Moeder (45 jaar) in Vragen van ouders
Wel of niet vertellen
Hallo, ik zou graag advies willen. Ik ben al weer een aantal jaren geleden gescheiden. Mijn ex-man heeft me jaren lang gemanipuleerd en geestelijk mishandeld. Een psycholoog en een psychiater hebben hem eens onderzocht. Uit dat onderzoek kwamen wat rare eigenschappen naar voren en het advies aan hem was dat hij zich nader moest laten onderzoeken. Hij vond het onderzoek onzin en heeft er nooit wat mee gedaan. Ik denk dat het advies wel klopte omdat er meerdere mensen in zijn familie dit soort kwalen heeft maar omdat hij niet nader onderzocht is is het dus niet zeker dat hij een geestelijke stoornis heeft.
Gelukkig heb ik de moed gevonden om uit deze relatie te stappen en te scheiden.
Nu heb ik ook een dochter en zij heeft me gevraagd waarom wij gescheiden zijn. Ik vind het heel moeilijk om daar een antwoord op te geven. Ik wil geen kwaad spreken over haar vader en ik wil ook niet vertellen dat ik denk dat hij misschien een geestelijk stoornis heeft.
Wat zouden jullie doen? Wat wel en niet vertellen?
Dank alvast voor jullie reacties.
Hallo moeder,
Bedankt voor je berichtje. Wat een verhaal!
Het moet vast heel moeilijk en zwaar geweest zijn de jaren van manipulatie en de geestelijke mishandeling. Ik vind het erg moedig dat je de stap hebt gezet om te scheiden.
Wat betreft je dochter. Ik denk dat het een beetje afhankelijk is van haar leeftijd. Is ze nog wat jonger dan zou ik inderdaad niet zeggen dat je denkt dat haar vader een geestelijke stoornis heeft etc. Ik zou het dan wat algemener houden. Dat papa en mama niet meer van elkaar houden. Dat jij je niet meer fijn voelde bij haar vader.
Is ze wat ouder en denk je dat ze het zal begrijpen? Probeer haar dan de waarheid te vertellen zonder haar vader te beschuldigen. Dus niet zeggen je vader heeft mij gemanipuleerd en mishandeld. Maar bijvoorbeeld dat je je niet meer prettig voelde bij haar vader door dingen die tussen jullie gebeurd zijn. En dat je daar misschien nu nog steeds af en toe last van hebt.
Over het feit dat je denkt dat hij een geestelijke stoornis heeft zou ik nu in ieder geval nog niks over zeggen. Uit jouw verhaal kan ik namelijk opmaken dat hij het daar niet mee eens is. Is het van belang dat jullie dochter het weet?
Ik ken de situatie natuurlijk niet helemaal dus misschien heb jij wel 10 redenen om het juist wel te vertellen. Belangrijkste is denk ik om het niet beschuldigend te vertellen. Het blijft haar vader.
Succes. Mocht je nog vragen hebben dan kan je hier altijd terrecht.
Liefs evi