ons doen en laten. Ook al maken we vervolgens allemaal onze eigen fouten. De manier waarop je ouders naar elkaar kijken, tegen elkaar praten, knuffelen, ruziemaken: het vormt voor ons een beeld. Het is het kader waarbinnen we dingen ‘normaal’ vinden en waar we naar zullen streven. Of, als we hebben besloten dat ons voorbeeld niet oké was, waarvan we proberen het tegenovergestelde te bereiken. Hoe dan ook is dat kader bepalend voor wie we zijn.

Ik geloof dat mensen niet zo betrouwbaar zijn, dat mannen vreemdgaan, dat ik moet vechten om aandacht in de hoop belangrijk gevonden te worden en om mijn plek te verdienen. Ik heb na een periode van mezelf wegcijferen, geleerd om af en toe voor mezelf te kiezen. Ik heb gezien dat mensen heel gek op elkaar kunnen zijn, maar elkaar later het licht in de ogen niet meer gunnen. Ik heb ervaren dat haat, wrok en jaloezie nare dingen doen met mensen. En ik heb geleerd dat vergevingsgezindheid iets is waar ik voorzichtig mee om moet gaan, maar ook moet koesteren. Hoe ik dat heb geleerd en waarom het zo belangrijk is? Daarover schrijf ik de volgende keer.