Mama-power (28 jaar) in Vragen van ouders
Twijfel
Beste lezer,
Mijn kindje is net 2 jaar en vanaf de zwangerschap hebben de vader en ik een lastige verhouding. Wegens financiële problemen kon ik niet eerder bij hem weg, maar nu ben ik hard op zoek naar een plek waar ik een rustige en stabiele omgeving kan creëren voor mijn kind.
Ik woon op 200 km afstand van al mijn vrienden en familie, omdat de vader hier zijn werk heeft. Verder kennen we hier (nog) niemand. Als ik echt ziek ben, is er niemand die voor mijn kind of mij kan zorgen. De vader neemt hier geen vrij voor.
Sinds een paar maanden ‘doet’ hij pas wat met ons kind, maar dan vooral spelen en niet echt opvoeden. Ik zorg iedere dag en nacht alleen voor mijn kind. Al 2 jaar lang bijna geen nacht doorgeslapen en in combinatie met de ruzies en voortdurende spanning zit ik er aardig doorheen.
Maar ik heb geen oppas of opa en oma waar ons kind even heen kan. Alleen op 3,5 uur reizen dus. Vanaf volgende maand gaat ons kind naar het kinderdagverblijf voor een dag in de week, zodat ik heel even wat tijd voor mezelf heb.
Ik heb het Centrum Jeugd en Gezin om advies gevraagd in mijn situatie. Zij hebben geadviseerd dicht in de buurt van mijn netwerk te gaan wonen, zodat zowel mijn kind als ik zelf ondersteund kan worden. Daarnaast zien zij mij als enige opvoedende ouder en zou ik in ‘mijn’ tijd met ons kind weer recht moeten trekken wat vader krom heeft aangeleerd. Hoe vaak ik hem ook een nieuwe kans geef, hij zorgt niet echt voor zijn kind. Vergeet te verschonen, medicatie te geven etc.
Maar ik twijfel heel erg of ik hem door een verre verhuizing en beperkte omgangsregeling zijn vader ontneem. Eigenlijk wil ik het liefst dat hij op zijn fietsje tussen papa heen en weer kan rijden. Ik heb (vrijwillig) een ouderschapsplan opgesteld met ieder weekend papa en 3x per week papa aan de avondmaaltijd bij ons thuis, zodat de band goed kan ontwikkelen.
Tegelijk weet ik dat als er echt wat is, bv migraine-aanval ik 3,5 uur moet wachten op hulp van familie of vrienden. En het verder nog steeds vrijwel fulltime alleen moet doen. Dat is best heftig.
Wat zouden jullie vanuit jullie ervaringen adviseren?
Lieve Mama-Power,
Het advies van Centrum Jeugd en Gezin is denk ik de juiste!
Ik ben een vader van twee prachtige dochters en heb zelf ondervonden dat in de eerste levensjaren van een kind de moeder op de eerste, tweede en derde plaats komt. Ik was beter thuis in het verzorgen van inkomen en die typische “mannen dingen” in en rond het huis.
Je zoon heeft een gelukkige moeder nodig en ik geloof idd dat de meeste kans op geluk voor jouw zich bij je familie en vrienden bevindt. In de volgende paar jaar zal de vader voor zichzelf moeten uitmaken waar hij zijn leven primair mee wil vullen, werk of zijn kind. Er is voldoende tijd voor hem om de afstand te verkleinen en mogelijk een baan in de buurt te vinden.
Mijn vrouw en ik staan op het punt van scheiden en ik wil er alles aan doen om mijn dochters gelukkig te zien. Een gelukkige, in haar kracht staande moeder hoort daarbij! Ik zie dat mijn vrouw veel kracht put uit de aanwezigheid van vrienden en familie. Zij zullen je kunnen bijstaan in de pittige tijd die voor je ligt en in de soms lastige beslissingen die je als alleenstaande ouder moet nemen.
Als je open blijft staan voor een alternatieve omgangsregeling ontzeg je je zoontje niets en laat de keuze aan zijn vader om zelf invulling te geven aan zijn ouderschap. Ovigerens is het nog niet zo lang geleden dat de vader van het gezin voor zijn werk soms lange tijd van huis was en de moeder voor de opvoeding en zorg van de kinderen verantwoordelijk was.
Bedenk maar dat als jij het goed hebt, je kindje het ook goed heeft!
Ik wens je heel veel moed, kracht en sterke voor de komende periode en daarna. Een gelukkig nieuwjaar, in alle opzichten!
Steven
Beste mama-power,
Bedankt voor uw berichtje!
Wat een lastige situatie! Allereerst wil ik zeggen dat u al heel erg goed gehandeld heeft, u bent vrijwillig aan het ouderschapsplan begonnen en hebt al goed nagedacht over een opvoeding waar ook de vader van uw kind in thuishoort.
Ik vind het erg moeilijk om te adviseren wat u het beste kan doen. Ik denk echter wel aan een situatie die misschien iets praktischer is. Mogelijk kunt u kiezen voor een plek tussen de vader van uw kind en uw familie. Dan zitten beide plaatsen niet bepaald dichtbij, maar wel op een eenvoudigere te overbruggen afstand.
Zeker begrijp ik ook de conclusie van het CJG om bij uw familie in de buurt te gaan wonen. Ikzelf zou dit ook zeker het prettigst vinden, maar ik vind het van u super top dat u ook aan de vader van uw kind denkt. Ik lees niet vaak dat er zo goed aan de belangen van de ex-partner wordt gedacht, mijn complimenten hiervoor!
Het is helaas niet mogelijk om te vragen aan uw kind wat hij/zij graag zou willen, ik zou dit ook zeker vragen zodra hij een aantal jaren ouder is.
Ik wens u heel veel succes met de juiste keuze. Mocht u nog eventuele vragen hebben dan kunt u deze in een reactie op dit bericht plaatsen. Tevens wens ik u en uw kindje een gelukkig en positief 2015 toe!
Met vriendelijke groet,
Aron