Roos (48) in Vragen van ouders

Rollen bruiloft ceremonie

Hallo, Mijn man en ik gaan in september trouwen. Mijn 2 stiefkinderen willen daar graag bij zijn. Omdat wij de kinderen alleen om het weekend hebben voelt het niet dat wij echt een gezin vormen. Het gezinsleven is bij de moeder die de kinderen het grootste gedeelte van de tijd heeft. Dat wil niet zeggen dat de band die we hebben niet goed is. Met beide kinderen kan ik goed opschieten en met beide heb ik mooie gesprekken en momenten. Als ik aangeef dat ik van ze houd dan geven ze terug dat ze ook van mij houden.De leeftijd van de kinderen is 7 en 9. Wat ik me afvraag is of ze nog een speciale rol moeten krijgen tijdens de ceremonie los van bruidsmeisjes. Je komt al snel uit bij het tekenen van een kind acte of een zandceremonie. Mooi maar voor mijn gevoel klopt dat niet met wat wij hebben. De vader heeft een goede band met de kinderen en ik vind het belangrijk dat hij ook tijd alleen met de kinderen heeft. Dat vind ik ook voor de kinderen zelf belangrijk. Ik voel me dan totaal niet buitengesloten want ik hoor niet bij het kerngezin maar ik heb wel degelijk een mooie plek en met zn 4-en ondernemen we ook genoeg en ik ben dan de stiefmama. Mijn verloofde en ik hebben het nu veel over de ceremonie en steeds weer kom ik bij het gevoel uit dat als wij officieel getrouwd zijn we niet ineens een ‘nieuw gezin’ gaan vormen , maar door gaan waar we nu staan en als we wel een ritueel zouden doen dat dat of betrokkenheid kan opleveren of juist een loyaliteitsconflict. Wat vindt u?

2 reacties

  1. Maxime op 29 februari 2020 om 23:28

    Beste Roos,

    Ten eerste van harte gefeliciteerd dat u gaat trouwen! Daarnaast vind ik het echt heel mooi om te lezen dat u zoveel rekening houdt met het gevoel van uw stiefkinderen en u het beste voor hun wil.

    Mijn ouders zijn beide hertrouwd, het gezinsleven hebben wij altijd bij mijn moeder gehad. Het trouwen heeft uiteindelijk helemaal niks veranderd aan de gezinsstructuur. Het enige wat het voor mij heeft veranderd is dat ik me nog net ietsje meer verbonden voelde met mijn stiefmoeder, en later ook mijn stiefvader.

    Met mijn stiefmoeder hadden mijn zusjes en ik destijds een hele goede band, maar we hebben tijdens de bruiloft geen bijzondere rol gehad. Als ze ons dat hadden gevraagd had ik die speciale rol met alle liefde willen vervullen, ik had het ook helemaal niet raar gevonden als ze zoiets hadden gevraagd. Ondanks dat je geen kerngezin met elkaar vormt, heb je toch een bepaald gezinsleven met elkaar en kan het hartstikke mooi zijn om onderdeel te zijn van een ceremonie waarin een deel van dat gezinsleven wordt verstevigd. Ik denk dat dat vooral ligt aan de band die jullie met elkaar hebben en hoe de bruiloft is opgezet. Dat wij niet in de ceremonie zijn betrokken vind ik ook helemaal niet erg, ze hebben het niet heel groots aangepakt en daarnaast was het hun speciale dag en zij hebben het gedaan zoals het voor hun goed voelde.

    Aan de andere kant zijn mijn stiefvader en moeder op mijn 18e getrouwd en ben ik toen de getuige van mijn stiefvader geweest. Ik vond dit hartstikke fijn om te doen, vooral omdat we een hele goede band met elkaar hebben.

    Mijn ouders hebben trouwens vanaf dat ze zijn gescheiden een hele slechte band met elkaar gehad en ik heb zeker in een loyaliteitsconflict gezeten. Alleen op een of andere manier heb ik dit bij de bruiloften niet echt zo sterk gevoeld. Ik denk dat dat komt omdat een bruiloft toch wel een heel mooi en positief iets is en daarbij voor mij dus helemaal niks aan de gezinsstructuur heeft veranderd.

    Als u zelf het gevoel heeft dat het bij de bruiloft past die u voor u ziet en het past bij de relatie die jullie hebben, zou ik zeker aanraden om het er eens met uw stiefkinderen over te hebben! Misschien in eerste instantie alleen even om te polsen wat ze ervan zouden vinden om een extra rol te krijgen? Maar natuurlijk wel pas als u het zelf echt wil.

    Ik wens u in ieder geval alvast een hele fijne en mooie bruiloft toe!

    Groetjes Maxime



  2. Hannah op 25 februari 2020 om 16:38

    Beste Roos,
    Wat goed dat u Villa Pinedo een bericht heeft gestuurd, en ook goed om te horen dat uw band met de stiefdochters goed is!
    Mijn stiefvader en moeder zijn in 2015 met elkaar getrouwd en dat heb ik persoonlijk als een ontzettend leuk ervaren.
    Toen zij trouwden waren ze al zo’n 7 jaar bij elkaar dus voor ons veranderde er vrij weinig aan de situatie, de bruiloft was voor mijn zusje en ik echt iets wat mijn stiefvader en moeder graag wilden. We wilden er wel graag bij betrokken zijn, zo waren wij beide bruidsmeisjes en dat voelde al heel goed. Ik heb persoonlijk gemerkt dat het huwelijk niet veel veranderde in de gezinsstructuur, maar dat hoefde ook helemaal niet.

    Of het een goed idee is om de stiefdochters er nog verder in te betrekken weet ik niet, ik vond het persoonlijk goed genoeg om bruidsmeisje te zijn. Als ik u was zou ik samen met uw partner het met uw stiefdochters overleggen of ze een extra rol willen of nog iets extra’s willen doen, uiteraard zouden dit niet dingen moeten zijn waar u zich niet goed bij voelt.
    Er zijn ontzettend veel manieren om uw stiefdochters meer bij de bruiloft te betrekken dan een kinderacte of zandceremonie, misschien vinden ze het wel heel leuk om bij de catering te helpen.
    Ik denk niet dat u voor een loyaliteitsconflict zorgt door dit gesprek aan te gaan, je vraagt hen namelijk niet om te kiezen of hun moeder achter te laten. Ik denk dat als u dat in uw hoofd houdt dat er alleen maar iets heel moois kan ontstaan.
    Wat ik uit uw verhaal kan halen doet u erg uw best om de stiefkinderen een veilig en goed gevoel te geven.

    Ik wens u heel veel plezier op uw bruiloft!
    Groeten, Hannah