Steven (48 jaar) in Vragen van ouders

Ze wil niet praten

Afspraken maken over op de hoogte te blijven.

Beste jongeren.

De moeder van onze dochter van 17 en ik zijn 2 jaar gescheiden.
De omgangsregeling is na een jaar mislukt en er is al 7 maanden geen normaal contact meer terwijl dit het eerste jaar na de scheiding nog goed ging.
Ze zegt dat ze mij niet wil informeren over schooldingen. Wanneer ik naar schooldingen vraag zegt ze dat ik me daar niet mee moet bemoeien. Dat het haar besluit is om mij hiervan uit te sluiten. Ze wil niet dat ik contact met de school op neem terwijl de school informatie met me deelt. Ik zie als ze dit zegt dat ze boos is, op mij of iemand anders. We hebben twee gezamenlijke gesprekken gehad bij de huisarts maar ze wil niet meer verder praten. Ze heeft nog wel een individueel gesprek bij de huisarts afgesproken. Dit vind ik een goed plan en dat heb ik haar gezegd.
Hoe kan ik het best reageren zodat ze merkt dat ik betrokken bij haar ben zonder dat ze het gevoel krijgt dat ik me met haar bemoei?

Dank je wel voor jullie tips.

Groeten Steven

2 reacties

  1. Isabel op 17 september 2014 om 13:20

    Beste Steven,

    Bedankt voor uw berichtje. Als ik uw berichtje goed begrijp dan heeft u strubbelingen met uw ex-vrouw over het op de hoogte blijven van schoolzaken rondom jullie dochter.

    Mijn ouders hebben sinds de scheiding nooit normaal contact gehad. Mijn vader bleef dan ook via mijzelf op de hoogte van dingen via school, wanneer ik mijn rapport had gehad of als er andere dingen speelden waarvan hij op de hoogte moest worden gebracht. Dit was dan ook een afspraak in het ouderschapsplan, omdat mijn vader namelijk ook betaalt voor mijn school/opleiding is het logisch dat ik hem op de hoogte hou van de ontwikkelingen op dat gebied.
    Naar oudergesprekken is hij nooit geweest, dit omdat het in mijn geval qua resultaten toch altijd wel goed ging en de gesprekken dus niet heel belangrijk waren. Toch was het volgens mij wel zo, dat wanneer ouders gescheiden waren er met de school afgesproken kon worden dat de andere ouder ook informatie mag ontvangen en dat er indien er geen contact tussen de ouders mogelijk was, 2 ipv 1 mentorgesprek was.

    Ondanks dat u moeilijk contact heeft met uw ex-vrouw, kunt u misschien wel zelf een mailtje naar uw dochter sturen dat je graag betrokken bent bij haar ontwikkelingen rond school/studie. Dat je er graag voor haar bent als ze iets niet snapt of wanneer ze ergens mee zit.
    Wanneer ze u dan terugmailt probeer dat dan ook echt te lezen en op het moment dat zij een heel verhaal heeft getypt, probeer hier dan ook op terug te reageren. Ik heb namelijk vaak genoeg gehad met mijn vader dat ik een hele email naar hem typte en dat je ik dan in een zin antwoord kreeg en dus het gevoel kreeg dat het hem niet interesseerde.

    Toen ik nog op de middelbare school zat was het contact met mijn vader ook minder. Maar nu ikzelf studeer en af en toe tegen zaken aanloop waarbij ik niet zo goed weet wat ik moet doen dan neem ik gewoon contact met hem op. Dit heeft dus echt jaren geduurd. Maar ik merkte aan mijzelf dat ondanks dat hij niet meer dagelijks in mijn leven is, ik zijn mening nog steeds wel iets is waar ik waarde aan hecht. Dus op die momenten zijn korte antwoorden op mijn berichtjes echt dodelijk voor mijn humeur. En toch blijf ik contact met hem opnemen, omdat hij soms ook wel een goed advies heeft.

    Daarnaast kunt u wanneer u weet dat ze een toets/tentamen heeft gehad, een berichtje sturen met de vraag hoe het is gegaan. Of stel voor om iets leuks te doen, zodat ze even afleiding heeft of juist weer bij kan komen van de toetsen/tentamens.

    Ik hoop dat u iets heeft aan deze tips! Veel sterkte

  2. Femke op 17 september 2014 om 12:52

    Beste Steven,

    Bedankt voor je bericht. Pfoe, wel een lastige situatie! Heb je enig idee hoe het komt dat ze zo ‘plotseling’ afstand wil nemen? Of liever gezegd: dat ze wil dat jij afstand neemt.

    Aan situaties zoals deze zitten vaak twee kanten, toch zou het niet moeten kunnen dat jij ineens overal buiten gehouden wordt. Jij bent een van de ouders van jullie kinderen en hebt toch echt het recht om te weten hoe het met de kinderen op school gaat.

    Heb je al eens geprobeerd om via een brief te communiceren? Een brief schrijven met daarin uitleg over hoe jij in deze situatie staat en dat je nu geen raad meer weet met de situatie. Misschien is er in haar huidige situatie iets gebeurd met iets of iemand, waardoor ze geel gesloten is geworden. Wellicht is het een plan om haar los te laten? En de grens stellen: ‘Wat er persoonlijk met jou is, gaat me niks aan… maar ik heb recht om te weten hoe het met de kinderen gaat.’ Zoiets.

    Ik hoop dat je nog andere tips krijgt hier!

    Groetjes,
    Femke

Laat een reactie achter