Ongeruste vader (38 jaar) in Vragen van ouders

Mijn zoon van 3

Goede dag allemaal,
Als ongeruste vader maak ik me zorgen over het welzijn van mijn 3 jarige zoon.
Zou graag advies willen krijgen waar ik hem het beste mee kan helpen.
De relatie met zijn moeder is nu bijna 2 jaar gelden op een vrij heftige manier stukgelopen.
De communicatie onderling is niet best, tevens is er veel onderlinge strijd waar mijn zoon veel last van heeft.
Wat ik merk is dat mijn zoon het prettig vindt om met mij op te trekken en vraagt hier steeds meer naar. Moeder ziet dit niet zo zitten en probeert de omgang steeds te beperken. Hij is nog heel jong maar waardoor hij zich nog niet kan uiten, maar het helen en brengen word steeds lastiger, de wisselingen heeft hij veel moeite mee, dat is over en weer. Bij mij vertoond hij een andere gedrag dan bij zijn moeder. De duidelijkheid en de structuur die ik hem aanbied word als prettig ontvangen, helaas bij moeder schopt, slaapt en bijt hij, krijg de signalen dat er geen duidelijke structuur is. Hij is nog heel jong maar vertoon een vermoeide in druk te hebben waarbij je ziet dat hij veel spanning heeft, bij moeder geeft hij aan dat hij veel buikpijn heeft en nu veer het eerst ook bij mij, waarbij ik hem gelopen heb om tot rust te komen en zijn buik pijn te verlichten.Waar ik me erg zorgen over ik is dat mijn zoon op deze jonge leeftijd een vermoeide en ongelukkig indruk maakt, waarbij hij last heeft angst. Ik zou hem graag hiermee helpen en daar heeft hij beide ouders voor nodig, maar samen kunnen we het niet oplossen om dat één ouder wel wil en de andere niet. Wat kan ik voor hem betekenen?

1 reactie

  1. Isabel op 8 oktober 2014 om 20:51

    Beste Vader,

    Ik snap uw bezorgdheid, jullie zoon is inderdaad nog erg jong dus is het moeilijk om er precies achter te komen waar hij last van heeft.
    Als ik het goed begrijp dan hebben jullie ook weleens strijd waar jullie zoon bij is en is het niet meer dan logisch dat hij ondanks dat hij het niet helemaal begrijpt de spanning wel heel goed aanvoelt.

    Misschien is het een goed idee dat u een brief schrijft aan uw ex, want jullie willen ongetwijfeld het allerbeste voor jullie kind. Als jullie dat kunnen bereiken door jullie wrok tegen elkaar stop te zetten en jullie te richten op de ontwikkeling van jullie kind dan denk ik dat dit heel erg zal helpen voor jullie zoontje.

    Ooit hebben jullie samen besloten dat een kindje van jullie samen heel mooi was. Helaas is het tussen jullie anders gelopen, maar jullie zoon is er wel. Met jullie relatie en de keuze voor de zwangerschap hebben jullie erkend dat je de ander als een goede moeder dan wel vader voor je kind zag. Een kind kan niet zonder zijn vader of moeder, dus dat jullie niet meer samenleven betekent niet dat jullie rol van papa en mama ineens van elkaar is gescheiden, want jullie blijven verbonden door jullie kind. Probeer dat dan ook de drijfveer van jullie contact te laten zijn. Alles wat een ouder voor zijn kind wil, is dat het gelukkig is. En een groot deel hiervan kunnen jullie bereiken door dit samen in te zien en hier alsnog de handen voor ineen te slaan.

    Wat betreft de buikpijn en de andere zorgen die jullie zoon ervaart is het misschien een idee om hem iets te geven, wat hij altijd bij zich kan dragen en waar hij troost bij kan zoeken. Een knuffel, een plakboek waar hij zowel met papa als met mama in mag werken en waar jullie samen met hem de leuke dingen die jullie samen hebben ondernomen in opschrijven/plakken. Dan wordt dat zijn persoonlijke boek en wanneer hij dan mogelijk heimwee heeft naar de andere ouder dan kan hij hier ook in bladeren. Tuurlijk drie is nog wel jong, maar op deze manier kunnen jullie wel al herinneringen creëren en jullie band met jullie zoon benadrukken.

    Ik weet van een vriend van mij dat toen zijn ouders gingen scheiden dat er op een gegeven moment een hond in het gezin is gekomen en dat deze telkens meeverhuisde wanneer hij wisselde tussen zijn ouders. Dit heeft voor hem heel veel steun gegeven, want die hond was heel trouw en die was er altijd voor hem. Ik bedoel nu helemaal niet dat jullie zoiets moeten aanschaffen voor jullie zoon, daarvoor is hij natuurlijk nog heel erg jong. Maar misschien kunnen jullie hem iets geven wat hij altijd bij zich kan houden en wat hem mogelijk ook meer rust geeft wanneer dat bij hem is, iets vertrouwds.

    Ik hoop van harte dat u hier iets aan heeft. Heel veel sterkte de komende tijd!

Laat een reactie achter