Hirondelle (45 jaar) in Vragen van ouders
Bewijs
Hallo allemaal,
Mijn ex en ik zitten in een scheiding. Mijn ex heeft borderline trekken en is moeilijk in de omgang. Hij is dwingend en manipulatief. Naar de buitenwereld speelt hij toneel en speelt hij de charmante papa. maar mijn zoon van 10 en ik weten hoe hij echt in elkaar zit.
Mijn ex is ook heel dwingend naar onze zoon toe. Dan zegt hij bv.: kom we gaan voetballen. Dan zegt mijn zoon: daar heb ik geen zin in Dan zegt hij weer: je moet nu met mij gaan voetballen. Ook wil mijn ex onze zoon naar muziekles sturen en op atletiek sturen. Maar onze zoon is a-muzikaal en houdt niet van sporten. Hij wil dit dus allemaal niet.
Op 15 mei heb ik gezegd dat ik wilde scheiden. Op 16 juni van dit jaar ging onze zoon emotioneel onderuit. Hij deed niets dan huilen en zei continu dat hij bang is voor papa. Nu zegt hij dat nog. Ik ben toen enorm geschrokken en heb meteen Bureau jeugdzorg ingeschakeld. Onze zoon heeft ook tegen een consulente van BJZ verteld is dat hij bang is voor papa omdat hij hem steeds dwingt om dingen te doen die hij niet wil. Hier is een rapport van opgemaakt.
Onlangs heeft de rechter een uitspraak gedaan met voorlopige voorzieningen (een soort voorlopige uitspraak m.b.t. omgangsregeling, alimentatie e.d.). Ik had gepleit voor een weekendregeling (omdat onze zoon bang is voor zijn vader). Mijn ex had gepleit voor een omgangsregeling waarbij hij 3 dagen per week de zorg voor onze zoon zou hebben. De uitspraak was nog erger dan ik dacht: de rechter heeft bepaald dat mijn ex de ene week 4 dagen de zorg over onze zoon krijgt en de andere week 3 dagen. Terwijl de rechter de stukken had van BJZ waarin staat dat onze zoon bang is voor zijn vader.
Ik snapte hier helemaal niets van. De rechter vond dit onvoldoende bewijs. Mijn zoon was ook helemaal niet blij met deze uitspraak. De moed is me nu in de schoenen gezakt. Ik wilde graag opkomen voor onze zoon door te pleiten voor een weekendregeling. Het mocht helaas niet baten.
Mijn advocaat zegt dat er meer bewijzen moeten komen dat onze zoon bang is voor zijn vader. Ik heb geen idee hoe ik dit aan moet pakken Heeft iemand tips?
Groeten,
Hirondelle
Beste Hirondelle,
wat een lastig verhaal en een lastige situatie voor jullie alledrie. Hoewel er van alles aan je man mankeert, hebben jullie wel samen besloten om uit jullie relatie een kind geboren te laten worden.
Wanneer daarna 2 advocaten jullie wensen vertalen naar de rechter en een vreemde (de rechter) daar een beslissing over gaat nemen, dan ontstaat er zeker grond voor een vechtscheiding.
Jullie vechten nu beiden om het kind en daar is het kind nooit bij gebaat. Direct Jeugdzorg inschakelen, ook niet. Je ex komt hiermee op achterstand te staan.
Mijn advies zou zijn: schakel een goede mediator in, om gezamenlijk te kijken wat jullie zorg is voor het kind en hoe jullie dit het beste vorm kunnen gaan geven en stop met de procedures bij een advocaat.
Spreek naar elkaar uit wat jullie zorgen zijn en hoe je elkaar daar bij kunt helpen.
Geen oordeel, geen verwijten en met respect voor elkaar.
Jullie zoon is op dit moment 10 jaar en de rechter is dus niet verplicht om hem in dit proces te betrekken. Ik zou hem er ook buiten laten (gezien zijn jonge leeftijd) en eerst samen tot een oplossing komen.
Heel veel sterkte en succes.
Hartelijke groet,
Anneke
Kansloos, tenzij derden zoals school o.i.d. wil getuigen dat de vader slecht is voor zijn kind. Misschien zien zij verschil tussen de dagen dat je kind bij jouw is en de dagen dat je kind bij hem is. Heb je een mobiele telefoon. Misschien kun je een woede aanval van hem richting je kind opnemen. Sterkte!
P.s. ze moeten het hele concept vechtscheiding nog een kritisch bekijken.De RvdK heeft inmiddels onderzoek gedaan en laat zelf ook in presentaties zien dat binnen het gezin een van de meest voorkomende redenen is voor een vechtscheiding. Moet jij eens kijken in wat voor situatie de huidige wetgeving (verplicht ouderschapsplan) deze categorie mensen zet. Damned if you do (vertrekt), damned if you don’t (vertrekt). Geen enkele kans meer om je kind te beschermen. Met dank aan de overheid. Hoe dan ook veel sterkte….
Beste Hirondelle,
Wat een vervelende situatie!
Ik lees dat uw zoon zich bang voelt bij zijn vader, dat hoort natuurlijk geen enkel kind te voelen.
Ik vond het erg vervelend voor u en uw zoon om te lezen welke omgangsregelingen er zijn getroffen.
Is het misschien mogelijk dat uw zoon een brief schrijft? In deze brief kan uw zoon schrijven hoe hij zich voelt als hij bij zijn vader is, of wanneer hij met zijn vader te maken heeft. Deze brief kunt u misschien opsturen naar de rechter die de zaak behandeld heeft. Dat duidelijk in de brief staat hoe uw zoon zich voelt in de situatie is, denk ik, een van de belangrijkste bewijzen. Uw zoon is tenslotte wel de degene waarover het gaat, en hij moet zich ook bij het besluit goed kunnen voelen.
Heel veel succes!
Met vriendelijke groet,
Aron