p ( jaar) in Vragen van ouders
Wat vinden wij belangrijker
Hoi lieve kinderen,
Wat vinden kinderen belangrijker: Het zien van hun vader met het risico dat de moeder dat niet kan waarderen en dit ook laat blijken of dat de kinderen alleen de moeder zien met pleegvader en op die manier een gelukkig gezinnetje samen vormen ?
Ik stel deze vraag omdat de omgang ernstig is verstoord. Éen van de kinderen heeft gevraagd aan haar vader toen hij haar belde wanneer hij ze op komt halen. Nu heb ik eventueel een oplossing bedacht, los staande of dat het wel of niet lukt, vraagt de vader zich af of dat hij het kind niet in een lastig pakket brengt als ze thuis bij moeder komt nadat ze bij vader is geweest.
Wij weten niet wat wijsheid is en daarom stellen we deze vraag aan jullie als ervaringsdeskundige.
Dag P,
Bedankt voor je vraag, jammer genoeg is er hier geen eenduidig antwoord op te geven. Sommigen vinden het ene op een bepaald ‘beter’ en dezelfde kunnen het een ander moment andersom hebben.
Als diegene al weet hoe moeder gaat reageren dan zullen ze voornamelijk voor het tweede kiezen, maar niet om de reden die jij geeft. Ze willen dan liever niet dat moeder laat blijken dat ze het niet waardeert, maar ze gaan dan veel meer naar hun vader vragen denk ik.
Dat kind wordt niet in een lastig pakket gebracht als zo’n situatie zich presenteert. Het is erger als het kind het doet achter de rug om van de ene ouder.
Ik hoop dat dit je vraag beantwoord.
Met vriendelijke groeten,
Bob
Hallo P,
Bedankt voor je bericht hier op het forum. Fijn dat je hier advies komt vragen :).
Je begon het bericht met een vraag over wat we belangrijker vinden: papa zien met het risico dat mama het niet fijn vindt en het laat blijken / alleen mama en pleegvader zien en een gelukkig gezin vormen.
Persoonlijk vind ik dat hier al erg veel mening in verweven zit, ik heb al een idee waar jij voor bent, zeg maar.
Toch vond ik de keuze makkelijk: papa zien is het allerbelangrijkste en dan zou het me niet uitmaken of mijn moeder dat wel of niet zou kunnen waarderen. Dan doet ze maar alsof. Dan doet ze maar haar best om die frustraties in te houden tot de kinderen weg zijn. Of liever gezegd: genieten op de momenten dat ze er wel zijn.
Het gevaar van ‘samen met de moeder en pleegvader een gelukkig gezinnetje vormen’ is dat het helemaal geen gelukkig gezinnetje gaat worden. Kinderen bij de vader vandaan houden, omdat de moeder zich slecht voelt als de kinderen naar de vader gaan? Dat zal de kinderen geen goed doen. En al helemaal niet als een van de kinderen al vraagt wanneer haar vader ze komt ophalen. Dat betekent dus dat ze het fijn vinden bij papa, dat ze graag met hem in contact zijn.
Mijn advies is dan ook: praat met de kinderen en vraag ze hoe zij erover denken. Probeer niet alles alleen op te lossen, maar vraag de kinderen waar zij zich prettig bij voelen. Dring vooral je eigen mening niet op (dus geen uitspraken als ‘ja, maar….’ en ‘wat als…’, wanneer ze iets zeggen waar je het zelf niet mee eens bent ;-)).
Probeer juist dan jezelf in de kinderen te verplaatsen en laat ze praten. Want ook al was het geen optie: een luisterend oor en vervolgens serieus genomen worden is het aller aller belangrijkste voor kinderen.
Veel succes!
Groetjes,
Femke