Twan (27) in Vragen van ouders
Mijn kinderen noemen hem ook papa
Hi,
Mijn ex en ik zijn nu 3 jaar uit elkaar en we hebben 2 kinderen, een meisje van 7 en een jongetje van 4. Sinds anderhalf jaar geleden heeft zij een nieuwe vriend, die sinds een jaar ook bij haar woont. Sindsdien wil zij ook dat de kinderen hem ‘papa *****’ noemen. Vooral in het begin vond ik dit heel kwetsend, ook omdat ik precies evenveel tijd met ze heb als zij (de helft van de week) en dus niet een weekendvader ben of zo.
Nu merk ik ook dat ik nog steeds geïrriteerd raak als de kinderen bij mij thuis over ‘papa *****’ spreken, ik vraag op dat moment: ‘***** bedoel je?’ (zonder ‘papa’), maar heb er daarna meteen spijt van, omdat het voelt alsof ik mijn kinderen tegen hem opstook, terwijl dat niet is wat ik wil.
Ik heb altijd maar 1 vader gehad en kan me niet voorstellen hoe het moet zijn als je moeder op een dag zegt: ‘hij is nu ook jouw papa’. Het voelt alsof ik iets afsta dat ik niet kwijt wil. Maar het voelt ook egoïstisch.
Hoe kan ik hier het beste mee omgaan? Ik wil namelijk niet wrokkig of gefrustreerd overkomen op mijn kinderen, maar ik wil er ook niet in mee gaan dat er in mijn huis iemand anders dan ik de papa van mijn kinderen genoemd wordt.
Hee Twan,
Ik vind het mooi dat je zo open bent hier op ons forum en je vraag stelt.
Hele lastige situatie lijkt me dit waar jij in zit. Het is een tweestrijd van gevoelens zoals je zelf al aangeeft, aan de ene kant is het voor jouw emoties niet goed maar je wilt ook je kinderen niet kwetsen. Moet wel even zeggen dat ik het super vind dat je wel handelt in het belang van de kinderen. Ik persoonlijk heb hier geen ervaring mee, ik was al ouder toen mijn moeder een nieuwe vriend kreeg. Wel weet ik dat het soms verwarrend kan zijn voor kinderen, er is uiteindelijk maar 1 papa. Vanuit dat perspectief zou ik mijn kinderen het een bonus papa/vader laten noemen. Zo is er een onderscheidt tussen vaders maar is het wel heel begrijpelijk voor een kind. Papa is papa en de bonuspapa is de vriend van mama.
Wat betreft je gevoelens, die zou ik uitspreken naar de moeder en bonusvader. Zo voorkom je dat de kinderen op één of andere manier je spanningen opmerken wanneer het over de bonusvader gaat.
Hier moet een goede oplossing voor te vinden zijn en als ik je verhaal zo lees ben je een goede man die het beste voor zichzelf en zijn kinderen wilt.
Ik hoop dat je er uit gaat komen met een oplossing wat voor beide partijen werkt. En voor meer advies, vragen of inzichten weet je ons te vinden.
Het allerbeste en veel geluk,
Gerjan
Lieve Twan,
Wat fijn dat je Villa Pinedo hebt gevonden en de ruimte voelt om jouw verhaal met ons te delen!
Pff.. Ik kan mij voorstellen dat dit inderdaad even schrikken is als jouw kinderen iemand anders ook papa beginnen te noemen. Ik denk dat het spijt gevoel wat je voelt nadat je zijn naam herhaalt goed is. Het is niet iets wat vanuit de kinderen zelf komt om hem papa te noemen en daar horen zij dan ook niet de dupe van te worden dat het voor jou eigenlijk niet prettig is (ondanks dat dat natuurlijk heel begrijpelijk is!).
