FamilieGedachten en gevoelensSteunBelangrijke momenten

Een ode aan mijn oma op de diploma-uitreiking

DEEL dit verhaal MET ANDEREN

DOOR : LISA | FOTO: PERSOONLIJK

Geplaatst op: 22-08-2024

Tot op de dag van vandaag is er veel spanning tussen mijn ouders. Ik keek dan ook niet echt uit naar mijn diploma-uitreiking. Gelukkig waren mijn ouders en oma (de moeder van mijn vader) er wel, maar ze gingen heel ver uit elkaar zitten. Mijn vader en oma zaten helemaal vooraan en mijn moeder helemaal achteraan. Ik wachtte totdat mijn naam werd omgeroepen zodat ik mijn diploma kon ondertekenen. Ik was zo zenuwachtig dat ik er misselijk van werd. En dat was niet omdat ik op een podium stond. Ik was alleen maar bezig met hoe het daarna zou gaan.

"Naar wie moest ik als eerste toelopen? Voelde mama zich wel goed? Hoe kan ik mijn spanning verbergen en doen alsof ik heel blij ben? Gaan mijn ouders elkaar feliciteren of gaan ze misschien wel ruzie maken?"

Aangezien mijn vader vooraan zat liep ik maar als eerste naar hem toe. Mijn oma zat naast hem. Ze keek naar achteren en zei: oh daar is mama! Wat leuk om haar te zien! Ik ga even naar haar toe, loop je mee? Ze liep naar mijn moeder en knuffelde haar stevig. Ik werd helemaal warm van binnen. Even waren de werelden van mijn ouders weer verbonden. Wat een opluchting. Ik voelde de spanning langs mijn schouders wegvloeien en ik kon ineens ruimte maken voor trots. Trots zijn op mezelf.

Heb jij ook iemand die neutraal kan zijn en jou écht begrijpt? #jehoefthetnietalleentedoen

Reacties (0)

📄 Laat een reactie achter!

Herken jij je in dit verhaal, heb je een goeie tip of wil je iets delen? We horen het graag!

Voornaam *

Leeftijd *

E-mailadres *

Woonplaats *

Reactie *

Relevante blogs of vlogs

📖 Stanja over haar diploma-uitreiking #samentrots

Juli 2017. Ik ben 19 jaar en sta na 6 jaar ploeteren blakend van trots op de diploma-uitreiking van mijn middelbare school. Samen met mijn lieve broertje, én beide ouders. Het is 7 jaar na de scheiding, maar ze staan er beiden. Met dezelfde trots, omdat ze weten hoeveel dat voor mij betekent.

Wanneer ik mijn persoonlijke verhaal over de scheiding vertel, kan ik altijd met dankbaarheid delen dat mijn ouders er altijd samen waren op belangrijke momenten. Of dat nou met bonus-aanhang is of niet. Het is niet altijd makkelijk geweest, vroeger of nu, en er zullen vast hobbels zijn in de toekomst. Echter er zijn, maakt impact. Want door die aanwezigheid straalt mijn gezicht op deze foto en voel ik weer dezelfde trots die ik teruggekaatst kreeg op dat moment.

Bij Stichting Villa Pinedo hebben wij, jongeren met gescheiden ouders, open brieven geschreven aan twee belangrijke momenten in ons leven. Help je ons mee de boodschap te verspreiden?

Open brief 'Aan alle gescheiden ouders met een kind in groep 8'

Open brief 'Aan alle gescheiden ouders met een eindexamenkandidaat'

06-07-2023

Verhaal lezen

📖 ‘Ik koos voor één van mijn ouders bij mijn uitreiking’

Keuzes, keuzes en nog eens keuzes. Als kind met gescheiden ouders sta je er misschien voor net iets meer. Toch blijven sommige keuzes ontzettend lastig. Zo was de keuze om niet allebei mijn ouders uit te nodigen voor mijn diploma-uitreiking moeilijk. Op dat soort bijzondere momenten wil je toch allebei je ouders erbij hebben. Ondanks dat ben ik blij met mijn keuze, al doet het me ook een beetje verdriet.

Is het de stress waard?

Al ver voordat ik überhaupt m’n diploma had gehaald, gaf de uitreiking me stress. Konden m’n ouders wel normaal tegen elkaar doen? Zou ik me op m’n gemak voelen als ze samen waren? Werd het ongemakkelijk? Zou het echt mijn avond worden? Allemaal vragen die door m’n hoofd spookten. De sfeer was vaak niet best tussen mijn ouders. Ook wist ik van mezelf dat ik veel spanning zou voelen en er meer mee bezig zou zijn hoe het tussen mijn ouders ging, dan bezig zijn met deze mijlpaal. Ik was gewoon nooit op mijn gemak als mijn ouders samen waren, al was daar soms niet eens een reden voor.

Na lang wikken en wegen hakte ik de knoop door. Alle oplossingen die ik bedacht om ze er allebei bij te hebben, gaven niet echt rust. Ik wilde dat deze avond echt om mij draaide en ik zorgeloos dit succes kon vieren. Ik had het idee dat ik moest kiezen tussen mijn ouders om een fijne avond te hebben. Iets wat ik eigenlijk helemaal niet wilde. Ik voelde me namelijk loyaal aan beide ouders en vond het enorm lastig om dan de ander teleur te stellen. Ik wilde dat ze allebei op dit trotse moment aanwezig waren. Op een gegeven moment besefte ik me dat het allerbelangrijkste was dat ik loyaal aan mezelf zou zijn. Ik wilde dat het mijn avond werd en ik me nergens zorgen over hoefde te maken. Ik heb er uiteindelijk voor gekozen om samen met mijn vader en mijn vriend te gaan. Ik mocht maar twee mensen uitnodigen en trok het echt niet om tussen m’n ouders in te gaan zitten. Als ik er voorafgaand al zo veel buikpijn van had, ging het echte moment er waarschijnlijk niet heel veel beter uitzien.

