G. (39 jaar) in Vragen van ouders
Antwoord geven
Hallo,
Ik ben al een jaar of 5 gescheiden, kan nogsteeds door 1 deur met de vader van mijn zoon. We vieren zijn verjaardag bijvoorbeeld ook altijd samen, hebben onderling geen ruzie, zullen elkaar nooit afvallen.
Het enige waar ik mee zit, is dat ik graag wil dat mijn zoon zich uit, dat hij netjes antwoord geeft als je hem wat vraagt. Bij zijn vader krijg ik het gevoel dat vader vooral bezig is met vriendjes zijn, ze voetballen regelmatig samen, de eettafel is om af te springen en antwoord geven als je wat gevraagd wordt hoeft niet. Oh en als je haast hebt, hoef je ook je eten niet op te eten.
Hoe zien jullie dit?
Beste G,
Om te beginnen ben ik blij om te horen dat de scheiding zo netjes is verlopen (of in ieder geval dat het nu vreedzaam loopt), dat is al heel mooi!
Daarnaast begrijp ik je probleem. Als er een groot verschil zit in hoe beide ouders het kind opvoeden kan dat aan de ‘strengere’ kant vaak lastig worden. Ik krijg uit je bericht niet mee hoe oud je zoon is, dus het is moeilijk om in te schatten waar het aan ligt dat hij zich niet zo goed uit. Tussen 8 en 11-jarige leeftijd uiten kinderen zich veel meer, omdat ze het dan goed aan het leren zijn, waarna ze op 12-jarige leeftijd door het inzetten van de vroege puberteit ineens veel geneigder zijn om dicht te klappen. Dit kan voortduren tot ruim in de 20, en dat is dan alleen nog maar het biologische front; ik gok dat je niet zoveel hebt aan dat antwoord. Om iets concreets proberen mee te geven: vraag aan de vader hoe jullie zoon zich uit als hij bij hem is, en probeer te overleggen over de regels. Als de grote dingen (bord leegeten, antwoord geven als je iets gevraagd wordt) over het algemeen gelijk lopen is dat voor het kind ook veel makkelijker. Als de vader daar niet in mee wilt, dan kan het wijs zijn om bij jezelf te kijken hoe belangrijk je bepaalde regels vindt. Echter, als je bepaalde regels wél heel belangrijk vindt, voel je dan ook vrij om deze absoluut aan te houden. Je blijft de moeder van je zoon, en het blijft jouw taak om hem mede op te voeden. Wees dus niet bang om soms streng te zijn.
Succes!
Dit klinkt als een probleem dat niet veroorzaakt wordt door de scheidingsituatie, maar als een erg ‘normaal’ probleem dat lastiger gemaakt wordt door de situatie van een gescheiden gezin. Dit is heel lastig om advies over te geven omdat het al moeilijk is in een ‘normaal’ gezin. Maar ik zou zeggen dat het vooral belangrijk is dit probleem te communiceren, naar de vader vooral en ook in een zekere mate naar je zoon. Strengere keuzes zijn nooit populair, maar wel erg goed in de lange termijn. Voor beide ouders ligt hier een keuze tussen goed opvoeden en populair zijn. Hoewel volgens mij beide mogelijk is zolang beide ouders zich goed op elkaar afstemmen qua regels. Hier ligt dus het belangrijke punt in communicatie.
Beste G,
er lopen wat dingen door elkaar heen, wanneer ik je verhaal lees. Er is een verschil tussen uiten en antwoord geven als iemand iets aan je vraagt. Ook de leeftijd van je zoon ontbreekt. Fijn dat hij zo’n goede band heeft met zijn vader en daar andere dingen van leert en doet, dan dat hij weer van jou leert. Het is belangrijk om een kind daarin de ruimte te geven.
Uiten, met name voor jongens, is nog niet zo makkelijk. Zij hebben een andere belevingswereld als wij vrouwen. Je kunt wel met hem bespreken wat jij vindt van bepaald gedrag. Je kunt zeggen: ik stel je een vraag en het valt mij op dat je geen antwoord geeft. Ik vind dat vervelend en zou het prettig vinden als je antwoord op mijn vraag zou willen geven. Je kunt ook nog aan hem vragen of hij zich dat voor kan stellen.
Afhankelijk van zijn leeftijd, kan hij nu veel dingen ervaren als “gezeur” van zijn moeder. Ook dit kun je met hem bespreken en bijvoorbeeld afspreken dat je je vragen opspaart tot bij het eten en dat je het dan erg fijn zou vinden als hij 10 minuten met je zou willen kletsen. Dit kun je langzaam uitbouwen.
Veel succes!
Hartelijke groet Anneke