Sandy (Ouder dan 24) in Vragen van ouders
Mijn nichtje
Dit gaat over mijn nichtje.
Ze woont bij haar moeder (mijn zus). Haar ouders zijn al lange tijd uit elkaar, maar kunnen nog steeds niet overweg met elkaar. Zij en haar zusje zijn al jaren in hun strijd verwikkeld. Ze is 11 jaar oud en moet zich nu inschrijven op het voortgezet onderwijs. Vader woont 2 uur bij hun vandaan. Hij wilt graag dat zijn kinderen bij hem komen wonen. Hij zegt dan ook dat mijn nichtje aan geeft dat zij bij hem wilt wonen. Mijn zus zegt uiteraard hetzelfde. Mijn nichtje wilt allebei haar ouders pleasen. Dus zegt ze tegen allebei de ouders dat ze bij hun wilt wonen.
Als het goed is, krijgt mijn nichtje als ze 12 is een brief van de kinderrechter dat zij kan aangeven wat zij van de situatie vindt. Alleen jammer genoeg duurt dit nog 4 tot 5 maanden voordat zij 12 wordt en is de situatie nu onhoudbaar omdat ouders nu moeten beslissen waar zij naar school gaat. En zij allebei mijn nichtje onder druk zetten waar zij naar school moet gaan en wonen. Er loopt nu op dit moment geen procedure meer bij de rechtbank, maar is er een andere mogelijkheid, dat een onafhankelijk persoon mijn nichtje kan bijstaan m.b.t. haar keuze?
Ik voel me zo machteloos omdat ik haar hier niet bij kan helpen. Het enigste wat ik continue probeer is om mijn zus te laten begrijpen dat het om mijn nichtje gaat, wat zij graag wilt en wat het beste voor haar is. Wat haar keuze ook zal zijn. Ik wil dat zij gelukkig is.
Jongedames die op dit bericht hebben gereageerd, hartelijk dank daarvoor!
Er waren de afgelopen tijd behoorlijk wat spanningen in deze familie, dat ik geprobeerd heb om voorzichtig ideeën aan te dragen voor de hulp van mijn nichtje. Maar jammer genoeg niet gelukt is. Naast het feit dat zij inderdaad zaten te wachten op een brief die niet kwam, is zij nu wel ingeschreven op een school in de woonplaats van mijn zus. Alleen legt vader zich daar niet bij neer en heeft een rechtszaak aangespannen. Daarnaast heeft mijn zus ook een zaak aangespannen omdat zij niet meer wilt dat de kinderen daar naar toe gaan. De jongste wilt zelfs niet eens meer naar haar vader toe. Toen ik daar voorzichtig (echt voorzichtig! Mijn zus voelt zich al snel aangevallen) mijn mening over gaf tegen mijn zus was ze niet voor rede vatbaar en is het contact verbroken. Dat doet mij veel verdriet, maar het is niet anders. Ik kon niet langer toe kijken zonder iets te zeggen. Gelukkig heb ik nog wel contact met mijn oudste nichtje. En weet zij dat ze altijd bij mij terecht kan.
En heb ik haar ook laten zien dat ze op deze site terecht kan.
Ik hoop zo erg dat haar ouders op een dag tot inkeer komen en ooit ook beseffen dat dit om de kinderen gaat. Maar wie weet is het dan te laat..
Liefs Sandy
Hallo Sandy,
Bedankt voor je berichtje.
Eerst wil ik even reageren op wat je schreef over dat uw nichtje bijna 12 is en dan waarschijnlijk van de rechter een brief krijgt. Niets is minder waar, dit gebeurt echter alleen als de ouders op dat moment in een scheiding liggen. Er word helaas niet bijgehouden welke kinderen van gescheiden ouders er bijna 12 zijn en dus hun keuze zouden mogen doorgeven(zouden ze in mijn opinie wel moeten doen…). Dus zal zij zelf actie moeten ondernemen. U zou haar hierin kunnen ondersteunen. U zou navraag kunnen doen bij het Juridisch Loket, want helaas kan ik daar niet heel veel meer over vertellen.
Dan wil ik heel graag nog zeggen, dat ik zó blij ben dat u zich druk maakt om het kind. Ik heb me in de vechtscheiding van mijn ouders zó alleen gevoeld en geen oom of tante heeft naar me omgekeken of gevraagd aan mij hoe het met mij ging, wat ik van de situatie vond of hoe ik me voelde. Het is zo waardevol om aan een kind te vragen hoe het met hem of haar gaat, want zelf zullen ze er niet over beginnen, vooral niet op de leeftijd van 11 jaar. Pas nu ik 22 ben en het niet goed gaat met mijn moeder, heeft mijn oom een hand uitgestoken. Wat voor mij niet later had kunnen gebeuren, aangezien ik met mijn scriptie bezig ben. Maar dat ter zijde.
