Lieve Katja,

Wat rot dat de scheidingsperiode zo verlopen is. En natuurlijk mag je hier dit berichtje plaatsen. Mijn vader is ook vrij snel vanuit mijn ouderlijk huis bij zijn vriendin ingetrokken, dus ik snap dat dit moeilijk was. Ik was al oud en wijs genoeg om het te begrijpen dus dat scheelt. Ik snapte dat mijn vader graag bij iemand was die hem liefhad en dat hij ontzettend graag wilde dat mijn zusje en ik daarbij betrokken werden. Ik vond het ook wat snel gaan, maar mijn vader was best wel vastberaden om het door te zetten. Dat klinkt een beetje zoals jouw ex. Over het algemeen zie ik dat mannen vrij snel verder willen en bij hun nieuwe vriendin gaan wonen. Dat lijkt vaak een manier van verwerken en doorgaan te zijn. Ik denk dat jullie kindje ook veel meekrijgt van de onenigheid en de spanning die er is. Dit zorgt er ook voor dat zij dit kan overnemen van jou en daardoor extra boos wordt (of bang) op haar vader. Probeer dus neutraal te blijven over hem, zodat zij helemaal zelf haar mening kan vormen over wat er gebeurt. Ik zou toch proberen een beetje uit te leggen waarom haar vader dit doet, hoe moeilijk dat ook is. Als je nu je dochter van haar vader weghoudt, heb je de kans dat het contact steeds minder wordt en niet meer goedkomt. Misschien is het bijvoorbeeld een idee om 1 nachtje te doen, ipv een heel weekend? Het kan soms beter werken om vaker een kort contact te hebben in plaats van heel af en toe en dan wat langer. Regelmatig contact zorgt juist voor een betere band. Ik hoop dat je misschien ook zou kunnen praten met jouw ex, waarbij je uitlegt dat hij zelf ook duidelijke uitleg moet bieden aan zijn dochter. Kinderen zijn veerkrachtig, mits duidelijk wordt uitgelegd wat er gebeurt.

Ik hoop dat het gauw beter wordt voor jullie dochter!

Liefs, Pascalle

Beste Katja,

Dankje voor je vraag op het forum. Je mag hier zeker je vraag stellen! We proberen altijd binnen een week twee adviezen te geven, maar helaas zag ik dat dat bij jouw bericht nog niet is gebeurd. Soms kan een bericht een beetje moeilijk zijn voor ons als jongeren om te beantwoorden vanuit onze eigen ervaring. Sorry daarvoor!

Wat een nare situatie, en wat vervelend om te lezen dat je dochter zo teleurgesteld is in haar vader... :-( Ik heb eigenlijk zelf niet genoeg verstand van rechten om te weten of u het recht had om dat te doen. Het is nu natuurlijk ook al verstreken, het weekend waar u het over heeft, dus ik hoop dat u een beslissing heeft kunnen maken. Ik kan wel zeker wat tips voor je dochter geven. Geeft ze zelf aan dat ze wel graag naar papa wil? Of juist dat ze er tegenop ziet? De spanning kan natuurlijk ook komen doordat het een verandering is, en ze daar aan moet wennen. Ik weet uit ervaring dat het altijd even kan duren voordat je gewend bent aan een situatie, en puur het wennen kan ook voor spanning zorgen. Ik denk dat het zou helpen voor haar om bepaalde constante factoren te hebben in beide huizen. Dus bijvoorbeeld dezelfde spelletjes bij jou en bij papa, of altijd dezelfde knuffel mee, en inderdaad de mogelijkheid om de andere ouder te bellen als ze bij de ene ouder is op dat moment. Ik heb bijvoorbeeld nu bij allebei mijn ouders kleren, en toiletspullen en make-up, zodat ik niet elke keer mijn hele hebben en houwen hoef mee te slepen. Dat deed ik eerst wel, maar daardoor kreeg ik een soort ontheemd gevoel alsof ik nergens meer echt thuis was. Ik merk uit je bericht helaas dat de relatie tussen haar vader en jou niet heel goed is. De spanning kan hier natuurlijk ook uit voortkomen, omdat kinderen van gescheiden ouders vaak in een soort loyaliteitsconflict zitten. Je wil als kind nooit moeten kiezen tussen je ouders, maar soms geven ze je wel dat gevoel. Of je voelt je schuldig tegenover de ene ouder als je bij de ander bent. Dus wat ik denk dat het allerbelangrijkst is, is om de spanning weg te nemen bij je dochter door haar niets te laten merken van de spanningen tussen jou en je ex-man. Ik hoop bijvoorbeeld dat je niet kwaadspreekt over hem tegen haar, en dat je bijvoorbeeld het nieuws van de bruiloft zo neutraal mogelijk hebt geprobeerd te brengen. Ik snap dat dat heel moeilijk kan zijn, want jij bent er natuurlijk ook niet blij mee dat hij jullie dochter teleurstelt, maar ik ben zelf nu op een leeftijd dat ik weiger te praten met mijn ouders als ze negatief over elkaar praten. Helaas kan jouw dochter nog niet op die manier voor zichzelf opkomen op haar leeftijd, dus hoop ik dat jullie daar als ouders zelf rekening mee houden. Ik vind het fijn om te lezen dat je haar niet weghoudt bij haar vader. Je schrijft ook dat haar vader haar pusht, maar ik hoop dat je dit niet deelt met je dochter. Ik weet uit ervaring dat mijn moeder wel eens iets negatiefs zei over mijn vader en ik dan ook echt op die manier over hem ging denken. Je mag er natuurlijk het jouwe van denken, maar probeer dat niet te delen met haar zodat ze haar eigen mening kan vormen. Als je haar wil troosten omdat ze boos is op haar vader, kun je dat natuurlijk zeker doen maar probeer dan alleen begrip te tonen voor haar gevoelens en het vuur niet aan te wakkeren. Ik denk dat er al een heel groot deel van haar spanning zou verdwijnen als jullie op een normale manier met elkaar om kunnen gaan of in ieder geval geen ruzie maken of elkaar negeren, in haar belang. We hebben bij Villa Pinedo ook een online workshop ontwikkeld, waarin jullie als ouders kunnen leren te kijken door de ogen van je dochter en waarom zij gespannen is. Een interessant hoofdstuk voor jullie zou bijvoorbeeld deze zijn: https://workshop.villapinedo.nl/aanmelden/communicatie/ (over hoe jullie als ouders het best met elkaar en jullie dochter kunnen communiceren) of deze: https://workshop.villapinedo.nl/aanmelden/nieuwe-partners/ (hoe nieuwe partners voor kinderen zo weinig mogelijk last kunnen veroorzaken). Of als je meer wil weten over de vraag die je hier stelde over je rechten, kun je het best even hiernaar kijken: https://workshop.villapinedo.nl/aanmelden/rechten/

Ik hoop dat jij en je dochter hier iets aan hebben!! Je mag altijd hieronder nog een vraag stellen of een reactie plaatsen :-)

Liefs, Julia