XX (XX jaar) in Vragen van ouders
Moeilijke beslissing
Het volgende is er gebeurt, maandag 2 februari is mijn zoon (14) “weggelopen” van huis, hij is hierbij direct door vader opgepikt en deze is naar het politiebureau gereden!. Daar heeft een gesprek plaats gevonden tussen agente vader moeder en zoon en (onder protest van mij/ moeder) “even” met vader mee zou gaan om rustig te worden en daar aansluitend zou er een gesprek volgen tussen mij en zoon. Afspraak was gesprek die dag of uiterlijk de volgende dag. De volgende dag ontvangt ik/moeder een whattsappje dat ze niet komen praten , dat de brief van de advocaat onderweg is en zoon geen contact meer wil met mij/moeder.
De reden dat mijn zoon is weggelopen; Wij mopperde altijd op zijn cijfers, hij mocht niet later dan 21.30 uur thuis zijn door de week, wij
mopperde dat hij zijn beugel moest dragen. De maandag van weglopen had hij van zijn mentor gehoord dat hij zeer waarschijnlijk blijft zitten en dat hij beter zijn best moet gaan doen.
Nu er advocaten in het spel zijn worden de klachten steeds groter; Hij mag niets, wij doen niets met hem, hij is bang voor stiefvader, in het dorp is niets te doen, wij trekken dochter altijd voor enzv enz enzv.
van de mediator moet ik hem nu zijn rust geven ( nog 1 maand), wat ik met pijn in mijn hart doe, omdat ik weet dat de stap voor hem alleen maar moeilijker wordt en dat hij daar gemanipuleerd word. (dat doen ze al vanaf dag 1 van de scheiding.)
wie kan mijn tips of advies geven
Beste XX,
Bedankt voor je berichtje hier op het forum. Erg dapper dat je hier om advies komt vragen.
Het lijkt me verschrikkelijk om als moeder dit mee te moeten maken en vooral als je die beschuldigingen over je heen krijgt. Toch weet ik uit ervaring dat het, ondanks dat je zegt dat dingen niet waar zijn, voor kinderen toch zo heftig kan overkomen. Voor een kind is het sowieso al erg vervelend als ouders mopperen over cijfers en alle andere dingen die moeten, moeten, moeten. Dan kun je als kind druk ervaren en bang worden voor de reacties van je ouders. Wat er op zo’n moment kan gebeuren is dat hij dus denkt dat het maar beter is om weg te lopen.
Ook die dingen die je vertelt over dat hij nu ‘ineens’ zegt dat hij niets mag, dat hij bang is voor zijn stiefvader, dat jullie je dochter altijd voortrekken. Wees er niet zo zeker van dat het niet zo is. Neem het serieus. Het kan zo zijn dat hij dat niet eerder durfde te zeggen (logisch, ik zou ook niet tegen mijn moeder durven zeggen dat ik haar vriend eng zou vinden) of dat hij nu steeds meer over zijn gevoelens leert praten.
Die maand rust lijkt me dus wel op zijn plaats, al hoop ik dat je zelf ook bij jezelf nagaat hoe dingen overkomen als je iets tegen je zoon zegt. Wellicht is het een idee om de online training van Villa Pinedo te volgen, daar worden o.a. meerdere voorbeelden gegeven van situaties en reacties die je niet of beter wel kan geven. Dan krijg je wat meer inzicht over hoe jullie zoon denkt.
Ik hoop dat je wat aan dit advies hebt. Veel succes en sterkte!
Femke