Blijf vooral met uw nichtje praten en naar haar luisteren. Veel praten en een luisterend oor is namelijk heel belangrijk in het verwerken van verlies, en een scheiding is ook verlies. Ook zal ze zich niet alleen voelen. U kunt haar neutrale persoon zijn waar elk kind met gescheiden ouders zó intens veel behoefte aan heeft.
Uw nichtje kan natuurlijk ook altijd bij Villa Pinedo terecht met vragen of gewoon om haar verhaal te vertellen.
Liefs,
Lotte
Hoi Sandy,
Wat bijzonder dat je als tante hier om advies komt vragen! Doet me echt goed, krijg er kippenvel van.
Het is heel erg lastig om als ‘buitenstaander’ een kind te helpen, aangezien ouders vaak onzeker/bang zijn en daardoor niets van anderen aannemen (euhhh, mijn moeder in ieder geval ;-)). Maar ik kan me voorstellen dat er meer mensen zijn die dat hebben: jouw zus en zwager zijn duidelijk allebei bang om haar kwijt te raken.
Ik ben het helemaal eens met Evi en Feline, maar denk dat het ook goed is om er voor je nichtje te zijn. Stimuleren dat ze altijd bij je terecht kan en dus ook stimuleren dat ze haar gevoel moet volgen. Gewoon praten, dat ze haar hart kan luchten zonder dat er iemand een kant kiest. Zo te horen sta je namelijk niet ‘aan iemands kant’. Dat is echt heel fijn om te horen.
Een brief schrijven, zoals Feline zegt, vind ik ook echt een super goed idee. Zo voelt je nichtje zich waarschijnlijk ook gesteund. Ten minste, ik zou het zo wel voelen.
Als ze ook eens advies zou willen van ‘lotgenoten’, dan is ze hier natuurlijk ook meer dan welkom.
Veel sterkte en succes,
Femke
Beste Sandy,
Wat goed dat je hier advies komt vragen, je bent een lieve en betrokken tante merk ik al wel! Ik begrijp heel goed hoe lastig het voor jou is als buitenstaander om te zien dat je nichtje in een loyaliteit conflict zit tussen haar beide ouders.
Ik denk dat zoals Evi al zegt een mediator en eventueel de online workshop voor ouders een goed idee is.
Mijn zusje heeft ook in een situatie gezeten waarbij ze allebei de ouders tevreden wilde houden. Ik vond dit ook erg pijnlijk om te zien. Ik denk dat het in zo’n situatie vooral erg belangrijk is om ouders te laten inzien dat het kind van beide ouders wil houden en een keuze maken voor een kind heel moeilijk is.. Als ouders laten merken dat ze ondanks waar iemand ook woont nog van het kind zal houden zal het allemaal veel makkelijker zijn.
Misschien is het nog een idee om samen met je nichtje een brief te schrijven aan beide ouders waarin ze haar gevoelens beschrijft en dat het voor haar erg lastig is… het kan misschien bijdragen aan het open van de ogen van de ouders?
Heel veel sterkte en succes. Als je nog vragen hebt kan je die altijd stellen.
Groetjes,
Feline
Hallo sandy,
Bedankt voor je berichtje. Erg fijn om te lezen dat jij je inzet voor je nichtje. Ik snap dat het voor haar heel moeilijk is. Je wilt allebei je ouders niet teleurstellen.
Misschien is een mediator een idee. Specifiek gericht voor de begeleiding van je nichtje. Met als doel een goede omgangsregeling (keuze bij wie wonen) waar je nichtje zich goed bij voelt.
Andere optie is om je zus en haar ex man op hun gedrag aan te spreken. Misschien kan je ze wijzen op de online workshop die we op deze website van Villapinedo. Wie weet geeft hen dit stof tot nadenken over hoe zij beter kunnen handelen in het belang van hun dochter. Ik snap heel goed dat ze alle twee hun dochter graag bij zich hebben maar uiteindelijk zal zij zelf de keuze moeten maken. Dit zal niet makkelijk voor haar zij. Misschien is daarom zo’n mediator of denk aan een school maatschappelijk werker een idee.
Daarnaast kan zij natuurlijk altijd haar verhaal hier op villapinedo delen. Dan kunnen andere kinderen en jongeren op haar reageren die in een zelfde situatie zitten of hebben gezeten.
Veel succes
Evi