jojo (43 jaar) in Vragen van ouders

Wat is het beste

Hallo,
Ik heb een vraag voor kinderen die misschien in het zelfde schuitje hebben gezeten als mijn zoon.
Mijn zoon is 13 jaar en gaat na de zomervakantie naar het voortgezet onderwijs.
Sinds 4 mnd verteld hij mij om bij vader te willen wonen. aangezien mijn zoon niet meer tegen alle manipulatie op kan, heeft hij gekozen om de stap te maken en bij vader te gaan wonen hij denkt met deze stap rust te krijgen. omdat hij weet dat ik dit Nooit zou doen.
Ik moet lijdend toezien dat hij hieraan kapot gaat en zou uit liefde hem wel willen laten gaan maar doe ik er goed aan en raak ik mijn kind dan niet helemaal kwijt.
Hij is door de rechter naar mij toe verwezen, maar als dit op een rechtszaak uitdraait en mijn zoon blijft volhouden naar vader te willen. zou ik hem zeker moeten laten gaan.
Mijn ex heeft autistisme en mijn oudste zoon heeft ook autisme en woont bij hem.
de jongste zoon heeft dat niet en die kiest er voor om bij hen te gaan wonen omdat hij er niet meer tegen bestand is.
Wie kan mij helpen. een verdrietige moeder die het beste voor heeft met haar zoon.

4 reacties

  1. Roos op 20 februari 2015 om 20:06

    Wij zitten in exact dezelfde situatie en ik denk dat veel mensen geen erg hebben hoe erg de impact is op het kind als een ouder via manipulatie het kind naar zich toe trekt. Nee een kind van 13 kan niet 100% inzien wat de gevolgen zijn van dit soort beslissingen! Je bent ouders om juist in dit soort situaties wijzer te zijn. Als een ouder daar vaak op slinkse wijze misbruik maakt oa macht en loyaliteit moet je je serieus afvragen of dat de juiste ouder is om het kind te laten wonen….
    Het is helaas onmogelijk om nu objectief te oordelen of het een wens van het kind is of een vlucht. Ook voor ons voelt de situatie kansloos ……

  2. Anoniem op 19 februari 2015 om 09:57

    Ik zit momenteel in dezelfde situatie. Het ene moment zegt mijn verstand dat ik hem moet laten gaan en het andere moment slaat het gevoel en emotie toe en zegt alles in mij dat ik dit helemaal niet wil. Mijn zoon is pas 11 jaar. Maar ook hij gaat naar het voortgezet onderwijs en hij en zijn vader hebben bedacht dat het een prima moment is om zijn leven om te gooien. Zoonlief is vastbesloten. Het is misschien ook meer de manier waarop. Alles is al geregeld, zelfs de school is uitgezocht en voor ingeschreven zonder dat ik daarbij betrokken ben. Moeilijk….

  3. Jojo op 17 februari 2015 om 18:52

    zoals je bij Ina schreef, zo ervaar ik dat met mijn zoon ook. dat hij ervoor kiest om bij vader te wonen zodat de strijd er niet meer is omdat het contact met moeder goed is. pijnlijk dat hij zelf voor die beslissing kiest, ik hou mijn hart vast of hij daar echt gelukkig zou zijn, de toekomst zou dat uit moeten wijzen.

  4. Tessa op 17 februari 2015 om 14:55

    Beste Jojo,

    Wat een moeilijk situatie moet dat voor je zijn. En ook voor je zoon. Ik kan me je verdriet heel goed voorstellen.

    Toch vind ik het op deze manier zo lastig in te schatten in hoeverre er sprake is van manipulatie. Begrijp me niet verkeerd: ik geloof heus wel dat daar sprake van is. Maar ik kan moeilijk inschatten in hoeverre je zoon echt zelf naar vader wilt. Als ik zo je verhaal lees, lees ik NIET dat hij geen contact meer met jou wilt. Hij wilt graag bij vader wonen, maar het is niet dat er veel strijd is tussen jullie. Hij is 13 en kan in die zin dus wel zelfstandig nadenken en ervaart nu dat het goed is tussen jullie. Toch? Dat is althans hoe ik je verhaal lees.

    Hij wilt graag bij vader wonen omdat hij denkt dat hij meer rust krijgt door alle manipulatie. Als je zoon echt heel graag bij vader wilt wonen, waar ook zijn grote broer woont, dan is het denk ik belangrijk om dat sowieso serieus te nemen. Ondanks dat de rechter een andere beslissing heeft genomen. Als het inderdaad zo is dat hij meer rust krijgt als hij bij vader gaat wonen, dan is het voor het welzijn van je kind (ondanks de manipulatie) misschien wel rustiger om inderdaad bij vader te gaan wonen. Maar je angst om hem kwijt te raken begrijp ik heel goed. Ik denk dat het daarom heel goed is om hier veel over te praten met hem. Neem hem serieus, luister naar zijn argumenten. En je mag best jouw angst uitspreken. Niet letterlijk in de zin van: ik ben bang dat papa ervoor zorgt dat ik je nooit meer zie. Maar meer algemeen dat je je hem heel erg zult missen als hij verhuist, en dat je dan graag van te voren wilt kijken hoe jullie contact zal zijn en hoe jullie dat gaan afspreken met elkaar.

    Ik besef me heel goed dat dit heel moeilijk voor je is. Maar over het algemeen kan ik wel zeggen dat de meeste jongeren van Villa Pinedo graag serieus genomen willen worden als zij aangeven bij de andere ouder te willen wonen. (Af)dwingen maakt het er niet beter op. Het feit dat je hem serieus neemt en het beste voor hem hebt, zal de band beter tussen jullie maken dan wanneer je dit tegenhoudt. Bekijk alleen goed met elkaar hoe jullie samen verder gaan hierin. Misschien kun je bepaalde afspraken maken. Hij zal ook wel snappen dat je dit niet zo maar toe laat.

    Ik hoop dat je hier iets mee kan. Als ik je nog meer advies kan geven op een specifieker gebied dat kun je altijd nog reageren onder dit bericht. Heel veel sterkte in ieder geval met alles.

Laat een reactie achter