Joop (43) in Vragen van ouders
Praten over gevoelens
Ik ben een vader van een dochter van negen jaar. Haar moeder en ik zijn sinds vijf jaar uit elkaar. Ik heb sinds twee jaar een nieuwe partner, de moeder trok vrij snel in bij een nieuwe partner.
De relatie met de moeder van mijn dochter is zeer moeizaam. Sinds mijn nieuwe partner in beeld is doet zij nog veel moeilijker. Zo zegt ze bijvoorbeeld dat mijn dochter een hekel heeft aan mijn nieuwe partner en altijd moet huilen wanneer ze naar ons moet (3 dagen in de week). Ik heb een goede band met mijn dochter en we proberen vaak te bespreken hoe ze zich voelt. Hetgeen wat moeder zegt staat haaks op wat ik zelf merk. Ten eerste is mijn partner er maar weinig, maar wanneer ze er wel is dan zoekt dochter haar meteen op. Moet ze even weg alleen, dan staat dochter te springen om mee te gaan.
Ik heb subtiel geprobeerd om te achterhalen of het klopt wat moeder zegt, of er dingen zijn die we anders kunnen doen, maar dochter ontkent dat ze moeite heeft met de nieuwe partner. Ik zoek een manier om erachter te kunnen komen wat dochter voelt. Hoe kan ik dit gesprek juist aangaan? Mag ik zeggen wat moeder specifiek heeft gezegd? Helaas is het geen optie om te praten met moeder erbij. Dit wil moeder niet.
Hoi Joop,
Wat fijn dat je het forum heb weten te vinden en je een bericht geplaatst hebt.
Wat goed om te horen dat je een goede band hebt met je dochter. Ook goed dat jullie bespreken hoe ze zicht voelt. Dit was voor mij altijd heel waardevol, en nog steeds eigenlijk.
Ik was zelf heel erg bezig om mijn ouders maar niet teleur te stellen. Dus als mijn moeder iets negatiefs zei over mijn vader vond ik het lastig om er tegen in te gaan, dus zei ik dat dat klopte. Ik was gewoon heel bang dat mijn moeder boos zou worden en dat ik haar kwijt zou raken. Hetzelfde gold voor mijn vader. Dus als mijn vader iets negatiefs zei over mijn moeder gaf ik aan dat hij gelijk had. Dit deed ik niet omdat ik dat vond, maar omdat ik bang was dat ik mijn ouders kwijt zou raken. Dat ze zouden zeggen, ga maar bij die ander wonen. Achteraf was dat natuurlijk niet handig en zetten ik mijn ouders tegen elkaar op, maar ik wist niet anders….
Wanneer ik wel vrijuit kon praten wat ik vond was als ik het idee had dat mijn vader of moeder geen oordeel had. Wanneer er puur uit nieuwsgierigheid geluisterd werd, bijvoorbeeld hoe mijn weekend was. Misschien werkt dat voor jou dochter ook zo.
Ik denk dat het vooral belangrijk is om open het gesprek aan te blijven gaan met je dochter en oprecht te luisteren naar wat ze vindt. Geef bijvoorbeeld aan dat ze alles mag zeggen op de momenten dat zij dat wil. Als ik het zo lees gebeurt dat ook. Dat is super fijn voor jouw dochter:). Ook is het belangrijk om goed te kijken naar signalen die ze afgeeft. Zolang ze nog staat te springen om mee te gaan, denk ik dat het wel goed komt.
Als ik je een tip mag geven: Blijf uit de spanning met de moeder van je dochter. Dus ga niet tegen je dochter zeggen mama zegt dit of dat. Maar zorg dat jij die veilige basis blijft voor haar. Dat is het meest waardevolle wat je een kind kan bieden. Oprechte interesse, zonder oordeel was voor mij het belangrijkste. Als ik het zo hoor gaat dat helemaal goed komen.
Geniet vooral van de momenten samen en blijf luisteren naar wat je dochter wilt!
Heel veel succes
Liefs Kaylee
Hey Joop. Wat fijn dat je je verhaalt doet op het forum van Villa Pinedo. Wat vervelend om te horen dat de relatie tussen jou en de moeder van jullie dochter moeizaam verloopt. Hopelijk zal dit in de toekomst verbeteren. Sprekend als kind van gescheiden ouders wil ik je meegeven dat een kind ontzettend loyaal is naar beide ouders. Toen ik jonger was praatte ik vaak mee met wat mijn moeder over mijn vader zei en vice versa. Dit deed ik niet omdat ik wilde liegen tegen mijn ouders, maar omdat ik hun allebei een goed gevoel wilde geven en confrontatie wilde voorkomen (als kind zag ik dit natuurlijk niet als confrontatie, maar als het tegenspreken van je ouder). Blijf je er dus bewust van dat het zo kan zijn dat jullie dochter loyaal naar jullie beide is, dus tegen jou weer andere dingen kan zeggen dan tegen haar moeder.
Wat ik je graag zou willen meegeven is om niet geforceerd het gesprek met je dochter aan te gaan, maar aan haar te laten blijken dat ze met je kan praten. Dat je open staat voor haar gedachten en gevoelens. Als je ziet dat het goed gaat tussen je dochter en nieuwe partner is dit juist heel erg fijn voor beide partijen. Geef hun de ruimte om hun een eigen relatie op te bouwen.
Je zegt dat het geen optie is om met de moeder erbij te praten, geldt dit ook voor een één op één gesprek? Je kunt hierbij vertellen wat jou is opgevallen aan jullie dochter.
Hopelijk heb ik je een beetje kunnen helpen!
Liefs,
Myrthe
Hoi Joop,
Wat fijn dat je hier zelf zo mee omgaat en aan je dochter denkt ongeacht hoe frustrerend het kan zijn. Ik herken je verhaal heel goed vanwege dat wij (ik en mijn vriend) in de zelfde situatie zitten, alleen is zijn dochter net 5 jaar.
In gesprek gaan met je dochter over haar gevoelens is dan ook een heel goed idee. Mijn advies is om dit echt 1 op 1 te doen op een moment wanneer jullie beide alle tijd hebben en zou dit in een rustige vertrouwde omgeving doen, bijvoorbeeld thuis.
Ik zal het niet al te formeel doen omdat dit misschien zwaar kan vallen voor haar (ik weet niet hoe zij persoonlijk is). Maar je kan gerust op die leeftijd vragen hoe ze jouw nieuwe vriendin vindt en of ze het leuk vind dat papa een nieuwe vriendin heeft.
Ik zal niet benoemen wat mama allemaal zegt, puur omdat ze daar nog best jong voor is en voor een kind is hun moeder hun alles. Daarnaast heeft dit geen meerwaarde voor haar op dit moment, ze kan zich hierdoor verdrietig gaan voelen en misschien wel denken dat je liegt en dit misschien jullie relatie schaadt.
Ik zal er dus echt voor kiezen om naar haar gevoelens te vragen, dit laat alleen maar zien dat je je inzet voor je dochter en dat het jou ook om haar gaat.
Ik hoop dat ik je hiermee een beetje heb geholpen.
Heel veel succes