A (41 jaar) in Vragen van ouders
Wel of niet?
Goedemorgen,
Mijn dochter van 6 heeft een uitnodiging gekregen voor een kinderfeestje op een zaterdag in het papa weekend. Haar vader geeft aan dat hij niet wil dat ze daar naartoe kan. Ik wil mijn dochter dat feestje met haar vrienden gunnen. Ik wil haar heen en weer brengen, weekend ruilen enz., maar haar vader wil niet meewerken en zegt dat er genoeg andere feestjes zullen komen. Wat is jullie ervaring? Mogen jullie naar feestjes als je eigenlijk bij je vader of moeder zou moeten zijn? Is het erg om zo’n feestje te moeten missen? Wat moet ik doen?
Groeten van een moeder die het even niet meer weet.
Hallo A,
Ik ben een stiefmoeder van twee kinderen van 8 en 6. Voor de kinderen is er een omgangsregeling waarin is vastgesteld wanneer zij naar hun vader gaan. De verstandhouding tussen de vader en ons verloopt stroef, maar we proberen de kinderen hier zo min mogelijk mee te belasten. Wat wij belangrijk vinden, is dat de kinderen een band met hem kunnen opbouwen/onderhouden, zelf kunnen ondervinden watvoor vader hij is, en daar later als ze ouder zijn zelf hun conclusies aan kunnen verbinden. Dat hij tegen ons onaardig is, betekent immers niet dat hij tegen hen ook onaardig is of een slechte vader is. En over het algemeen hebben de kinderen het naar hun zin bij hem.
Wij hebben een zelfde situatie meegemaakt waarin de vader een van de kinderen niet naar een kinderfeestje wilde laten gaan in “zijn weekend” (zoals hij het noemt). Wij vonden het niet onze plaats om deze boodschap aan haar te brengen; we vonden dat vader dit zelf aan haar moest vertellen. We hebben opgebeld en gevraagd of hij aan de telefoon antwoord wilde geven op haar vraag of ze van hem mocht gaan, zodat er voor haar duidelijkheid kwam, maar dat wilde hij niet (onze dochter was hier niet bij toen we belden). Het nadeel daar van was dat ze tot het weekend in onzekerheid was of ze naar het kinderfeestje zou gaan. Tijdens het weekend ondervond ze dat haar vader haar niet naar het feestje wilde brengen, en ze was dus ook niet gegaan.
Bij terugkomst was ze boos op haar vader en verdrietig dat ze niet mocht gaan. Ze begreep ook niet waarom ze niet mocht gaan. In haar beleving kon ze in “zijn weekend” ook best naar het feestje. “Papa heeft toch een auto en kan mij toch brengen en ophalen”, was haar reactie. “Zo lang duurt een feestje niet, en aan het einde van de middag dan zie ik papa toch weer”. Wij konden niet anders dan zo neutraal mogelijk reageren, haar troosten en een dikke knuffel geven. Ze wilde graag nog een cadeautje kopen voor de jarige job. We hebben toen een speelafspraak gemaakt en ze heeft het cadeautje gegeven. Ze voelde zichzelf schuldig dat ze niet naar het feestje was geweest, terwijl ze er niets aan kon doen. En ze was ook bang dat het meisje anders niet naar haar feestje zou willen komen.
Mijn advies aan jullie zou dus zijn om je zo neutral mogelijk op te stellen, en wanneer jullie dochter niet naar het feestje is geweest en hier boos of verdrietig over is, haar zo goed mogelijk op te vangen en te steunen.
Mijn advies aan de vader zou zijn om wat dit soort zaken betreft niet te strikt te zijn in het weekend. Het is een normale ontwikkeling van een kind in de basisschool leeftijd dat vriendjes steeds belangrijker worden. Er is meer dan alleen papa en mama. Stel het geluk van je kind centraal. Het kind zal zich juist des te meer geliefd en begrepen voelen als je haar wel naar het feestje laat gaan.
beste moeder,
dit is heel lastig. toen ik nog klein was mocht ik van mijn vader ook niet altijd naar feestjes en hij zei precies hetzelfde: ‘er komen nog wel andere feestjes’. natuurlijk heeft hij hier gelijk in. er komen nog genoeg feestjes. maar is het eigenlijk wel eerlijk dat een kind niet naar een kinderfeestje kan/mag omdat de ouders gescheiden zijn? zou het kind wel naar het feestje mogen als de ouders niet gescheiden zijn? als er duidelijk een nee op is dan gaat het nou eenmaal niet door. maar anders is het een slechte reden dat het kind niet zou mogen gaan. ik ben natuurlijk geen ouder maar dit is gewoon mijn mening. u kunt het altijd voorleggen bij de vader.
groetjes anoniem
Beste A/moeder,
Bedankt voor je bericht! Dat is een lastige kwestie inderdaad. Als ouders hebben jullie natuurlijk een regeling gemaakt, dus gezien de afspraken zou de vader mogen bepalen waar het kind heengaat.
Maar als iedereen dit zo letterlijk leest, is dat natuurlijk belachelijk. Jullie dochtertje zou zelf misschien wel dolgraag naar dat kinderfeestje willen. Als ik jou was -ik ben ook maar ‘een jongere’, geen ouder- zou ik in ieder geval nog eens benadrukken hoe graag ze daarheen wil en dat het voor de andere kinderen ook tof is als zij komt.
Mocht de vader dit alsnog negeren of niet willen, dan is het natuurlijk moeilijk om dat te veranderen. Je kunt moeilijk jullie dochter alleen om het kinderfeestje thuis houden en de afspraken over boord gooien. Het is aan de vader om te gaan inzien hoe belangrijk en fijn zo’n feestje is voor jullie dochter. Misschien heeft hij andere plannen en wil hij heel graag iets met haar gaan doen in dat weekend, ook dat is natuurlijk goed mogelijk.
Nogmaals, ik zou het aangeven, meer kun je eigenlijk niet doen. Ik was zelf al ‘volwassen’ na de scheiding van mijn ouders, maar ik weet nog goed dat mijn broertje de vrijheid kreeg om soms even van die regeling af te stappen als er een plotseling feestje was of het even anders uitkwam. Dat blijft iets waar de ouders zelf uit moeten komen.
Jullie dochtertje is nog jong, en kan alleen maar zelf duidelijk maken dat ze graag naar ’t kinderfeestje wil. Hopelijk wordt de vader dan eens op andere gedachten gebracht;)
Succes gewenst,
Yannick