<p>Deze vraag zien we vaak terugkomen in de chats met Buddy’s en op het <a target="_blank" rel="noopener noreferrer nofollow" href="/forum">Forum</a>. Villa Pinedo’s Dagmar ging hierover in gesprek met Familie- en jeugdrechter&nbsp;<a target="_blank" rel="noopener noreferrer nofollow" href="https://www.rechtspraak.nl/Themas/100-jaar-kinderrechter/Paginas/kinderrechter-Cees-van-Leuven.aspx">Cees van Leuven</a>.</p><p><br></p>

Mogen kinderen vanaf 12 zelf bepalen waar ze wonen?

<p>De groep 8 musical. Sommige kinderen kijken er het hele schooljaar naar uit. Anderen vinden het reuze spannend. Voor kinderen met gescheiden ouders kan het nog spannender voelen. Want, komen allebei je ouders kijken? En hoe zal dat dan gaan? Of komt er misschien maar eentje om de ander te mijden?&nbsp;</p><h2>EEN (EXTRA) SPANNEND JAAR</h2><p>Groep 8 is natuurlijk sowieso al een spannend jaar. Met de Cito toets, keuzes over je volgende school en natuurlijk alle andere dingen buiten school die belangrijk zijn als beginnende puber. Extra stress en zorgen over je ouders maken het dan niet bepaald gemakkelijker.</p><p>Ik kan mijn eindmusical nog goed herinneren.. Als onderdeel van mijn rol voerde ik - samen met een klasgenootje dat op dezelfde dansschool zat als ik - een dansje op. We dansten op een heel stoer liedje, vond ik! Des te belangrijker dat papa en mama het allebei zouden zien. Maar zou dat wel kunnen? Papa én mama, allebei? In dezelfde zaal?</p><h2>PAPA EN MAMA: KAN DAT WEL?</h2><p>Ik nodigde ze allebei uit en ze kwamen ook. Papa met zijn nieuwe vrouw en mama met mijn broers. Ze zaten allebei aan een andere kant van de zaal. Ik denk dat ze elkaar die avond niet hebben gesproken, maar misschien ook niet actief vermeden.&nbsp;</p><p>Na het einde van de musical liepen mijn klasgenoten de zaal in, om een dikke knuffel te krijgen van hun ouders. Ik dacht: ‘Naar wie loop ik nu toe? Zou papa boos worden als ik mama een knuffel geef? Zou mama het jammer vinden als ik eerst naar papa toe loop?’</p><h2>WAT IS ER ÉCHT BELANGRIJK?</h2><p>Eerlijk gezegd weet ik niet meer naar wie ik als eerste toe liep voor een knuffel. En dat maakt eigenlijk ook helemaal niet uit. Het belangrijkste voor mij was dat ze er allebei waren. Dat zij mij op het podium zagen en ik hen daarna in de zaal. Dat ik ze allebei een knuffel heb kunnen geven en dat geen van hen er iets van leek te vinden naar wie ik als eerst ging.&nbsp;</p><p>Volgens mij is dat het belangrijkste: er kunnen zijn voor je kind, als ouders, ook als je uit elkaar bent. Als kind hoef je niet te kiezen tussen je ouders, ook niet als je daar wel stress over ervaart. Soms even de spanning er kunnen laten zijn, maar dan ook zien dat het wél kan, dat het goed komt.</p><p>Dus, wat als het wél goedkomt? Hoe ziet dat er voor jou uit?<br><br>P.s. Wist je dat wij - jongeren van Villa Pinedo - een open brief hebben geschreven aan alle gescheiden ouders met een kind in groep 8?<a target="_blank" rel="noopener noreferrer nofollow" href="https://www.villapinedo.nl/open-brieven/mijn-ouders/familie/op-school/belangrijke-momenten/aan-alle-gescheiden-ouders-kind-groep-8"><u> Download ‘m hier</u></a> en geef de brief aan je ouder(s)!</p>

Groep 8 musical, het komt wel goed

<p>Lieve Opa, ik groet jou nog steeds elke dag.&nbsp;</p><p>Als ik je tegenkom in een vlinder of een regenboog. Als ik aan je denk bij het voetbal of als ik ons rondje fiets. Ik herinner je wijze woorden, je knuffels en alle liefde die jij mij gaf. Helaas ben jij hier niet meer in levende lijve, maar voor altijd neem ik onze gezamenlijke herinneringen mee.</p><h1>ONZE GEZAMENLIJKE PASSIE</h1><p>Samen waren wij de voetbalfanaten. We belden elkaar in de rust of nadat het Nederlands Elftal weer een wedstrijd had gespeeld. Jij kwam kijken als ik zelf bij jou in de buurt een wedstrijd had. En als kers op de taart, liet jij mijn grootste droom uitkomen: een wedstrijd van mijn favoriete buitenlandse voetbalclub. Wij waren met z’n tweeën op pad en het is nog altijd mijn mooiste ervaring ooit.&nbsp;</p><p>Het waren de kleine dingen die maakten dat ik mij gezien voelde. Waar ik die support vanuit thuis niet altijd voelde, ben ik heel dankbaar voor alle momenten die wij hierin samen konden delen en dat jij mij hier altijd en overal in steunde.</p><h1>GEWOON EVEN PRATEN</h1><p>Wij spraken elkaar niet dagelijks, maar via SMS, Wordfeud of mail wisten we elkaar goed te vinden. Jij stuurde foto’s van mijn wedstrijd of een ander uitje. We belden als ik een belangrijke toets had. En als ik bij jou was of jij bij mij, dan gingen we een rondje fietsen of anders een stukje wandelen. Dan waren we samen even stil of praatten we over van alles en nog wat. Het ging even niet om moeilijke problemen oplossen of de levensvragen waar ik geen antwoord op had. Het was gewoon een moment van twee maatjes die samen waren.</p><h1>(BIJNA) ALLES WAS OKE</h1><p>Soms vond ik het thuis best moeilijk. Met mijn vader had ik bijna geen contact en bij mijn moeder was er spanning. Ik vond het moeilijk om te zeggen wat voor mij belangrijk was en om mijzelf te zijn. Maar bij jou ging dat vanzelf, bij jou was het oke. Ik mocht mezelf zijn en jij was daar trots op. Want jij had één motto: als je maar gelukkig bent. Daarmee gaf jij mij het vertrouwen dat ik de keuzes zou maken die voor mij belangrijk zijn, waar ik mij goed bij voel. Jij gaf mij de steun, de vrijheid om te kunnen zijn wie er diep van binnen in mij zit.</p><blockquote><p>Liefste Opapa, ik kan de woorden niet vinden om jou te bedanken. Niet meer dan dat ik heb gedaan, dan wat ik in woorden, gedichten en teksten kan tonen. Maar ik denk aan je, ik draag je bij me. En ik zal altijd onthouden wat jij voor mij betekend hebt en altijd zal blijven betekenen. Jouw aandacht, jouw liefde, onze passie, jouw respect, jouw vertrouwen, ons samenzijn zonder oordeel, jouw steun en jouw persoon. Maar vooral wij samen.</p></blockquote><p>Dankjewel Opapa, voor altijd in mijn hart.</p><p><br></p>

