anoniem (18 jaar) in What the F@#*CK
Ik ben het SPUUGZAT.
Hallo lezer,
Mijn ouders zijn nu bijna 13 jaar gescheiden. Mijn vader kreeg namelijk een onechtelijk kind. Een jaar na de scheiding trouwde hij met de moeder van zijn kind en ondertussen was er al een tweede kind. De eerste jaren verliepen prima. Toen ik twaalf was en ik in de tweede brugklas zat, ging het fout. Ik kreeg flinke ruzie met mijn stiefmoeder. Met als gevolg dat ik en mijn stiefmoeder elkaar vier jaar niet hebben gezien of gesproken. Na mijn eindexamen probeerde mijn vader het weer goed te krijgen tussen mijn stiefmoeder en mij, we zouden samen op vakantie gaan. Maar hier ging het ook weer fout. Dit is ook alweer twee jaar geleden, met geen contact.
Door dit geruzie zie ik mijn vader nauwelijks. En eerlijk gezegd, ik heb er geen behoefte meer aan! Hij koos voor haar in de ruzies en heeft nooit de moeite genomen om mijn zusje en mij goed op te nemen in zijn gezin. Wij vielen eigenlijk vanaf moment 1 buiten de boot. We moeten ons voorstellen als de kinderen van, weinig mensen kennen ons als ‘de kinderen van’. Ik ben overigens niet de enige die ruzie heeft met mijn stiefmoeder, de familie van mijn vaderskant kan ook niet omgaan met haar houding.
Maar door dit gedoe bouw ik een muur op. Mensen kunnen mij moeilijk ‘doorgronden’. Dit hoor ik zo vaak, ik probeer mezelf ook opener op te stellen. Maar ik ben vaak ‘teleurgesteld’, je wordt in de steek gelaten (om maar iets te noemen). Door die muur ben ik ook een achttienjarige die geen relatie heeft gehad tot nu toe. Ik durf ze simpelweg niet aan te gaan, bindingsangst zou ik het bijna noemen. Maar als mensen te dichtbij komen (figuratief) duw ik ze weer weg. En dat ben ik nu eigenlijk wel SPUUGZAT!
Maar ik kan mezelf niet veranderen. En het lukt me ook echt niet. Maar is dit herkenbaar? En hoe en wat zou ik kunnen doen?
Die muur moet worden afgebroken.
Ik herken mezelf hier wel in. Mijn ouders zijn nu zo’n 11 jaar gescheiden, destijds omdat mijn moeder verliefd was geworden op een ander. Mijn vader is tegenwoordig ook hertrouwd (sinds een jaar of 5) en met mijn moeder is het contact sinds bijna 4 jaar verbroken. Dit is niet van de één op de andere dag gegaan, maar de aanleiding was een rechtszaak tussen haar en mijn vader, waarbij het om geld ging (schijnbaar nog best veel geld, want er bestond een tijdje de mogelijkheid dat het huis verkocht zou moeten worden… toen dacht ik al bij mezelf: welke… Lees verder »
Frank, is dat niet de verkeerde vgdoorle: Zoek eerst naar acceptatie in de gehele organisatie voordat je gaat praten over strategie en doelstellingen ? Volgens mij werkt het andersom. Los van die discussie, richtte ik mijn pijlen meer op kleine(re) ondernemers. Dat had ik duidelijker moeten maken.Je voorbeeld met de 65-plussers is helder, maar in de praktijk is de doelgroep zelden of nooit zo helder afgebakend was het maar zo Luisteren naar je doelgroep is uiteraard essentieel via wel medium dan ook maar het reageren heeft zo vaak teveel weg van losse flodders. Er zit geen plan achter, geen structuur.… Lees verder »
Hoi, Ik herken je situatie een beetje en het is goed dat je er over nadenkt en over praat. Ik denk dat bijna alle kinderen van gescheiden ouders – in meer of mindere mate – problemen hebben met de nieuwe partners van hun ouders. Daardoor dan vaak ook weer met die ouder, omdat die tussen jullie in komt te staan. Vooropgesteld: er is geen makkelijke oplossing, geen toverstafje waarmee je alles goed kunt maken. Met betrekking tot je vader denk ik allereerst dat – ook al heeft hij ongetwijfeld fouten gemaakt – het nooit zijn bedoeling is geweest om jullie… Lees verder »