Joy (40 jaar) in Vragen van ouders
Slechte band met vader
Hallo,
mijn zoon is 18 jaar,heeft een niet al te goede relatie met zijn vader. Ze. Maken ruzie per telefoon,kunnen niet lang in elkaars gezelschap zijn zonder onenigheid. Al eerder hebben vader en zoon elkaar een pesticide niet gezien,ik heb daarin hulp gezocht voor beide omdat ik vind dat een kind een relatie moet hebben met zijn vader. ( en andersom) Mijn zoon is menig maal weggelopen bij zijn vader. Mijn zoon wil niet naar zijn vader,ik probeer hem te stimuleren maar kan hem moeilijk aan zijn haren er heen slepen….
Ik maak me zorgen over mijn zoon over het feit wat afwijzing van zijn vader doet met een kind. Hij doet er heel luchtig over maar er moet binnenin meer aan de hand zijn lijkt mij. Ik maak me zorgen over bijkomende problemen die zijn ontstaan..bv roken,vrienden die hem beïnvloeden.
Ik ben bezig om hulp te zoeken voor hem,ik wil niet dat dit zijn leven later op een of andere manier beïnvloed.
Mijn relatie met mijn ex is ook slecht,alles wat ik ” bespreek” met hem per mail komt verkeerd aan. Ik schijn alles verkeerd te doen en ben een echte bitch.( wij zijn 11 jr uitelkaar)
Ik word hier zo moe van….
Wat kan ik nog meer doen?
Idd, laat het los. Het is hun proces. Na bijna 2 jaar sta ik hier nu en is soms nog lastig hoor. Je wil je kind beschermen voor de pijn en de teleurstellingen en ik wilde bij vader duidelijk krijgen hoe het wel werkt (een klein beetje zou al zo fijn zijn) maar dat is helaas niet gelukt. Mijn zoon komt al heel lang bij een kinderpsycholoog. Daar heeft hij geleerd om zelf de regie in handen te nemen vanwege het onvermogen van vader. Iets wat niet meteen gebeurde maar nu wel. En dat geeft hem kracht om door te gaan. Hij heeft zijn verwachtingspatronen bij moeten stellen. Hij vind het jammer maar om door te kunnen met een vader in zijn leven moet hij wel en daar is hij nu. Een mooie ontwikkeling vind ik. Erg trots op mijn zoon van 14! Als moeder kan je je kind opvangen maar tot op zekere hoogte. En dat geld ook voor de openheid van het kind naar moeder. Er speelt altijd een stuk loyaliteit mee. Een onafhankelijk iemand heeft hier goed uitgepakt. Sterkte!
Ik ben bezig met hulp zeg je. Dat is prima. Maar wat voor hulp. Het is van belang goede hulp te hebben b.v. een officiele psycholoog of maatschappelijk werker. Verder moet je je zoon niet meer proberen te beinvloeden. Jouw methodes hoe goed ook bedoeld en deskundig hebben niet het effect wat je wil. Dus stoppen. Wachten op de gesprekken met de deskundigen en daar je oor te luisteren leggen. Helemaal zal het wellicht niet in orde komen. Daarmee vrede proberen te hebben.
Je moet vooral hulp zoeken voor jezelf, n.l. hoe ga ik met het probleem van mijn zoon om. Degenen, die een probleem heeft is niet alleen je zoon, maar ook jijzelf.
Probeer ook te denken aan positieve dingen. Je zoon is blijkbaar nog gezond. Heeft contact met zijn vader. Wel met ruzie, maar er is contact. Zolang er ruzie is er ook
contact. Dan is er alle hoop dat het nog eens goed komt.