Edwin (48 jaar) in Vragen van ouders
Hoe ga ik om met leugens?
Hee hoi, Ik ben heel nieuwsgierig wat jullie van het volgende vinden.
Als ik mijn kinderen informeer over de leugens die door hun moeder worden vertelt betrek ik ze dus wel bij een strijd( dat vinden ze niet leuk).
Maar als ik ze niets vertel raak ik ze, zoals nu wel kwijt (Parental Alienation Syndrom heet dat met een ingewikkeld woord). Wat vinden jullie er van? Wat zou ik het beste kunnen doen, hun informeren of niet?
Ooit gaan je kinderen vragen stellen, dat is het belangrijkste om te onthouden.
Zelf was ik 37 jaar toen ik weer contact kreeg met mijn vader en de waarheid blijkt toch heel anders in elkaar te zitten. Sinds 4 jaar is onze band enorm sterk geworden en heb ik eindelijk een echte papa.
Blijf trouw aan jezelf, laat je niet verleiden tot negatieve uitspraken over je ex en als de kinderen bij jou komen om te vragen hoe het zit, geef dan gewoon eerlijk antwoord maar zorg er dan wel voor dat je antwoord geen ordeel bevat.
Het is niet verstandig om het zonder vragen van je kinderen, uitleg te gaan geven. Ik begrijp dat je dat wilt omdat je anders bang bent om je kinderen te verliezen, maar anders zijn zij de verliezers. Lees een nieuwe wereld van Eckhart Tolle maar eens. Dan ga je dingen veel beter begrijpen van jezelf en je ex in dit proces, dan ben je ook in staat om los te laten en komt het uiteindelijk vanzelf naar je toe.
Ik wens je veel wijsheid en kracht toe, want dit loslaten zal veel van je vragen. Uiteindelijk zullen de kinderen je dankbaar zijn!
Warme groet van inmiddels een zelf gescheiden ouder
Heb de kids (12,14 en 16 jaar en 10 jaar gescheiden en wonen bij hun moeder…en enkele rechtzaken verder ,kids en vader mogen geen contact hebben van hun moeder….) pas iets verteld waarvan ik dacht ik vertel ze iets wat bij hun leeftijd past. Ook kwamen er soms vragen van de kids waar ik antwoord op gaf dat paste bij hun leeftijd. De afgelopen 10 jaar heb ik de basis (tussen mij en de kids) gelegd voor de toekomst en deze is goed! De twee jongste hadden aangegeven bij hun vader te willen wonen.Ben erachter gekomen dat hun moeder een narcist is.Met als gevolg dat de kids niet meer weten wat ze moeten doen.Heb altijd tegen ze gezegd dat ze gelukkig moeten worden ongeacht waar ze wonen! En dat is mijn missie geworden.Volwassenen denken te vaak aan zichzelf en denken dan niet aan t gevoel van je kinderen….je eigen bloed!Heb tegen mezelf gezegd ‘dat eerlijkheid het langst duurt” . Ik heb nu de tijd, zorg dat je je kids je blijven zien.En 1x in de 2 weken als ik ze zie schrijf ik een journaal zodat ze als ze er behoefte aan hebben en ik vindt dat de leeftijd ernaar is ze dit terug kunnen lezen hoe hun leven er toen uitzag. Wij volwassenen moeten realiseren dat kinderen, kinderen zijn die het al moeilijk genoeg hebben en altijd maar 1 moeder en 1 vader hebben.Ik denk vaak terug hoe ik op die leeftijd was en dan hou ik een spiegel voor. Doet wonderen. Dan zal je beter begrijpen hoe je kinderen zich voelen.
het is inderdaad een lastig iets. mijn ouders deden dit ook een tijdje. ik sloot me er voor af en had zoiets van ik hou van beide. is het misschien een idee om met je ex te praten. ik heb namelijk ooit tegen me ouders gezegt ik wil er niks van weten! wat jullie vechten moeten jullie weten maar ik hou van jullie allebei en ga niet kiezen. (14 jaar) ik was door de scheiding erg volwassen geworden. maar ik zou evt. toch een gesprek aan gaan. en hou oud zijn je kids? sterkte *knuf*
geachte Henk. helaas is het bewezen in prima onderzoek dat (logisch want kindertjes kwamen en komen echt nog steeds meestal bij moeders terecht) wordt ook inmiddels wel ingezien dat manipulatie op die manier meest plaatsvindt eenzijdig gepleegd waardoor schade ontstaat. (Gardner, onderzoek sinds1980 inzake passyndroom, Hoefnagels). dat rechters dan of niks doen of willen doen, en zich verschuilen, is waanzin en een patiëntjeskwekerij nederland. deze daders dienen te worden vervolgd en wel voor plegen van kindermishandeling. en gezag herbezien in alle risicogevallen. DAT is in belang van kinderen.
Wat is waarheid? Vaak verteld een ouder de kinderen iets zo dat het voor de kinderen op dat moment de waarheid is. Als ze later gaan beseffen dat er vaak een andere waarheid is, kunnen ze erover geaan nadenken. Dus kinderen waarvan een ouder liegt komen er dus helaas vanzelf achter. Nu komen ze in een enorm loyaliteites conflikt als ouders beiden hetzelfde doen, hun waarheid vertellen. Voor wie moeten ze dan kiezen? Dat kan toch nooit de oplossing van het probleem zijn? Ik zou willen dat dit op te lossen was, jaarlijks een verplichte sessie bij een goede en onafhankelijke mediator? Hoe moeilijk het is, ik vind dat ik als vader niet mijn kinderen tegen hun moeder moet opzetten, ook al verteld ze haar waarheid, wat in mijn ogen leugens zijn. Daarmee ga ik mee in de door jongen van 55 gemeldde kindermishandeling en dat wil ik niet! Ik vertrouw op de waarheid en op mijn kinderen!
