(28 jaar) in Vragen van ouders
Hoe het beste handelen
Beste mede ouders,
Afgelopen week heb ik besloten bij mijn man weg te gaan. Ik kon niet meer tegen de spanningen thuis en alles wat er gebeurd was. Ik zag ook niet meer een einde dat goed afliep. Afijn vrijdag hebben we dus dat gesprek gehad en gisteren avond weer een gesprek hoe we het gaan doen betreft het huis, de kindjes (5 en 2 jaar oud) en het financiële gedeelte.
Echter geeft mijn man aan, enkele maanden geleden en nu nog steeds dat over is over en hij de kinderen niet meer wil zien daarna. Nu blijft mijn zoontje van 5 vragen waar papa is (papa is wel vaker op zakenreis dus hij denkt dat papa dat nu ook is). Mijn man wil het niet samen vertellen, ook niet als ik uitleg dat het voor ons zoontje wel beter is (mijn man heeft zelf als kind mee gemaakt dat zijn vader weg ging en geen contact meer had, sinds enkele jaren wel weer). Hoe ga ik dit in me eentje aanpakken? Hoe ga ik het mijn zoontje vertellen (ik dacht zelf met behulp van een boekje?) en hoe ga ik ermee om het feit dat mijn man zo reageert? Want ik ben van mening dat een kind beide ouders net zo hard nodig heeft…
Dank jullie wel alvast.
Goedendag,
Als eerst bedankt voor je bericht. Spijtig om te horen dat je gaat scheiden van je man. Als de spanningen te veel worden dan is het een goed besluit om te gaan scheiden. De kinderen zullen de spanningen ook oppakken en dat is niet goed voor de kinderen alsook de ouders.
Er zijn verschillende redenen waarom uw man aangeeft dat hij de kinderen niet meer wil zien. Een scheiding is moeilijk voor veel kinderen en misschien is dit zijn manier om het makkelijker voor hen te maken. Ik ken je man niet, maar het kan ook zijn dat hij bang is voor de verandering en dat hij tijd heeft om het te verwerken. Het kan dan zijn dat hij na een tijdje door heeft dat hij zijn kinderen wil zien en dat hij van mening verandert.
Het is goed dat je hebt gezegd dat het voor jullie kinderen goed gaat zijn om hun vader nog steeds te zien. Mogelijk hoef je dit niet in je eentje aan te pakken en verandert je man nog van mening. Wat je duidelijk kunt maken is dat de gevoelens van jullie kinderen het belangrijkst zijn. Als hij niet weet hoe de kinderen (indien je driejarige het ook al heeft aangegeven dat hij/zij hun vader mist) kun je ook vragen of ze het een keer aan hun vader willen zeggen. Indien je de toestemming hebt van je kinderen kun je het ook opnemen en dan afspelen bij de vader. Dan hoort hij het van hen hoe ze zich voelen.
Er zijn vele manieren om het je kind te vertellen. Je kan het doen door middel van een boekje indien het boekje het goed uitlegt en je kunt het ook vertellen aan hun. Het gaat erom dat hij begrijpt waarom jullie niet meer bij elkaar, maar het moet wel begrijpelijk zijn voor hem. Vraag hem daarbij ook wat hij ervan vindt
Ik hoop dat ik je hiermee voldoende informatie heb gegeven om mee te werken. Veel succes.
Vriendelijke groeten van Bob
hoi
er kunnen vele redenen zijn voor het gedrag van jouw man. eigenlijk kan hij alleen maar zelf antwoorden geven op de vragen die jij hebt.
vroeger werd wel eens gezegd dat de vader was overleden. een leugen wordt echter altijd achterhaald door de waarheid. met als gevolg dat er in eerste instantie veel verdriet is, dan een gevoel van berusting en uiteindelijk worden alle wonden ineens weer opengereten.
in de huidige tijdsgeest wordt er vaak hoog opgegeven van co-ouderschap. wordt er veel gedaan om kinderen met beide ouders contact te laten hebben. met als gevolg veel problemen rond de wisselmomenten. (deze zijn echter als er sprake is van een goede communicatie tussen de 2 ouders, zij vrienden kunnen blijven, vaak wel op te lossen).
helaas blijkt dat vaak een ideaal plaatje te zijn. waardoor het alsnog leidt tot vele discussies. een ouder dwingen om de zorg op zich te nemen werkt helaas ook niet. ook ben jij op dit moment waarschijnlijk niet de gesprekspartner die de gesprekken met hem hierover kan voeren. hij wil het waarschijnlijk simpelweg niet aannemen door misschien wel boosheid. misschien heeft hij ook wel geprobeerd je onder druk te zetten door te zeggen over is over ?
aan de andere kant als je het nu eens omdraait. is het misschien juist wel de liefde voor de kinderen die maakt dat hij doet wat hij doet (of beter gezegd misschien aangeeft dat hij het niet gaat doen). hij heeft immers zijn ervaringen meegenomen uit zijn eigen verleden. (mijn vader heeft een soortgelijke situatie meegemaakt en geeft regelmatig aan dat het beter is voor de kinderen om niets meer van de andere ouder te horen dan dat er aan de kinderen wordt getrokken..het geeft immers veel meer rust.)
dus als hij dit aangeeft en je zeker weet dat hij dit wil, dan kunnen jullie beiden er beter achter gaan staan dat hij geen contact heeft met de kinderen zodat zij in alle rust kunnen wennen aan de nieuwe situatie dan zullen jullie kinderen ook inderdaad de rust ervaren.
wel belangrijk is dat de vader in dat geval wel laat weten als hij gaat verhuizen aan jou bijvoorbeeld. en dat als de kinderen zelf aangeven klaar te zijn voor contact met hun vader dat hij er dan wel voor hen is. in dat geval laat hij waarschijnlijk ook het gezag geheel bij jou en laat hij alles los. (in zijn gedachten misschien wel voor jou)
ik hoop dat je hier wat mee kunt
Hallo,
Ten eerste: op dit forum is het idee dat kinderen van gescheiden ouders (meestal jongeren) advies geven. Wij snappen dit soort situaties namelijk beter dan meeste anderen, en wij weten beter dan wie dan ook wat het fijnst is voor de kinderen in zulke situaties. Wij willen dus graag helpen, maar als je liever advies van andere ouders wilt krijgen zou ik adviseren een andere website te zoeken.
Wat vervelend dat hij zo van mening is. Ik moet toch zeggen dat ik vind dat dit niet iets is wat hij zomaar kan doen. Ouder zijn is een verantwoordelijkheid waarvan je niet zomaar weg kan lopen, het is immers een keuze die je zelf hebt gemaakt. Maar goed, er is niks aan te doen. Je kan ook niet ouder zijn tegen je wil, zeker niet een goede ouder. Ik snap dat je van mening bent dat een kind beide ouders nodig heeft, maar wat een kind nog meer nodig heeft is goede ouders. Als jouw ex dit niet kan zijn is het beter voor de kinderen dat ze jou hebben.
Ik heb zelf de scheiding van mijn ouders niet meegemaakt, dus ik weet niet precies hoe het het fijnste is om te horen. Hopelijk kunnen anderen hier jou daar beter advies over geven. Belangrijk is wel gewoon in alle gespreken die je met je kinderen hierover hebt dat je de focus op hen houdt, luister, beantwoord vragen en respecteer hoe zij zich hierbij voelen. En in alles; beledig hun vader niet. Het maakt niet uit wat hij naar jou heeft gedaan, hij blijft hun vader. Dus laat ze vrij zijn om hun eigen opinie te vormen.
Veel sterkte