Janneke (39) in Vragen van ouders
Vader uitnodigen eindmusical
Mijn zoon wil zijn vader niet uitnodigen voor zijn eindmusical. Hij vind het namelijk erg lastig. Heb hem gezegd dat hij gewoon zijn vader mag en kan uitnodigen en dat dat nooit een probleem is. Dat hij weet dat het geen probleem is. Hij raakt hiervan in de stress en word boos als ik het erover heb. Ik zou heel graag advies willen hebben hierin. Het is zijn feestje en moet leuk zijn voor hem. Moet ik respect hebben voor zijn keuze? Of moet ik er toch op aansturen zijn vader wel uit te nodigen? ( ik denk namelijk dat zijn vader dit niet gaat waarderen als hij hem niet uitnodigd en dit op hem gaat verhalen). Hij gaf direct bij de uitnodiging aan dat hij mij zijn moeder en stiefvader en oma mee wil hebben…geen woord over vader. Ik zeg dan heb je nog 1 kaartje over..aan wie wil je die geven? Die geef ik dan wel aan iemand die graag iemand extra mee wil nemen..
Hoor graag zsm van jullie aangezien over een week de eindmusical al is.
Liefs een bezorgde moeder
Bedankt dat jij jouw vraag hier deelt. Ik kan mij voorstellen dat je graag wil dat vader bij de musical is. Het is fijn dat je zoon weet dat zijn vader er wel bij mag zijn. Is vader er vaker niet bij bij zulke gelegenheden ? Je kunt bijvoorbeeld met je zoon afspreken dat je het kaartje bewaart. Als hij uiteindelijk wil dat zijn vader erbij is, dat hij dan als nog mee kan. Succes!
Hi Janneke,
Bedankt voor het delen van je vraag op dit forum. Wat moet dit een lastige situatie zijn voor u en uw zoon. Om te beginnen vind ik het erg goed dat u uw zoon meegeeft dat het helemaal oké is als hij zijn vader zou willen uitnodigen. Dat uw zoon hiervan in de stress raakt, geeft mij het gevoel dat hij in het contact met zijn vader spanning ervaart, of wellicht spanning ervaart op het moment dat u en uw ex zich in dezelfde ruimte bevinden waar hij bij is. Ik begrijp goed dat dit heel lastig voor hem kan zijn, ongeacht de reden. Uit eigen ervaring weet ik dat er eigenlijk altijd sprake was van een ongezonde spanning zodra mijn ouders beide op bijvoorbeeld mijn verjaardag of diploma-uitreiking aanwezig waren. Ik voelde dan dat zij niet comfortabel waren met elkaars aanwezigheid en (om die reden?) veel aandacht van mij vroegen. Die tweedeling vond ik heel zwaar. Ik denk dat het in uw geval het handigste is, en daarmee ook het prettigst voor uw zoon, om te achterhalen wat de reden is dat hij er gestrest van raakt zodra u dat onderwerp aanslaat. Ik denk dat er van daaruit het beste opnieuw advies gevormd kan worden. En voor nu, zou ik respect hebben voor de keuzes van uw zoon. Ookal voelt dat voor u misschien niet goed en kan u de consequenties nu beter overzien dan uw zoon. Het moet voor hem, zoals u zelf ook zegt, vooral een fijne ervaring zijn en een leuke, ontspannen avond zijn. Als dat in zijn ogen alleen kan slagen zonder zijn vader, dan is dat voor nu oké. Ik hoop dat u hiermee wat geholpen bent. Voel u vrij om ons nogmaals in te schakelen voor eventuele vervolgstappen.
Ik wens u veel sterkte en succes. En alvast een hoop plezier met het kijken naar de eindmusical van uw zoon!
Veel liefs,
Hoi Janneke,
Wat goed dat je deze vraag met ons wilt delen op het forum, bedankt daarvoor!
Ten eerste wil ik zeggen dat het ik het mooi vind dat je aan je zoon laat weten dat zijn vader net zo welkom is als iedereen en dat het nooit een probleem is om hem uit te nodigen. Zo laat je merken dat jij er oké mee bent.
