Bezorgde vader (Ouder dan 24) in Vragen van ouders
Hoe?
Jongelui,
Als vader van een geweldige dochter (net negen geworden) heb ik jullie hulp en advies nodig!
Gisteren zijn wij (voornamelijk mijn partner) tot de conclusie gekomen dat het niet veel zin heeft om bij elkaar te blijven. We hadden/hebben geen noemenswaardige ruzies oid. Het was meer van “uit elkaar gegroeid” en niet genoeg aandacht aan elkaar geven. Die aandacht bleek ze ook al buitenshuis gevonden te hebben.
Het is niet mijn bedoeling om hier een schuldige te gaan aanwijzen, ik hou, ondanks de pijn die ze me aan doet nog steeds heel veel van haar.
Waar het me eigenlijk om gaat is mijn dochter!
Ik ben me nu al de hele dag suf aan het lezen over (langdurige) gevolgen van een echtscheiding op een kind, en moet tot mijn schrik constateren dat dat er niet al te rooskleurig uit ziet. Ongeveer een half jaar geleden is ADD gediagnosticeerd. Waarbij duidelijk aangegeven werd dat structuur en weinig verandering het beste voor haar zijn. Ik hoop dat jullie mij kunnen adviseren in de volgende zaken.
– Hoe en wanneer het haar vertellen? (rekening houden met kerst en oud & nieuw?).
– Moeten we de reden van de scheiding benoemen?
– Wanneer begin je over “bij wie te wonen”?
– Hoe kan ik (we) haar leed verzachten?
– Hoe voorkom je (in het heetst van de strijd) onenigheid?
Ook ontvang ik graag ander tips en praktische zaken.
Ik begrijp dat voor sommigen (zeker de jongsten) onder jullie bepaalde vragen erg lastig zullen zijn. Sorry daarvoor.
Wat voorop staat is het geluk van mijn dochter!!
Bedankt voor jullie reacties,
Een bezorgde vader
P.S. Geloven jullie in “Het bij elkaar blijven voor de kinderen”?
Hallo bezorgde vader,
Wat vervelend om te horen dat jij en je vrouw besloten te hebben om te gaan scheiden. Ontzettend goed dat je het beste wilt voor je dochter en dat je hier je vragen stelt.
Wat naar mijn mening het beste zou zijn. Vertel alles zodra jullie ook voor jullie zelf duidelijkheid hebben. Ik heb stage gelopen met jongeren met ADD, ADHD, autisme. En belangrijkst is duidelijkheid bieden. Dat kan je denk ik het beste als jullie als ouders dat ook hebben.
Zoals je zelf al zegt heeft je dochter heel veel structuur nodig en weinig veranderingen. Nu komt er natuurlijk een grote verandering. Die zijn niet altijd te voorkomen. Belangrijkst is wel dat jij en de moeder zo goed mogelijk diezelfde structuur kunnen blijven bieden.
Het is belangrijk dat jullie onderling duidelijke afspraken hebben. Bij wie gaat ze wonen, wanneer naar de andere ouder en hoe lang? Probeer hier zoveel mogelijk een vast ritme in te vinden.
Ook betreft de opvoeding moeten jullie zoveel mogelijk op één lijn zitten. Dit vraagt natuurlijk veel van jullie maar het is erg belangrijk.
De reden van de scheiding kan je benoemen maar ook daarin zou ik als ik jullie was kort en duidelijk zijn. Ga niet met modder naar elkaar gooien want daar doen jullie niet alleen elkaar mee pijn maar vooral ook jullie dochter.
In het heetst van de strijd zal dit misschien heel lasting worden maar probeer zoveel mogelijk in het belang van jullie dochter te handelen.
VillaPinedo biedt een online workshop aan waarbij je ook een boek krijgt thuis gestuurd. http://www.villapinedo.nl//onilne-workshop/
Ik denk dat jullie daar heel veel aan kunnen hebben.
Leed verzachten is heel moeilijk want een scheiding is en blijft natuurlijk hardstikke rot als kind. Probeer haar zoveel mogelijk te steunen. Laat haar weten dat jullie er allebei voor haar zijn, onvoorwaardelijk. Maak geen ruzie met elkaar en praat niet slecht over elkaar waar zij bij is. Uit eigen ervaring weet ik hoe erg het is als je ouders elkaar zwart maken.
Succes en mocht je nog meer vragen hebben dan kan je ze hier altijd stellen.
Groetjes Evi
Goedendag bezorgde vader,
Allereerst geef ik je mijn dank dat je je dochter’s geluk voorop zet. Het gaat zowel om jou geluk als van je dochter, maar in grotere mate dat er zo min mogelijk nadelige gevolgen zijn voor je dochter.
Dat is wel een hele lastige situatie waarin je je bevindt, maar ik zal de vragen zo concreet mogelijk beantwoorden.
Jullie moeten het vertellen wanneer jullie er beiden klaar voor zijn. Met dit bedoel ik dat geen van beide partijen een schuldige gaat aanwijzen, cynische dingen gaat zeggen over de ander enzovoorts. Er is nooit een goede tijd om te zeggen wanneer je gaat scheiden. De manier van vertellen kan wel al veel uitmaken.
Het hangt eigenlijk af van de reden en hoe je dochter is. Sommige kinderen willen de reden weten en anderen niet. Wat ik jullie dus zou adviseren is het eerst vertellen dat jullie gaan scheiden en dan aan je dochter vragen of ze de reden wilt weten. Stel haar gerust dat als ze het nu nog niet wilt weten dat ze er altijd nog naar kan vragen.
Niet beginnen over “bij wie wil je wonen”. Laat haar dat zelf aangeven. Hoe moeilijk dat ook voor jou en je partner is als ze de ander kiest. En vooral niet pushen door bijvoorbeeld te zeggen: Wil je bij mij wonen of wie kies je enzovoorts.
Zoals ik al eerder zei, het gaat om de manier waarop je verteld dat jullie gaan scheiden en alle zaken gerelateerd aan dat. Dat is de enige manier om de pijn enigzins te verzachten. Stel haar gerust dat zij nog steeds jullie meest dierbare bezit is en dat jullie haar voorop stellen. And last but not least, blijf respectvol, liefdevol (in hoeverre dat kan) en vriendelijk met je partner praten en over haar praten. Geen negatieve dingen zeggen.
Die laatste vraag kan ik niet voor je beantwoorden. Dat is ook bij iedereen anders. Ik refereer je naar mijn vorige tip door positief te blijven tegenover je partner.
Ik geloof niet in het bij elkaar blijven voor het kind. Verschillende jongeren hebben ook aangegeven dat ze de vibraties voelen van ouders die niet meer liefdevol tegenover elkaar zijn, maar bij elkaar blijven voor hen. Daarom zou ik niet echt rekening houden met kerst of oud en nieuw en zo snel mogelijk vertellen. Maar dit is ook voor iedereen anders.
Ik wens je veel succes en nog fijne feestdagen in hoeverre het kan.
Vriendelijke groeten,
Bob