Bianca (34 jaar) in Vragen van ouders
Ik weet het niet meer
Ik ben een moeder van een dochter van 5 die bij haar vader woont, nu zegt ze zelf dat ze bij mij wil blijven tot huilend toe ook bij haar vader aan de deur. We hebben al 5 rechtzaken gehad in 4 jaar tijd maar ze moet tot nu toe bij hem blijven wonen maar ben zo bang dat het fout gaat met haar vanwege haar reactie nu al.
Ik zit positief tegen haar te praten dat papa haar anders mist en school ed maar ja ze blijven huilen wat voor mij ook heel zwaar is om positief te blijven want hij houdt haar wel weg bij mij.
Heeft iemand advies of raad voor mij en mijn dochter???
dank jullie wel voor deze reacties, ik heb net uitslag van laatste rechtzaak gehad en ze blijft bij hem wonen maar wel meer vakanties bij mij. dus dat is wel heel fijn voor ons allebei (dochter en ik). Ik heb zelf nu ook zoiets van ik stop met rechtzaken om tot mezelf te komen en ook rust in heel het gezin en te genieten van de tijd die we samen hebben want ze praat namelijk ook niet veel en ben al bij een kinderpsycholoog geweest met haar en die zei ook dat ze vast zit met haar gevoelens. Ik weet natuurlijk niet wat mijn ex nu gaat doen maar ik laat het rusten en mocht er weer een zaak komen van hem uit zal ik dat ook vermelden dat het beter is ook voor haar want daar gaat het om.
Hoi Bianca,
Inderdaad erg vervelend dat je dochter niet graag naar haar vader gaat. Ik had dat vroeger ook, maar bij mij was dat meer, omdat ik me daar zo stierlijk verveelde. Het kan ook een hele andere reden zijn, maar dan zou je die eigenlijk moeten gaan zoeken. Eventueel met een kinderpsychologe erbij, als je de reden hebt gevonden, zou je het vanaf daar kunnen aanpakken.
Lieve Bianca,
Ik lees je verhaal. Zelf ben ik ook een alleenstaande moeder van een dochter van 7 en een zoon van 5. Voor iedereen is een scheiding een trauma. Voor ouders en kinderen. Ik lees dat jij het ouderlijk hebt verlaten met de intentie voor je dochter te gaan zorgen zodra je een woning had. Helaas is het anders gelopen. Wat op dit moment het belangrijkste is, is dat jij terugkomt in je eigen kracht en vanuit rust en zonder oordeel kunt praten om je dochter terug te halen bij jou. Je dochter voelt de strijd die jij en je ex voeren. Ook de niet uitgesproken woorden weet zij. Een kind wil het voor beiden ouders goed doen en komt hierdoor dus in de problemen. Wil je hier met een goed gevoel uitkomen en je dochter weer laten groeien in haar eigen kracht, zet dan een stap naar mediation/coaching. Is het niet met je ex, dan alleen. Doe het voor jezelf en je dochter. Zoals het spreekwoord luid: veeg eerst voor je eigen deur! Eventueel wil ik middels Skype samen met je kijken, waar je leerpunten zijn en waar je hulp kunt krijgen.
Liefs Miriam
het is ook heel moeilijk, we hebben gezamelijke voogdij en zeggenschap. ik ben toen de tijd weggegaan en gezegt als ik een huisje heb komt ze gewoon bij mij en hij stemde in maar nu in de zaken zegt hij natuurlijk dat dat niet de afspraak was en daar sta je als moeder. in goed vertrouwen in de maling genomen. en ik heb het ook al een paar keer gezegt laten we om de tafel gaan zitten maar dat wil hij niet, zelfs verplichte mediation wijst hij na 2 keer af.
wat een moeilijk verhaal, er zijn wel een er paar dingen een beetje onduidelijk want wat is de reden dat je dochter bij haar vader moet wonen, is een er reden voor dat de voogdij misschien aan haar vader is toegewezen? zo ja is deze situatie misschien beter voor jullie allemaal en uiteindelijk ook voor haar. maar als er geen belangrijke reden voor is waarom zij bij haar vader woont, zou ik er toch is met haar vader een goed gesprek er over hebben want uit je verhaal blijkt overduidelijk dat je dochter liever bij jou wilt zijn. veel succes! xx