Lieve Opa, ik draag je bij me

<p>Jarig zijn moet leuk zijn. Maar als je ouders gescheiden zijn en ze liever niet samen op jouw feestje willen (of kunnen) komen, dan kan dat best ingewikkeld voelen. Dat kan druk geven: wie nodig je wanneer uit? Moet je het überhaupt wel vieren? En wat als je een van je ouders kwetst? Kortom: ingewikkeld. Daarom geven we je 5 tips voor het vieren van je verjaardag, als je ouders niet samen op 1 feestje kunnen komen.&nbsp;</p><h2>TWEE FEESTJES? MAG GEWOON!</h2><p>Bekijk het eens van deze kant: je kan je verjaardag namelijk ook gewoon twee keer vieren! Bij de ene ouder eet je bijvoorbeeld taart met opa en oma en met de andere ouder ga je wat leuks doen. Zo vier je je verjaardag dubbel zo goed, gewoon zoals jij dat wilt. Het is tenslotte jouw verjaardag.</p><h2>ZEG WAT JE NODIG HEBT</h2><p>Je ouders willen ongetwijfeld allebei het beste voor jou, maar ze kunnen niet in jouw hoofd kijken. Zeg tegen je ouders dat je niet wil kiezen, ook niet als het aankomt op het vieren van je verjaardag.&nbsp; Vertel wat jij nodig hebt en wat je van je ouders verwacht. Zo weten zij waar ze aan toe zijn en haal je de druk er voor jezelf af. Je hoeft je namelijk niet verantwoordelijk te voelen voor het gevoel van je ouders.</p><h2>MAAK EEN VERJAARDAGSPLAN</h2><p>Het is jouw verjaardag, dus jij bepaalt hoe je het wil vieren. Vind je het lastig om te bedenken hoe je dat het liefste doet? Maak een verjaardagsplan! Schrijf op wat je graag doet op jouw dag en wie je daarbij wil hebben. Dit zorgt voor rust in je hoofd. En laten we eerlijk zijn: het zorgt ook voor wat voorpret.</p><h2>VRAAG HULP AAN EEN VOLWASSENE DIE JE VERTROUWT</h2><p>Maken je ouders ruzie over je verjaardag en kom je er niet samen met ze uit? Vraag dan hulp aan een volwassene die je vertrouwt. Misschien kan een oom, tante, opa, oma, juf of bonusouder iets regelen of met je meedenken. Je hoeft het niet allemaal alleen op te lossen.&nbsp;</p><h2>VIER JEZELF, OP JOUW MANIER</h2><p>Soms voelt het alsof verjaardagen vooral draaien om anderen: wie komt wanneer, wie geeft wat, wie zegt wat. Maar uiteindelijk draait jouw verjaardag om jou. Dit is hét moment om even stil te staan bij wat jou zo bijzonder maakt. Je bent al zo ver gekomen en daar mag je hartstikke trots op zijn. Dus de laatste tip: vier jezelf!</p><h2>JOUW FEESTJE, JOUW DAG</h2><p>Je hoeft je verjaardag niet altijd groot te vieren om het speciaal te maken. Soms zit het juist in kleine dingen die jou blij maken. Het is jouw verjaardag, dus jij bepaalt wat bijzonder voelt.</p><p>Kom je er niet helemaal uit? Dan kun je altijd praten met een <a target="_blank" rel="noopener noreferrer nofollow" href="www.villapinedo.nl/ik-wil-een-buddy">Buddy van Villa Pinedo</a> - iemand die zelf gescheiden ouders heeft en precies weet hoe dit voelt. Je verjaardag mag namelijk gewoon je verjaardag blijven, zonder ingewikkeld gedoe.</p>

Mogen kinderen vanaf 12 zelf bepalen waar ze wonen?

DEEL deze video MET ANDEREN

DOOR : VILLA PINEDO

Reacties (0)

📄 Laat een reactie achter!

Relevante blogs of vlogs

👂🏼 Deze video downloaden

Contact

Socials