Christina (39 jaar) in Vragen van ouders
Moederhart
Ook ik heb jullie hulp nodig……
Voelt een beetje als falen, maar ben blij dat ik deze site heb ontdekt.
Ik ben moeder van 2 kinderen 8 en 11 jaar. Ze waren 2 en 4 ten ik ging scheiden. Vanaf dag 1 een drama scheiding.
Zo gaan er jaren voorbij en de kinderen worden groter.ik ben een moeder die langzaamaan de kinderen betrekt bij beslissingen. De meeste zaken gaan over vakantie indelingen of extra dagen plannen bij hun vader en bij mij.
Ze krijgen ook een mening en ik vind dat ze die mogen laten horen. We beslissen uiteindelijk wel over waar zijn heen moeten.
Ik luister en neem hun mening mee in mijn beslissing. Soms kan ik iets met hun mening en soms ook niet. Ook daar moeten ze mee leren omgaan.
Van mij mogen de kinderen altijd naar hun vader bellen, langs gaan of blijven slapen.
Ik betrek hun vader bij veel zaken rondom de kinderen. Nodig hem uit op de dag dat ze jarig zijn bijv. Helaas hij komt nooit.
Ook merk ik dat de kinderen bij hun vader niet naar mij mogen bellen of langs mogen komen. Zoals hij altijd zegt ‘het zijn tijd’
Speelgoed mogen ze iets meenemen om het mij te laten zien, heb hun nieuwe kamer nooit gezien,wat ze wel graag willen laten zien, maar ze weten dat ik niet binnen mag komen.
Het breekt mijn moederhart.
Hij wil niet luisteren en vind dat wij als ouder moeten beslissen……het zijn pas kinderen zegt hij. Ik wil open zijn, kinderen leren omgaan met hun gevoel en wensen, leren dat sommige dingen moeten, maar dat er ook een stukje vrijheid is. Niet laten kiezen tussen ouders!
Doe ik dat fout…..waar doe ik goed aan….ik wil de kinderen er niet tussen zetten….
Dit is heel herkenbaar. Ik ben iets verder in het proces. Ik begin nu langzaamaan te accepteren dat mijn ex nooit wordt zoals ik het graag zou zien.
Ik probeer mijn kinderen op mijn manier op te voeden en de manier van mijn ex te accepteren. Tegen mijn kinderen probeer ik ook zonder emotie te zeggen dat dit papa’s manier is en dat ze dat ze moeten accepteren dat hj andere keuzes maakt dan ik.
Als moeder proberen we denk ik onze kinderen te beschermen voor de teleurstellingen.
je kinderen zullen later echter zien hoe de relaties in elkaar zitten of accepteren dat ze met vader een andere band hebben dan met moeder.
Volhouden! Met de jaren wordt het beter, Ik weet hoe het voelt…
Gr lies
Beste Christina,
Mag ik u hartelijk bedanken voor uw berichtje, persoonlijk vind ik helemaal niet dat u faalt als ik de manier lees waarop u uw kinderen behandelt. U communiceert duidelijk met uw kinderen, geeft ze de kans om hun eigen mening te uiten en luistert hier ook naar, maar stelt toch duidelijke grenzen. Naar mijn mening kan het niet beter.
Helaas is het bij de vader een andere situatie. Het is heel moeilijk om uw ex-man in te laten zien dat hoewel de kinderen natuurlijk jong zijn, ook zij goede inzichten hebben, vooral ook omdat het om situaties gaat die hen aangaan.
Het enige wat u kunt doen is een omgeving creëren waar de kinderen zich veilig voelen en waar ze altijd terug kunnen vallen en alles kwijt kunnen. Door hun vader uit te nodigen op hun verjaardagen laat u ook aan de kinderen zien dat de kinderen niet hoeven te kiezen en dat u graag goed contact heeft met hun vader. Het is aan de vader zelf hoe hij hiermee omgaat, u kunt daar niks aan veranderen. Op het moment dat u uw ex-man hiermee gaat confronteren dan denk ik dat het contact een stuk meer spanning met zich meebrengt en dat de kinderen dit zeker voelen en zich er dan tussen voelen staan.
Geef aan de kinderen aan dat u het jammer vindt dat u de kamers van hen niet kunt zien, maar dat het zo met papa is afgesproken. Dat wanneer ze weer bij u zijn, dat u graag wilt horen wat ze hebben gedaan.
Ondanks dat ik geen oplossing kan geven hoop ik toch dat u iets aan deze reactie heeft.