Jeugdzorg haalt geen kinderen weg dat beschikt een rechter geachte. En u vertelt even niet waarom dat dan werd ” beschikt”. Moeders hebben veelal een grote streep voor gehad en de verweerschriften in scheidingszaken gedaan door vrouwen worden niet aan enige waarheidsvinding dan ook onderworpen die ik zag. M.a.w. men zegt dat u ‘ psychisch gestoord’ bent schrijft u zelve goed welke diagnose heeft men dan op papier gezet over u? U vertelt dat toch zelf hier dat mensen dat beweren zouden ook? Deze manier van omdraaiing zag ik eerder.
ik ben een moeder waarbij bjz is betrokken en alle leugens van vader al ruim 2 jaar moet aanhoren. er boven blijven staan en geloven dat eerlijkheid het langste duurt. mijn dochtertje van bijna 8 vroeg laatst na mij een tijdje niet te hebben gezien; memmie lag jij in het ziekenhuis ??? ikke nee hoor memmie was gewoon thuis. waarom zegt papa dan dat je ziek bent ??? heb gezegd dat met memmie alles goed is en memmie gewoon thuis is. ben toen naar school gaan vragen. ( mijn ex verteld overal dat ik pshygisch gestoord ben) ik kan aantonen van niet. maar ik ga er niet meer tegenin. ben er helemaal klaar mee. zorg dat je er bent voor de kinderen , aandacht, rust, stabiliteit en liefde daar draait het om. maak er aub geen machtstrijd van. mijn 2 kindjes zijn er door weggehaald via bjz en ik zie ze nu al 2 jaar maar 1 uurtje in de 3 weken omdat vader mij alleen maar als boeman ziet. ga er niet in mee!!! daar hebben de kinderen niets aan. ik heb 2 kindjes thuis en 2 niet. op een dag staan mijn kindjes weer voor de deur en kan ik ze recht in de ogen aankijken omdat ik altijd eerlijk ben gebleven en liefde en aandacht heb kunnen geven. liefde en geborgenheid is wat je kinderen nodig hebben. niet op wartaal ingaan. tegendeel bewijzen
Passyndroom bij kinderen hield ik het eerste Congres van in 2003. Dat Gardner allang deze zaken jaren goed bestudeerde en prima adeviezen gaf voor allerlei instanties, is nog niet doorgedrongen te lande. Met als gevolg dat manipulerende meestal verzorgende ouder veelal bij scheiding niets wordt gedaan eraan door rechters, want het is kindermishandeling. Bij velen over jaren en jaren onder de plu van ook nog eens. M.a.w. rechters moeten het anders gaan doen en eerst voordat ze gezag geven aan iemand onderzoek doen naar toestandsbeeld van een ouder, en bovendien deze zaken aanpakken: Valsheid in geschrifte aangezien waarheidsvinding niets aan wordt gedaan dat is beleid geweest, waardoor duizenden kinderen en meestal eigen vaders ook interecht in zaken de dupe werden en werden gehouden en vervreemd. Slechte zaak. Waar na jaren druk op de ketel wat aan wordt gedaan nu alleen lang niet genoeg. Met als gevolg schade voor kinderen en veelal vaders. Gewoonweg schandalig voor een rechtssysteem en zo worden kinderrechten de grond in gestampt ook, ook al wil men hier niet aan in Nederland. Het goedpraten zijn ze goed in en omzeilen van de problematiek ook. Eigen stoepjespolitiek zag ik nu jaren. Hoe FOUT.
Lastig verhaal, maar veel goeie tips uit de reactie’s zie ik zo. Ik hoop dat je er wat aan hebt gehad! veel succes,
Hoi, Het enige wat je kunt doen is niet meegaan in de leugens maar erboven blijven staan .Ik zou je adviseren dit niet met je kinderen te delen (als ze volwassen zijn)is dat wat anders maar dan nog.Hou de eer bij jezelf daar win je uiteindelijk de meeste respect mee.Nooit slecht praten over de moeder van je kinderen daar heeft helemaal niemand wat aan en vooral (waar het toch het meeste omdraait)je kinderen. Veel geluk verder!
Ik herken dit Probleem. Ik kies er voor om nu het te laten, dus de kinderen niet te betrekken in de strijd. Mijn kinderen zijn nu beïnvloed, maar zijn zeker niet dom. Ik ben er van overtuigd dat ze de waarheid gaan zien. Blijf wie je bent, laat zien dat je hun vader ben met al je liefde. De lijn die je met hen opgebouwd hebt breekt niet door verdraaide verhalen of leugens. Ik denk dat dit tijdelijk is. De kinderen opzetten tegen hun moeder leidt tot nog meer verwarring. Heb geduld….
Lijkt mij inderdaad een lastig probleem. Aan de ene kant moeten de kinderen erbuiten worden gehouden, aan de andere kant moet de waarheid wel duidelijk blijven. Blijf positief praten over de moeder maar maak duidelijk dat je gewoon een goede vader bent.
Kevin