De steun van broers en zussen

Zou ik ooit geweest zijn wie ik nu ben als ik jullie niet om me heen had gehad? Mijn grote broer, mijn zus en mijn kleine broertje. De enige personen bij wie ik goed en minder goed over mama en papa kan praten zonder dat zij een slechter beeld van hen zullen krijgen. De enige personen waar ik mijn verdriet, pijn, vreugde, haat en liefde mee kan delen en kan verwachten dat zij mij begrijpen. En de enige personen die mij zullen vasthouden wanneer ik het gevoel heb te vallen.

Mama en papa hadden vaak, soms dagen achter elkaar, ruzie. Als ik het even niet meer zag zitten had ik altijd iemand om mij heen waarbij ik terecht kon. Niet dat ik die steun ook altijd opzocht, maar het was er wel. Jullie waren altijd om me heen en voelde hetzelfde als ik. Ondanks de ruzies die wij onderling hebben of de discussies die eindeloos door kunnen gaan, ben ik jullie zo dankbaar. Dankbaar dat ik de problemen van mama en papa niet in mijn eentje heb hoeven dragen.

Ik denk dat veel kinderen, net als ik, niet beseffen dat de steun en liefde van broers en/of zussen veel meer waard is dan wij denken. Al is het je jongere broertje of zusje of je oudere broer of zus. Zij voelen heel vaak hetzelfde als het om de problemen tussen ouders gaat. Of zij hebben hier een ander gevoel bij en kunnen van gedachten met je wisselen. Zij zijn degene die jou het beste kunnen begrijpen, omdat zij vanuit een ander perspectief, toch hetzelfde meemaken.

Sandhia (22)