Ben je er al met je mede ouder over in gesprek gegaan hoe dit voor jou voelt? Misschien zijn er termen die beter bij jullie passen? Bonusvader of…? Ik ben er groot voorstander van om te blijven kijken wat voor de kinderen het prettigste voelt. Niet iets perse opleggen maar je kan best met kinderen van 7 en 4 in gesprek hierover gaan zolang je de taal maar op hun aanpast. Misschien hebben zij wel een hele leuke bijnaam voor **** die voor jou maar ook voor hem werkt?
Ik merk bij mezelf dat er afstand is tussen mij en mijn vader en dat komt soms ook door onuitgesproken frustraties van hem of van mij. Ik denk dat je op deze manier je kinderen al vroeg leert praten over wat zij voelen en vinden en dat jij daarbij ook kan uitspreken wat jij vind (zonder dat je je hele hart bij hun uitstort, want daar zijn ze misschien nog wat jong voor). Ze hebben inderdaad maar 1 vader en dat ben jij. Maar wat is het fijn als ze ook goed met de bonusouder kunnen omgaan.
Ik hoop dat je hier iets aan hebt.
Liefs,
Sabine
Beste Twan,
Wat goed en fijn dat je deze irritatie met ons wil delen. Ik kan me zo verstellen dat er meer ouders zijn die dit met je delen. En het feit dat je de vraag stelt, geeft aan dat je streeft naar het beste voor jouw kinderen. Ik vind het heel mooi om dat te lezen. .
Ik kan me heel goed voorstellen dat het pijn moet doen om je kinderen ineens een andere man ook papa te horen noemen. Ik denk alleen wel dat het belangrijk is om de nadruk te leggen op het woordje ‘ook’ en dat het niet ‘in plaats van’ is. De kinderen zullen ook nog niet begrijpen dat jou dit kwetst en als je er op een andere manier naar kijkt is het eigenlijk alleen maar heel erg mooi dat zij zich op hun gemak voelen bij deze andere man die in hun huis woont. Dat kan ook anders zijn namelijk. Waar het vooral om gaat is dat de kinderen jou nooit minder als hun papa zullen zien omdat er nu ook een andere man in hun leven is. Jij bent en blijft hun enige échte papa. Maar hoe mooi als zij nog iemand hebben die aanvult (niet vervangt). Maar goed, ik kan me dus wel heel goed voorstellen dat dit irritatie opwekt en dat dit kwetsend is. Wat ik hierboven zeg, zeg ik ook niet omdat ik jou niet serieus neem, want dat neem ik absoluut wel, ik wilde alleen even uitleggen hoe een kind dit vaak zien en ook hoe ze veel (van jouw verdriet en irritatie) niet zien.
Mocht het nou echt niet lukken om je gevoel opzij te zetten, dan lijkt het me een heel goed idee om dit uit te spreken. Ik weet natuurlijk niet hoe jouw contact is met jou en de moeder van je kinderen, maar misschien is het een idee om hier een gesprek over te voeren. En dan zou ik in dat gesprek de kinderen centraal stellen. Als je aangeeft dat je wil voorkomen dat jouw kinderen jouw irritatie voelen of meekrijgen, zal ze hier waarschijnlijk begripvol mee omgaan omdat jullie beide het beste willen voor jullie kinderen. Misschien beseft zij ook niet wat dit met jou dit. Ikzelf heb mijn stiefmoeder nooit ‘mama’ genoemd, maar ik was al wel een stuk ouder toen mijn ouders gingen scheiden. Ik ken wel een gezin waarbij ze eerst ook een tijd ‘papa’ zeiden tegen de stiefvader, en dat vonden ze uiteindelijk allemaal onwennig. De moeder gaf toen aan dat ze ‘stief’ zo’n vervelend woord vindt en toen hebben ze er ‘bonuspapa’ van gemaakt.
Maar nogmaals: ik kan natuurlijk niet goed inschatten of een gesprek met de moeder van je kinderen mogelijk is of goed zal verlopen. Ik hoop wel dat je hier iets aan hebt gehad.
Als je na het lezen van dit bericht nog meer vragen hebt dan hoor ik dat heel graag.
Veel succes met de situatie!
Liefs,
Anouk