Jose (40 jaar) in Vragen van ouders
Geen contact
Beste kinderen/jongeren
Heel graag zou ik van jullie mening willen weten.
Al een jaar heeft mijn vriend geen contact met zijn dochter (bijna 16) en twee oudere (stief)kinderen (22 en 26) uit een eerdere relatie. Hij is 18 jaar opvoeder van hen geweest. Hij heeft helemaal geen contact meer gehad sinds het moment dat er is aangekondigd dat hij en zijn vrouw uit elkaar gaan.
Hij wil heel graag weer contact. Het liefst met alle kinderen. Mijn vraag is hoe je dat het best aanpakt en wat daarin voor jullie belangrijk is. Zo is altijd een dilemma of je toch op een plek gaat opzoeken waar je weet dat je ze treft of dat dat juist onprettig is omdat dat ook onveilig kan voelen (kan ik me voorstellen). Hij stuurt twee wekelijks/maandelijks berichten waarin hij benadrukt van ze te houden en regelmatig ook de vraag of er iets meer kan. Is dit goed of zouden jullie het anders doen?
Elke situatie is natuurlijk weer anders maar ergens blijft zo het gevoel dat het voor niemand goed is wanneer er geen contact is. En doordat je geen contact hebt, is het zo lastig is schatten wat goed/belangrijk is voor de kinderen. Vandaar mijn vraag aan jullie.
En misschien om ook te weten of het belangrijk is, omdat het ook erg verdrietig en pijnlijk is wanneer je al maanden niets hoort. En nergens een mogelijkheid hebt of hebt gehad te bespreken wat er dan is dat ze geen contact willen.
Ik hoor graag van jullie terug,
Jose
Moeder van 4 kinderen (ook gescheiden) maar met wel een goed contact met alle 4
Even voor de goede orde. Mijn reactie is duidelijk van iemand ouder dan 7 jaar, was ik vergeten aan te klikken.
Groetjes Jippie
Beste Jose,
hoewel ik geen jongere ben, wil ik toch graag reageren. Mijn moeder heeft diverse relaties gehad, meerdere keren gehuwd en bij elke man kinderen gekregen. Nu wordt dit een samengesteld gezin genoemd, wij noemden het een puinhoop als kind. Dit heeft veel problemen binnen ons gezin gegeven en al heel snel heb ik mij daarvan gedistantieerd. Ik kon niet van mijn ouders houden en vond dat zij verantwoordelijk waren voor hun gedrag en keuzes en ik wilde zo absoluut niet zijn. Op jonge leeftijd heb ik het contact verbroken en hier geen moment spijt van gehad.
Het is natuurlijk voor ieder kind anders en elke scheidingssituatie is anders. Het is nu niet duidelijk hoe de relatie was tussen jouw vriend en zijn kinderen. Een opvoeder is nog geen ouder die zorgt voor zijn kind. Hoelang zijn kinderen hier tijd in nodig hebben of waarom, is een vraag die alleen zijzelf kunnen beantwoorden. Wanneer de kinderen veel van hem gehouden hebben, zal dit niet ineens over zijn. Het kan helpen om de kinderen steeds informatie te geven, wat hij doet, waar hij mee bezig is, dat hij ze mist en heel graag contact met hen zou willen en dat hij hun keuze nu respecteert, ook al begrijpt hij deze nu niet.
Sterkte.
Groetjes Jippei
Hoi Jose,
Ten eerste, wat fijn dat jullie hier zo goed over nadenken. Die instelling maakt altijd al een verschil.
De eerste stap van contact heropbouwen lijkt mij inderdaad berichten sturen, direct aan de kinderen ook. Zodat je een band begint, en het langzaam op kan bouwen. Opeens afspreken zet het onder een hoge druk.
Als de kinderen willen afspreken zou ik adviseren om dat eerst in een openbare, neutrale plek te doen. Naar de film, uit eten, iets makkelijks waar er ook niet constant gepraat hoeft te worden, dat haalt er ook weer druk af.
Aller belangrijkst is gewoon dat er geluisterd wordt naar wat de kinderen willen, respect hebben daarvoor is het beste voor het heropbouwen van zo’n relatie.
Veel succes!