Sara (26) in Vragen van ouders
Is het egoïstisch?
Hi
Ik heet Sara en heb een zoontje van bijna 4 jaar. Mijn scheiding verloopt als een oorlog want mijn ex partner houd niet aan de afspraken. We hebben een omgangsregeling maar hij houdt zich daar niet aan. Hij wilt onze zoontje ophalen en brengen wanneer hij wilt en als ik niet thuis bij wanneer hij mijn zoontje brengt, (zonder af te spreken) Gaat hij mij gelijk bedreigen en uitschelden
Ik probeer zoveel mogelijk vriendelijk tegen hem te zijn voor onze zoontje maar hij maak mijn bang en probeer van alle kanten mijn leven kapot te maken. Ik ben hem helemaal zat. Ik wil hem mijn zoontje niet meer meegeven. Dit gaat ten koste van mijn leven van mijn gezondheid. Ik deed alles in naam van mijn zoontje maar ik trek het niet meer. Is het egoïstisch van mij als ik mijn zoontje niet meer aan zijn vader geeft om mijn rust te bewaren?
Ik weet geen raad meer
Ik wil niks met hem te maken hebben maar hij valt mij steeds lastig.
Graag advies
Alvast bedankt.
Beste Sara, bedankt voor je berichtje op het forum. Ik kan me voorstellen dat dit een lastige situatie is, en het is nooit leuk als je je onveilig voelt. Ik zou dan ook zeker aanbevelen om bedreigingen op te schrijven, te documenteren, en er elke keer mee naar de politie te gaan: iemand bedreigen is volgens mij gewoon illegaal. Gelukkig is het bij mijn ouders nooit zo ver gekomen, maar ik kan me voorstellen dat dit ook voor je zoontje ontzettend stressvol is. Wat betreft de omgangsregeling zou ik erg voorzichtig zijn: hebben jullie het via de rechter of advocaat geregeld? Ik zou er als ik jou was echt juridisch advies over vragen: ik kan me namelijk voorstellen dat het gewoon illegaal is om de omgangsregeling zomaar te veranderen en dat je dus zelf in de problemen kan komen als je je zoontje ervan weerhoudt naar zijn vader te gaan tijdens de afgesproken momenten. Het kan dus ook zo zijn dat je met juridische hulp kan aankaarten dat je ex zich niet aan de omgangsregeling houdt, zodat er dingen kunnen veranderen. Ik denk echt dat je hier hulp van een advocaat bij moet zoeken, wat het lijkt me erg gespecialiseerd.
Ik kan me ook voorstellen dat het super stressvol is voor je zoontje als hij dit allemaal meemaakt; als hij zomaar ergens afgezet wordt of als de structuur in zijn leven ontbreekt. Ik zou je dus aanraden om hem verder zo veel mogelijk structuur in zijn leven te geven, zodat het hem niet te veel wordt. Ik weet dat ik het altijd fijn vond als ik op vrijdagavond naar mijn vader ging en zondagavond weer thuis kwam: ik wist waar ik aan toe was, en daar kon ik op rekeken. Ik snap dus dat het voor zowel jou als je zoontje erg stressvol kan zijn als dit niet gebeurt. Hebben jullie allebei iemand om mee te praten? Ik ga sinds kort naar een psycholoog, waar ik onder andere praat over de gevolgen die de scheiding voor mij – mentaal gezien – heeft gehad, en dat vind ik echt heel prettig. Het kan voor jullie allebei misschien goed zijn om zo met de lastige situatie om te gaan. Hoewel je zoontje pas 4 is, zijn er kinderspychologen die er gespecialiseerd mee om kunnen gaan. Dit kan je natuurlijk eerst met de huisarts bespreken. Succes!