Anoniem () in Vragen van ouders
In een normaal gezin
Regelmatig lees ik situaties waarvan ik denk, die heb je in een ” normaal” gezin ook, maar dat wordt dan toegeschreven aan de scheiding. Dat is niet helemaal eerlijk en geeft 1 of beide ouders een negatieve tik. Neem bijvoorbeeld dat er aan een studie in de ogen van het kind niet genoeg bijgedragen wordt. In een normale gezinssituatie kan dit ook zo zijn, omdat er iets speelt wat belangrijker is op dat moment. Zo komen er ook in wat je noemt normale situaties onenigheid voor tussen ouders en kind, ligt dit dan aan de scheiding of bijvoorbeeld aan de Pubertijd? Of aan beiden, ook dat is mogelijk. Dat wilde ik even kwijt.
Bedankt voor je bericht en vraag. Dit is een goede vraag waar ik zelf ook wel eens over na heb gedacht. Mijn antwoord is hierin tweevoud:
Ten eerste is een ‘gescheiden’ gezin ook een gezin (of eigenlijk twee), dus er zullen natuurlijk situaties voorkomen die niet verbonden zijn met de specifieke situatie van een ‘gescheiden’ gezin waar ook mee gedeeld moet worden. Het feit is alleen, dat deze ‘normale’ situaties niet even ‘normaal’ opgelost kunnen worden als in ‘normale’ gezinnen. Dat is dus mijn tweede punt, een scheiding maakt alles lastiger en ingewikkelder ook de dingen die in ‘normale’ gezinnen afspelen. Juist dat kan veel frustratie bij een kind opleveren, vrienden hebben geen problemen met boeken, met zakgeld, zij krijgen niet eens door dat hun ouders geld aan school moeten betalen omdat er geen discussie is.
Ik denk niet dat dit perse negatief is naar 1 of zelfs beide van de ouders (behalve die gewoon slecht met een situatie omgaan) maar meer iets vervelends is aan de situatie zelf.
Ik hoop dat dit verduidelijking bied en zo nee hoor ik het graag want dit is een interessante kwestie om over na te denken.