Ik kan me wel goed voorstellen dat je in dit dilemma zit omdat jij het beste wilt voor je zoon. Ik begrijp dat je graag wilt weten wat jij kan doen: zijn keuze respecteren om zijn vader niet uit te nodigen of hem aansturen om het toch te doen. Voor nu denk ik dat het het beste is om eerst met je zoon in gesprek te gaan. Je geeft aan dat hij het lastig vind om zijn vader uit te nodigen. Waarom vind hij dit lastig? Waarom wil hij zijn vader niet uitnodigen? Misschien wordt het dan duidelijker waarom hij niet wil dat zijn vader komt. Ik weet zelf nog dat ik het heel lastig vond om mijn ouders uit te nodigen omdat ik al heel veel aan het nadenken was hoe dat nou moest of ze bij elkaar gingen zitten of apart. Of ze wel aardig deden tegen elkaar. Er gaat heel veel rond in het hoofd richting zo een eindmusical.
Verder wil ik je ook verwijzen naar de brieven van Villa Pinedo. Daar wordt ook de eindmusical in genoemd. Deze brief zou je eventueel ook met vader kunnen delen.
Ik wens je veel succes met dit gesprek. Laat je weten hoe het is gegaan? Als er nog meer is waar we je mee kunnen helpen, dan mag er altijd weer een reactie geplaatst worden.
Hoi Janneke,
Allereerst wil ik je bedanken voor het stellen van je vraag, ik hoop dan ook dat ik je hiermee verder kan helpen.
Ik kan me goed voorstellen dat je hiermee zit en dat het jou ook raakt, ondanks dat het een beslissing van je zoon is.
Jouw zoon wil zijn vader (en jouw ex-man) dus niet uitnodigen voor zijn eindmusical. Zelf heb ik ook met dit probleem gezeten. Dit kwam doordat mijn vader en oma niet met elkaar over weg kunnen en ik het gevoel had dat ik tussen hen 2 moest kiezen, terwijl ik wel liever gewoon allebei erbij had gehad.
Kun je een reden bedenken waarom jouw zoon zijn vader niet wil uitnodigen? Kunnen jij en je ex-man bijvoorbeeld niet met elkaar door een deur? Of kan jouw zoon het zelf niet goed met zijn vader vinden?
Probeer hier achter te komen, dan is de reden waarom hij hem niet uitnodigt misschien helder en kun je het begrijpen. Wat betreft de reactie van zijn vader kan ik begrijpen dat jij daar bang voor bent, maar als jouw zoon hem echt niet wil uitnodigen, zou ik hem bewust proberen te maken van de gevolgen en hem een gesprek met zijn vader laten aangaan, met uitleg waarom hij hem niet uitnodigd.
Heel veel succes en laat je me weten hoe het gesprek gegaan is en wat de reden is? Misschien kan ik je dan nog verder helpen.
Hi Janneke,
Ik vind het heel goed dat je met deze kwestie naar het forum bent gekomen. Ook kan ik me voorstellen dat dit voor zowel jou als je zoon een lastige situatie is.
Wat centraal in jouw verhaal naar voren komt, is dat je zoon heeft besloten dat zijn vader niet naar de eindmusical komt. Het lijkt mij dat hij dit niet zomaar heeft besloten. Ik denk dat een onderliggende gedachte de keuze heeft beïnvloed.
Je zou eventueel kunnen vragen aan hem wat de reden is dat hij zijn vader er niet bij wilt hebben. Misschien dat hij dit uit zichzelf zegt. Ook zou je je af kunnen vragen welke reden maakt dat hij zijn vader hier niet bij wilt hebben. Misschien heeft dit te maken met de relatie tussen jouw ex en jou. Hoe is de relatie tussen jouw ex en jou? Geeft het je zoon een ontspannen gevoel als jullie samen in 1 ruimte zijn?
Kinderen dragen een hoop verantwoordelijkheid met zich mee. Zelf heb ik dit ook meegemaakt. Bij hockeywedstrijden vroeger wou ik altijd dat maar 1 van mijn ouders kwam kijken omdat ik anders onrustig werd tijdens de wedstrijd. Ik voelde me verantwoordelijk over hoe de situatie verliep, terwijl ik aan het hockeyen was. Dit laat zien dat ondanks dat kinderen het misschien niet willen en hoeven zich toch zorgen maken om de situatie, zeker als ze er niet direct bij zijn. Hij op het podium en jullie in de zaal.
Ik denk dat het heel goed is dat je hem verzekerd dat welke keuze hij ook maakt dat die goed is. Het lijkt mij verstandig om even met je zoon om de tafel te gaan zitten en te bekijken waar de keuze vandaan komt.
