Saskia (42) in Vragen van ouders
Hoe reageer ik er op?
Hallo, Ik zit nog maar net in de scheiding dus alles is vers.
Mijn bijna ex man heeft gisteren voor het eerst weer iets ondernomen met onze dochters. Met de oudste is hij wezen shoppen nog voor haar verjaardag. Toen heeft hij haar verteld dat hij bezig met een eigen huis(Nu slaapt hij bij zijn moeder). En hij heeft tegen haar gezegd dat degene die het vaakst bij hem is de grootste slaapkamer mag hebben.
De jongste was er niet bij. En naar aanleiding van hun verhalen heb ik begrepen dat hij amper iets tegen haar gezegd heeft.
Ik weet niet zo goed hoe ik hier op moet reageren…
Hoe kan ik het beste hier mee omgaan?
En hoe kan ik ervoor zorgen dat mijn jongste wat meer gaat praten over dit alles? Ze zegt alleen dat ze niks voelt en dat het gaat niks doet.
Beide vinden dat hun vader niet naar ze omkijkt en vinden het lastig dat hij dat nu wel doet.
Van mij moeten ze hun vader ook antwoorden als hij ze appte. Maar doe ik daar goed aan of moet ik me er niet druk om maken?
Alvast bedankt
Hoi Saskia,
Fijn dat je het forum hebt gevonden! Ik kan me voorstellen dat dit voor iedereen een verwarrende tijd is, aangezien je aangeeft dat je nog maar net in de scheiding zit. Dan komen er allerlei nieuwe situaties voor en zit je opeens met allemaal nieuwe vragen. Ik heb zelf de scheiding van mijn ouders niet bewust meegemaakt (ik was 4), maar zelfs nu nog gebeuren er soms dingen met betrekking tot de scheiding waar ik me niet op had voorbereid en die ik dan moet leren navigeren.
Heeft je oudste dochter jouw verteld over wat haar vader zei? Wat vond ze van die uitspraak? Voor mij klinkt het als omkoping, en uit ervaring kan ik zeggen dat kinderen dat best snel doorhebben. Mijn vader heeft altijd leuke en dure vakanties geboekt en probeerde mijn zusje en ik vaker op bezoek te krijgen door katten te nemen, maar dat werkte niet omdat de emotionele band er gewoon niet was.
Wat betreft je jongste dochter: hoe voelt ze zich in het algemeen? Ik heb zelf ook wel eens gezegd dat iets me niks uitmaakte, maar dan was ik soms ook gewoon boos en wou ik er eigenlijk niks over zeggen. Je kan haar niet forceren te zeggen hoe ze voelt, maar ik zou wel een beetje in de gaten houden hoe het in het algemeen met haar gaat.
Ik zou ze vooral steunen in deze onrustige tijd: als je ze blijft forceren om terug te appen dan voelen ze zich misschien niet gesteund. Ze voelen blijkbaar een afstand tot hun vader en je wil juist voorkomen dat ze die afstand ook tot jou gaan voelen. Ik ben nog dankbaar dat mijn moeder mij extra gesteund heeft toen mijn vader dat niet deed en niks probeerde te forceren. Ze zei altijd wel dat het wel zo beleefd was om mijn vader terug te appen, maar uiteindelijk was het mijn keuze.
Veel succes! Je hebt niet gezegd hoe oud je dochters zijn, maar vanaf 10 jaar kunnen ze bij Villa Pinedo een Buddy aanvragen. Ze zijn ook altijd welkom op de website en het forum om zelf een vraag te stellen.
Groetjes,
Hilde
Hoi Saskia,
Wat goed dat je je vraag stelt op het forum! Het lijkt me een lastige situatie waar je je in bevindt. Wat fijn dat je bij lastige situaties zoals deze zoveel rekening met je kinderen houdt, dat is al een heel mooi begin!
Ik lees allereerst dat je naar aanleiding van wat je hebt gehoord niet zo goed weet hoe je met de situatie om moet gaan. Als ik kijk naar mijn ervaring toen mijn ouders net gingen scheiden, voelde ik altijd wel aan wanneer mijn moeder iets wat mijn vader deed niet fijn vond. Ik vond het altijd fijn dat ze hier eerlijk over was naar mij toe. Dit eerlijk zijn bleef altijd lastig voor mijn moeder, omdat ik aan de andere kant duidelijk aangaf dat ik niks negatiefs wilde horen over mijn vader. Nu mijn ouders een aantal jaren zijn gescheiden kan ik hier veel beter mee omgaan en hebben mijn ouders ook een weg gevonden in wat ze wel willen vertellen en wat niet. Ik denk daarom ook dat de juiste manier om ermee om te gaan tegenover je kinderen een kwestie van tijd is.
Ik denk dat wanneer je de situatie bij jezelf houdt, dit al voor veel respect zorgt tegenover je ex partner. Dus dat je als je erover praat met je kinderen, je alleen dingen zegt als: “Ik ervaar dit…” of “Ik vind het jammer dat het zo gaat…”.
Verder lees ik dat je je afvraagt hoe je ervoor kan zorgen dat je jongste dochter meer gaat praten. Ikzelf was tijdens de scheiding ook altijd heel erg gesloten, omdat ik beide ouders niet wilde kwetsen. Ik weet nog wel dat ik me altijd afsloot als een van mijn ouders wilde praten over een situatie omtrent de scheiding. Ik heb echt moeten leren om te praten. Dit heeft voor mij een paar jaar geduurd. Ik zou willen adviseren om je kind niet te pushen als het gaat om praten. Dit werkte in mijn geval alleen maar averechts.
Als kind had ik het heel fijn gevonden om te weten dat een site als Villa Pinedo bestond. Weten jouw kinderen dat Villa Pinedo er voor ze is? Misschien vinden ze het fijn om met iemand te praten die buiten de scheiding staat. Via Villa Pinedo kunnen ze altijd terecht op het forum, of kunnen ze voor een langere tijd chatten met een buddy: https://www.villapinedo.nl/informatie-over-buddy/.
Ik hoop dat ik je hiermee heb kunnen helpen en ik wens jullie het allerbeste toe!
Liefs, Sanne