Trots

Achteraf ben ik blij dat ik voor mezelf gekozen heb en het daardoor echt mijn avond was. Ik heb volledig kunnen genieten van de uitreiking en kijk met een heel warm gevoel terug. Iedereen zei dat ik echt straalde! Ik ben er echt trots op dat ik deze keuze durfde te maken en hoe het uiteindelijk allemaal heeft uitgepakt. Ik denk er nog vaak aan terug en heb zelfs een foto van die avond op mijn kamer staan. Bevind jij je in een soortgelijke situatie of krijg je ook buikpijn van aankomende belangrijke momenten? Misschien kunnen onze open brieven je hierbij helpen! Je vindt ze hier.

21-03-2024

Verhaal lezen

📖 ‘Mijn ouders zaten naast elkaar tijdens de diploma-uitreiking!’

Twee jaar geleden haalde ik mijn havo-diploma. Mijn ouders waren aan het begin van mijn middelbare school gescheiden en mijn vader had inmiddels een nieuwe vriendin. In mijn gedachten was ik tijdens de examens al veel bezig met de diploma-uitreiking. Mijn ouders hadden ten slotte vaak ruzie en konden eigenlijk niet samen door een deur. Naarmate de diploma-uitreiking dichter bij kwam, voelde ik veel twijfel. Ik heb uiteindelijk de keuze gemaakt om allebei mijn ouders uit te nodigen. Zo konden ze zelf beslissen of ze wilden komen. Dit was tenslotte voor mij een belangrijk moment, waar ik ze het liefst allebei bij wilde hebben. Uiteindelijk hebben zowel mijn moeder als mijn vader de keuze gemaakt om er bij te zijn. Aan de ene kant gaf dit voor mij veel opluchting, maar het bracht ook extra spanning met zich mee.

"Hoe zou het gaan als mijn ouders elkaar onder ogen komen op de diploma-uitreiking? Zullen ze ruzie krijgen? Zou het mijn klasgenoten opvallen dat mijn ouders elkaar eigenlijk niet mogen? Veel vragen spookten door mijn hoofd."

Een paar dagen voor de diploma-uitreiking kreeg ik een appje van mijn moeder. Mijn moeder heeft nog geen nieuwe vriend. Gelukkig kwam mijn moeder met het idee om haar beste vriendin mee te nemen. Zij is als een tweede moeder voor mij, dus ik vond het fijn dat ze mee ging! Zowel voor mama, als voor mijn eigen gevoel. Ik had het niet fijn gevonden als mama alleen naar deze avond had moeten komen, terwijl papa wel zijn vriendin mee zou nemen. De avond van de uitreiking brak aan. Mijn moeder zou komen met haar beste vriendin en mijn vader met zijn vriendin. Ik reed met papa en zijn vriendin mee naar school. Eenmaal daar aangekomen, zaten mama en haar beste vriendin al op ons te wachten op een bankje. Toen mijn ouders elkaar zagen, deden ze gewoon normaal tegen elkaar! Dit was voor mij zo fijn.

We zijn met z’n allen naar binnen gelopen en mijn ouders namen plaats in de zaal. Wij (de leerlingen) stonden nog buiten te wachten, en zouden naar binnen geroepen worden zodra alle ouders een plekje hadden. Toen ik de zaal binnenkwam, keek ik verbaasd op. Mijn ouders zaten gewoon naast elkaar! Ik had verwacht dat ze allebei op een andere plek zouden zitten. Mijn ouders hadden zelfs met elkaar afgesproken wie er foto’s zou maken. Na de uitreiking konden we op school borrelen. Ik stond bij mijn vriendinnen. Mijn ouders en aanhang stonden om een tafel heen met elkaar te kletsen. Zo had ik ze sinds de scheiding nog nooit samen gezien. Je kon zien dat mijn ouders hun eigen frustratie en pijn opzij hadden gezet. Voor mij. Dit kwam als een groot besef bij mij binnen. Mijn ouders vonden dat het om mij draaide deze avond. Ik voelde me gehoord en gezien. In mijn gedachten denk ik nog vaak terug aan mijn diploma-uitreiking. Dit was voor mij een hele speciale avond.

13-06-2024

Verhaal lezen

Mijn oudersFamilieOp schoolBelangrijke momenten oma gescheiden ouders middelbare naast elkaareindexamen eindexamenkandidaat diploma diploma uitreiking school studie leerling leraar docent studeren vwo vmbo havo mavo gymnasium laatste jaar ouders gescheiden broers zus opa zenuwachtig cijferlijst

📖 Aan alle gescheiden ouders met een eindexamenkandidaat

Vandaag is onze dag. De dag van onze diploma uitreiking. Voor dit moment hebben we jarenlang huiswerk gemaakt. Woordjes in ons hoofd gestampt. Gezwoegd in een veel te hete gymzaal. Uren zenuwachtig bij de telefoon gezeten en eindelijk het verlossende woord gehoord: “Geslaagd!” Deze dag kan niemand ons meer afpakken. De dag van onze diploma uitreiking. Of toch wel? Wat als we onzeker zijn over wie ons naar de uitreiking brengt? Bij wie onze broers en zussen gaan zitten en welke opa en oma er mee ...

Bekijk brief

Een ode aan mijn oma op de diploma-uitreiking

DEEL dit verhaal MET ANDEREN

DOOR : LISA | FOTO: PERSOONLIJK

Reacties (0)

📄 Laat een reactie achter!

Relevante blogs of vlogs

Contact

Socials