Ik hoor graag hoe het uiteindelijk afloopt en later hoe de musical was!
Heel veel plezier en succes bij de eindmusical.
Veel liefs,
Belle
Hoi Janneke, fijn dat je deze vraag stelt. Ik kan me voorstellen dat je nu in een vervelende situatie zit, ik begrijp dat je wilt dat je zoon een fijne avond heeft.
Zelf denk ik dat zijn opmerking over de aanwezigheid van zijn vader niet uit het niets komt, dat is bij mij in elk geval altijd zo geweest. En ik vond het zelf ook erg fijn om te weten dat mijn moeder ook naar mij luisterde en dat ze mijn mening en beslissing niet over overstemde. Het is de avond van je zoon, ik zou hem het laatste woord geven over wie hij uit nodigt.
Laat hem weten dat het een mogelijkheid is om zijn vader uit te nodigen en dat niemand daar een probleem mee zal hebben, maar dat als hij het niet wilt het ook niet moet. Vraag wel naar de reden van zijn opmerking zodat je weet waar zijn gevoel vandaan komt, dan kan je daar op baseren of je zijn vader zelf nog uit nodigt of niet.
Hou het gesprek op een rustig moment als jullie beiden niet druk bezig zijn en van alles aan jullie hoofd hebben, dan is de kans op misverstanden minder groot. Vraag ook door als je niet zeker weet wat hij bedoelt of waar hij het over heeft, dat vermindert de kans op misverstanden en zorgt ervoor dat je je besluit over het uitnodigen van zijn vader of niet op een zo compleet mogelijke basis kan maken.
Sterkte met het beslissen en ook heel veel plezier bij de eindmusical, break a leg (zoals ze dat zeggen)!
Groetjes, Dora
Hallo Janneke, bedankt voor jouw vraag hier op het forum. Wat een lastige situatie voor jou en jouw zoon. Mijn eerste ingeving is: jouw zoon zegt dit niet voor niets. Zou het kunnen zijn dat jouw zoon niet wil dat zijn vader komt, omdat hij wellicht bang is voor spanningen of problemen tussen jou en zijn vader? Kinderen voelen zich heel vaak verantwoordelijk voor hun ouders en dit geldt dus ook voor belangrijke momenten zoals de eindmusical. Ik denk eigenlijk dat jouw zoon hier nu ook last van heeft. Het lijkt mij een goed idee om dit op een rustig moment bij hem aan te kaarten, door te vragen wat de reden nu precies is dat hij zijn vader er niet bij wil hebben. Is dat omdat hij zijn papa opeens niet meer lief vindt? Als hij hier niet eerder signalen van heeft laten zien, lijkt het mij vrij duidelijk dat het is om jou te beschermen. Je zult je verbazen over hoe vaak ik hoor dat kinderen met een belangrijk moment, zoals eindmusicals, maar ook bijvoorbeeld bij diploma-uitreikingen, dit soort dingen aangeven.
Ook ik heb me heel lang verantwoordelijk gevoeld tijdens momenten dat mijn ouders toch in één ruimte moesten zijn. Een goed voorbeeld was mijn diplomering van de middelbare school. Ik had er niet eens meer zin in, omdat ik wist dat ik mezelf door tweeën moest gaan delen. Ik kan je vertellen: ik heb geen goede herinneringen aan mijn diploma-uitreiking. Als ik er aan terug denk, herinner ik me alleen maar de stress die ik voelde dat ik ná de uitreiking naar de “twee kampen” moest en dat ik het niet samen met hen kon vieren.
Probeer dus in gesprek te gaan met jouw zoon om te achterhalen wat de precieze reden is voor het feit dat hij zijn vader er niet bij wil hebben. Als je het hierover gehad hebt, kan je denk ik een betere beslisssing maken over het al dan niet zelf uitnodigen van zijn vader.
Tot slot moest ik nog heel erg aan de volgende open brief denken toen ik je verhaal las, misschien heb je er iets aan: https://www.villapinedo.nl/aan-alle-gescheiden-ouders-met-een-kind-in-groep-8/.
Veel succes Janneke, en ik hoop dat jij en jouw zoon tot een goede oplossing komen voor jullie beiden, zodat jullie met een goed en mooi gevoel terug kunnen kijken naar deze afsluiting van de basisschool. Veel liefs, Elisabeth.