Marijan (36 jaar) in Vragen van ouders
In oude huis?
Hoi,
Ik ben Marjan en mama van 3 kinderen 2 jongens van 7 en 4 en een meisje van 5. Ik ben 9 maanden gescheiden en heb co-ouderschap en een fulltime baan. Ik wil verhuizen dichter bij mijn werk en mijn nieuwe vriend.
ik ben in overleg met mijn ex over een nieuwe omgangsregeling. ik vind dit erg moeilijk.
Ik denk erover mijn kinderen bij hun vader en zijn nieuwe vriendin te laten in hun ” oude huis” waar ze hun vaste opvang, school, vriendjes, opa en oma, andere familie etc. hebben. En dan een weekendregeling met 1 vaste dag doordeweeks te doen.
Ik ga 70 km verderop wonen en ze zouden dan fulltime op de opvang en school zitten en in een onbekende omgeving met geen familie in de buurt en weinig buitenschoolse activiteiten kunnen ondernemen wat ze nu bij hun vader wel kunnen.
Kunnen jullie misschien anageven of jullie dat ook fijner zouden vinden of hebben jullie misschien tips?
Beste Marijan,
Tuurlijk is dit een moeilijke keuze voor je, maar wel een dappere. Immers jij bent degene die op een plek wil wonen ver van de woonplaats van vader en de vertrouwde omgeving de kinderen. Goed dat je daaruit ook de consequentie trekt dat ze dan beter bij hun vader kunnen wonen. Ik hoop dat je goede omgangsregeling kunt treffen. Maar volgens mij gaat dat wel lukken.
Mijn ouders woonden toen ze gingen scheiden (36 jaar geleden alweer) op nog geen 100 meter van elkaar vandaan. Als kind vond ik dat fantastisch. Er was geen omgangsregeling en ik kon mijn ouders zien wanneer ik wilde
Beste Marijan,
Bedankt voor je berichtje, ik zal proberen een goed advies te geven!
Wat ik als kind heel fijn vond vlak na de scheiding, was routine. Ik voetbalde op mijn eigen vertrouwde club waar ik al járen speel, ik bleef op mijn eigen school samen met veel vrienden en ik kon in mijn eigen dorp gaan stappen en afspreken met mijn beste maatjes. Dat vond ik fijn.
Ik kreeg het ongeveer een jaar na de scheiding heel zwaar; ik ging roken, veel drinken en wilde alles van me afzetten, op een verkeerde manier. Op die momenten is het heel goed als vrienden zien dat je even wat hulp nodig hebt, dat je je misschien anders gedraagt. Of dat bekende docenten en leerlingen op school je kunnen helpen, dat je daar terecht kan.
Dat is mijn beleving geweest. Ik zou het niet fijn hebben gevonden om aan alles te moeten wennen, in een hele nieuwe, andere omgeving, ver van ‘huis’. Ik weet nog goed dat ik als 18-jarige jongen al zoveel moeite had om fatsoenlijk het juiste lokaal te vinden toen ik in mijn eerste jaar van HBO begon. Gewoon door het verdriet, door de scheiding ging het even minder, kleine dingen werden zwaar en moeilijker. Juist toen kon ik terugvallen op iemand die dichtbij woonde, in plaats van dat ik in mijn eentje alles zelf zou moeten oplossen. Ook het sporten hielp me, daarin kon ik mijn woede en frustratie kwijt over de scheiding. Die zaken hebben me erg geholpen.
Ik hoop dat je hier iets mee kunt, dit is in ieder geval hoe ik erover denk. Jouw kinderen zijn weliswaar een stuk jongeren dan dat ik tijdens de scheiding was, maar vaak is het gewoon zo dat een kind al aan zoveel dingen moet wennen na zo’n levensgebeurtenis, dat het fijn is als hij of zij zich in ieder geval in een vertrouwde omgeving bevindt;)
Sterkte en succes gewenst.
Yannick
Hoi Marijan,
Bedankt voor je bericht op ons forum.
Ik kan niet uit ervaring spreken omdat ik altijd bij mijn moeder heb gewoond en er bij mij geen sprake was van co-ouderschap. Dus in dat opzicht kan ik je geen tips geven over hoe ik het vroeger het liefst had gewild.
Gezien de leeftijd van jullie kinderen, nog best wel jong, hebben ze al wel heel veel dingen waar ze op jonge leeftijd mee hebben te dealen. De scheiding, wennen aan co-ouderschap, nu misschien een nieuw huis en vervolgens weer wennen aan een nieuwe regeling. Als ik mezelf probeer te verplaatsen in jouw kinderen zou ik het als kind het meest prettig vinden om de situatie even te laten zoals het nu is. Co-ouderschap, met beiden ouders zo dicht mogelijk bij me.
Ik begrijp jouw redenering dat de kinderen bij hun vader hun vaste dingen kunnen behouden, maar persoonlijk denk ik dat je vader en moeder allebei zo dicht mogelijk bij je uiteindelijk het allerbelangrijkste is. Zeker in een periode waarin er ik korte tijd al enorm veel is veranderd. Natuurlijk kan je er altijd het beste van maken door je als ouders bijvoorbeeld flexibel op te stellen op het moment dat de kinderen jou graag willen zien als ze bij hun vader zijn, of andersom.
Ik hoop dat je iets met mijn advies kan, heel veel succes!
Groetjes,
Nina